Μετά την φρικτή φετινή χρονιά, η Ιταλία, όπως και οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, προετοιμάζεται για τον εμβολιασμό των κατοίκων της απέναντι στον κοροναϊό, που φέρνει μαζί του την υπόσχεση ενός φωτεινότερου μέλλοντος.

Για να αναπτερώσει το ηθικό των Ιταλών εν αναμονή του σωτήριου εμβολίου, η κυβέρνηση στράφηκε στον αρχιτέκτονα και ειδικό του αστικού σχεδιασμού, Stefano Boeri. Γνωστός για τα λεγόμενα «κάθετα δάση» στους ουρανοξύστες του Μιλάντου, ο Boeri προσπάθησε να βοηθήσει τη χώρα του μέσα από τη δύναμη των λουλουδιών. Ο αρχιτέκτονας σχεδίασε 1.500 κιόσκια στολισμένα με το λουλούδι «πρίμουλα», στα οποία θα διανεμηθεί το εμβόλιο.

«Η πρίμουλα είναι το πρώτο λουλούδι που ανθίζει στο τέλος του χειμώνα, ακόμη και τα παιδιά το γνωρίζουν αυτό», εξήγησε ο Boeri σε συνέντευξή του, αποκαλώντας το όραμά του για τον σχεδιασμό των κτιρίων «ένα ηχηρό μήνυμα που γίνεται κατανοητό από όλους».

Η Ιταλία ενέκρινε την πρότασή του και την Κυριακή, οι πρώτοι υγειονομικοί υπάλληλοι εμβολιάστηκαν κάτω από αφίσες με το επίσημο σύνθημα της χώρας για το πρόγραμμα: «Με ένα λουλούδι, η Ιταλία ξαναγεννιέται».

Οι επικριτές του προγράμματος βρίσκουν ότι η έμφαση της κυβέρνησης στο μιλανέζικο σχέδιο είναι κακόγουστη στο πλαίσιο της πανδημίας.

«Πρόκειται για τσίρκο», δήλωσε Ιταλός ευρωβουλευτής. «Είναι ηλίθιοι», υποστήριξε ένας επιφανής σχολιαστής της επικαιρότητας. «Δεν θέλω μια πρίμουλα», διαμαρτυρήθηκε ο κορυφαίος Ιταλός οικονομολόγος, Carlo Cottareli. «Θέλω ένα εμβόλιο κατά του κοροναϊού!»

Όμως ο Boeri απορρίπτει αυτόν τον κυνισμό. «Τα λουλούδια είναι σοβαρά», έγραψε στο Twitter, ενώ σε συνέντευξή του εξήγησε τους λόγους που καθιστούν την πρίμουλα ιδανικό σύμβολο του ιταλικού προγράμματος εμβολιασμού, που ξεκίνησε την Κυριακή.

«Είναι άλλο πράγμα ο εμβολιασμός σε ένα κοντέινερ ή ένα στρατιωτικό κινητό νοσοκομείο και άλλο το να μπαίνεις σε έναν φωτεινό χώρο σε σχήμα λουλουδιού», υποστήριξε.

Το πρόγραμμα… ρίζωσε πριν ένα μήνα περίπου, όταν ο Boeri έλαβε κλήση από τον Domenico Arcuri, τον ειδικό επίτροπο της Ρώμης για την έκτακτη ανάγκη του κοροναϊού. Ο Arcuri του εξήγησε ότι αν και τα νοσοκομεία και τα άδεια γυμναστήρια θα αποτελούσαν τα κεντρικά σημεία εμβολιασμού, υπήρχε ανάγκη και για τη δημιουργία εξωτερικών, προσωρινών κιοσκιών. Το πρόγραμμα για τον εμβολιασμό των τουλάχιστον 40 εκατ. Ιταλών που απαιτούνται για να επιτευχθεί ανοσία της αγέλης, θα κρατήσει τουλάχιστον ενάμιση χρόνο.

Ο Boeri δέχθηκε αμέσως να συμμετέχει.

Όπως πολλοί άλλοι κάτοικοι της βόρειας Ιταλίας, έτσι και εκείνος έχασε στενούς φίλους και συγγενείς εξαιτίας της φονικής νόσου. Όπως λέει, αν και η πανδημία έριξε βαριά σκιά πάνω από τη χρονιά αλλά και τη χώρα, ταυτόχρονα έκανε τις στιγμές γενναιοδωρίας και καλοσύνης, επαγγελματισμού και θυσίας, να λάμψουν ακόμη πιο έντονα.

«Οι κινήσεις γενναιοδωρίας ήταν πολύ όμορφες», τονίζει ο Boeri στους Times της Νέας Υόρκης, προσθέτοντας ότι οι Ιταλοί εθελοντές «ορισμένες φορές αναπλήρωσαν τα κενά του κράτους». Σε αυτό το πνεύμα, ο ίδιος και η ομάδα του εργάστηκαν εντελώς δωρεάν για τη δημιουργία των κιοσκιών. «Ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε».

Ο ίδιος και ο Arcuri συμφώνησαν ότι χρειάζονταν μια μοναδική, ενιαία εικόνα που θα διέδιδε το μήνυμα και θα ενέπνεε τους πολίτες να σηκώσουν τα μανίκια τους.

Ο Boeri αναφέρει ότι ο ίδιος και η ομάδα του εργάστηκαν άοκνα επί δύο εβδομάδες για να συλλάβουν την ιδέα. Έψαχναν μια εικόνα, όπως λέει, που θα γινόταν αντιληπτή ως θετική από όλους, «από ένα τετράχρονο παιδί ή από έναν διανοούμενο του βορρά ή από έναν νεαρό μετανάστη».

Εξηγεί ότι απέρριψαν εικόνες που «θα προκαλούσαν άγχος», όπως για παράδειγμα η εικόνα μιας γραμμής που διαγράφει τον κοροναϊό, ενώ φρόντισαν να αποφύγουν και εικόνες που θα υπονοούσαν ότι το εμβόλιο ταυτίζεται με την ελευθερία. Επομένως, προτάσεις όπως η εικόνα δύο νέων που αγκαλιάζονται ή μιας μάσκας που πετιέται στον καθαρό από ιικό φορτίο αέρα, θεωρήθηκαν επίσης ακατάλληλες.

Όταν προέκυψε η ιδέα του λουλουδιού, έγινε αμέσως αποδεκτή.

«Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ότι το μήνυμα έπρεπε να γίνει σαφές με κάθε τρόπο, έπρεπε ακόμη και τα κιόσκια να θυμίζουν λουλούδια», συνεχίζει ο Boeri στους Times.

Το επόμενο ερώτημα ήταν ποιο λουλούδι θα επιλεγόταν. Η απόφαση ήταν δύσκολη, αφού στην Ιταλία πολλά λουλούδια χρησιμοποιούνται ως σύμβολα πολιτικών κομμάτων.

«Μπλέξαμε στην τρέλα της σχέσης… πολιτικής και βοτανολογίας», εξηγεί.

Πρώτη σκέψη του Boeri ήταν η μαργαρίτα, όμως ο ίδιος και η ομάδα του θυμήθηκαν ότι το λουλούδι έχει συνδεθεί με ένα –πλέον διαλυμένο- κόμμα της κεντροαριστεράς. Απέρριψαν και το αλπικό άνθος, αφού είναι το σύμβολο της εθνικιστικής Λέγκας. Φλέρταραν με την ιδέα του ηλιοτρόπιου, όμως το χρώμα του θύμιζε ίσως υπερβολικά τα λαμπερά κίτρινα αστέρια του λαϊκιστικού Κινήματος των Πέντε Αστέρων.

Η πρίμουλα, όταν παρουσιάστηκε σαν ιδέα, φάνηκε αμέσως ιδανική.

Ο Boeri παρουσίασε το σχέδιο στον πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε και στον ισχυρό υπουργό υγείας της χώρας, Ρομπέρτο Σπεράντσα. Εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το «θετικό μήνυμα» και τον ευχαρίστησαν για τη δουλειά του, όπως λέει. Όμως, καθώς η πρίμουλα φύεται σε πολλά διαφορετικά χρώματα, «συζητήσαμε λίγο για το χρώμα της».

Ο Κόντε προτίμησε το φούξια, ενώ ήταν θετικός και προς την επιλογή του κίτρινου.

Τα κιόσκια, που τελικά θα είναι φούξια, πρόκειται να κατασκευαστούν από ξύλο και βιοδιασπώμενο ύφασμα και να επιτρέπουν τη ροή του αέρα. Θα έχουν ξεχωριστούς χώρους αναμονής και θα είναι φωτεινά, για να προσελκύουν τους πολίτες.

«Η πρίμουλα θα είναι το σύμβολο του εμβολιασμού», καταλήγει ο Boeri. «Όπου και αν εμβολιαστείς, θα υπάρχει μια πρίμουλα».

Με πληροφορίες από New York Times

Headlines