Η «λυπητερή» της ελληνοκυπριακής άμυνας βαρύνει οικονομικά και τις Βρυξέλλες

Η Ελλάδα, ξόδεψε, από το υστέρημα του ελληνικού λαού, στις 100 ημέρες της κρίσεως του Αιγαίου με το Oruc Reis και στις άλλες 30 ημέρες της απόπειρας τουρκικής εισβολής στον Έβρο, πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Μάνου Χαραλαμπάκη στα «Νέα» της 23 Δεκεμβρίου 2020.

Τα χρήματα αυτά δαπανήθηκαν όχι απλώς για την προάσπιση της κυριαρχίας μας στον εδαφικό εναέριο και ενάλιο χώρο της Ελλάδας, αλλά ακριβέστερα, για το αναπόσπαστο και μεγίστης γεωπολιτικής σημασίας τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι η πατρίδα μας.

Μόνον και μόνον για τον λόγο αυτό ο λογαριασμός ή επί το λαϊκότερον η… λυπητερή, αυτή κακώς -κάκιστα βαρύνει μόνον το ελληνικό δημόσιο. Αλλά αναλογικά, η δαπάνη αυτή λογικότερο γιατί όχι και ηθικότερο θα ήταν να όδευε προς τα λογιστήρια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ή εν πάση περιπτώσει, στον αρμόδιο φορέα για την κατ’ αναλογίαν επιμερισμό της δαπάνης αυτής σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ.

Το ότι στις επί αμέτρητα χρόνια ατιμώρητες παραβιάσεις της εθνικής μας κυριαρχίας από τους κάθε λογής νεοσουλτάνους λεηλάτες (κοινώς κατσαπλιάδες) άλλοτε με στρατιωτικό και άλλοτε διπλωματικό μανδύα, οι Βρυξέλλες και το ανθελληνικό ΝΑΤΟ ποιούσαν την νήσσαν ή άλλως «έκαναν την πάπια», αυτή ακριβώς η ατιμωρησία βαρύνει εξ αδιαιρέτου τόσο την Αθήνα όσο και τις Βρυξέλλες.

Εδώ πλέον μιλάμε για φαινόμενο διπλωματικής αφασίας αλλά και ευρωπαϊκού μυθριδατισμού, που με τη διαιώνισή του μετέτρεψε έναν πρώην ποδοσφαιριστή, δήμαρχο και κατόπιν κοινοβουλευτικό δικτάτορα της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας σε ρεπλίκα νεο-οθωμανού χαλίφη και άξεστου τροφίμου πανάκριβων κιτς ανακτόρων. Με καταγέλαστη, θλιβερή και προκλητική συνοδεία του ένα αρριβίστα αξιωματικό (Ακάρ), ένα διπρόσωπο και θρασύδειλο ψευδοδιπλωμάτη (Τσαβούσογλου) αλλά και μια αδελφή ψυχή της ημέτερης διαλυμένης Χρυσής Αυγής, τον αρχηγό των φονιάδων «Γκρίζων Λύκων» (Μπαχτσελί).

Κατάλογος αθλιοτήτων

Αλλά για ν’ αποστομώσουμε κάθε παρόμοιους εξ ανατολών ναρκοθέτες της ελληνο-τουρκικής συνύπαρξης, που ζητάνε και τα ρέστα, αντί μιας με γονυκλισίες γενναίας συγνώμης, θυμίζουμε τις εντελώς πρόσφατες ελεεινές βρισιές και προκλήσεις κατά της Ελλάδας και της αδελφής Κύπρου:

– Ακάρ: «Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ο,τιδήποτε για την ασφάλεια των τουρκοκυπρίων αδελφών μας στο ίδιο πνεύμα και στην ίδια βάση που το κάναμε και το 1974». Στις λίγες αυτές ιταμές λέξεις ο κομψευόμενος τούρκος καραβανάς απειλεί και νέα αιματηρή εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία, μετά την εισβολή του τουρκικού Αττίλα 1 και 2 στην Κύπρο, κυριολεκτικά ασελγώντας στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ α) Για άμεση απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο, β) Κατάργηση του μη αναγνωρισμένου από όλα τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ ψευδοκράτους-μαϊμού της ΤΙΚΔΒΚ (Τουρκοκυπριακής Δημοκρατίας Βόρειας Κύπρου).

Το δεύτερο κρούσμα ιταμής προκλητικότητας του ίδιου τούρκου ιέρακος μιλιταριστή, (23/12/20) ήταν η απαίτησή του για αποστρατικοποίηση 16 ελληνικών νησιών του Αιγαίου, δηλαδή νησιών της ΕΕ, για ν’ αλωνίζουν τα τουρκικά μαχητικά σκάφη εν ονόματι της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Διευκρινίζεται ότι με την έκφραση «Γαλάζια Πατρίδα», οι θλιβεροί τούρκοι επίγονοι του Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα επαναφέρουν τη συγγενή έκφραση “Mare Nostrum” [δηλαδή η (Μεσόγειος) Θάλασσά μας], όχι μόνον της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αλλά και του παράφρονος ιταλού φασίστα Μπενίτο Μουσολίνι.

Η «λυπητερή» σε αριθμούς

Αναγκαία όμως για την αφύπνιση των Βρυξελλών από τον βολικό τηλεοπτικό καναπέ η αναφορά μας με νούμερα του λογαριασμού (λυπητερής) για τις 130 ημέρες αναχαίτισης του αντιευρωπαίου-ανθέλληνα τούρκου εισβολέα.

– Η ημερήσια κινητοποίηση μιας φρεγάτας κοστίζει περίπου 30.000 ευρώ.

– Η ωριαία πτήση ενός F-16 για την αναχαίτιση τουρκικού μαχητικού αεροσκάφους υπολογίζεται σε 10.000 ευρώ.

– Οι υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικά νησιά ή ηπειρωτικά σημεία της Ελλάδας ήταν μέχρι τις 21/12/20 375 έναντι 124 περασμένου έτους. Δηλαδή αύξηση πτήσεων κατά 462%!

– Στην περιοχή του Έβρου, έγιναν το 2020 9 υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών. Κάτι παρόμοιο έχει να συμβεί από το 1993!

Τα επιπλέον πολλά λόγια «είναι φτώχεια» τόσο για τους εφησυχάζοντες νομιμόφρονες μόνον στο Διεθνές Δίκαιο Έλληνες, όσο και για τους…διαλλακτικούς τροφοδότες αντιευρωπαϊκού επιθετικού εξοπλισμού της γειτονικής Τουρκίας. Ευθέως εδώ μιλάμε για τη Ρώμη, το Βερολίνο και τη Μαδρίτη, που καιρός είναι ν’ αναθεωρήσουν εκ βάθρων τη διεθνοπολιτική τους διγλωσσία και ν’ ανασκουμπωθούν με τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ για μια Πανευρωπαϊκή Ομοσπονδία χωρίς τους αγιάτρευτους ιούς της Διχόνοιας και της Διάλυσης, εν ονόματι βέβαια του κακώς νοούμενου αντιομοσπονδιακού συμφέροντος, για την εμπορία όπλων προς αντιπάλους της Ευρωπαϊκής ενότητας.