Τελικά είμαστε εξαρτημένοι από τα χρήματα τόσο όσο να εξαρτάται η επιβίωση μας;

Είναι αλήθεια πως αν ρωτούσαμε εκατό ανθρώπους με ποιο τρόπο μπορούνε να αποκτήσουν αγαθά πρώτης ανάγκης και όχι μόνο, η συντριπτική πλειοψηφία θα απαντούσε με χρήματα. Ισχύει όμως πράγματι αυτό;

Είναι αλήθεια πως σε πολύ μεγάλο ποσοστό αυτό ισχύει. Όμως τα τελευταία χρόνια προωθείται ένα μοντέλο πολύ πιο ευέλικτο που…..ελαστικοποιεί τον ομφάλιο λώρο του ανθρώπου με τα χρήματα. Αυτό δεν είναι άλλο από την ανταλλακτική οικονομία. Μια τάση που τοποθετεί την ανθρώπινη ύπαρξη πάνω από τη κατοχή ή μη χρημάτων. Έως σήμερα οργανωμένα αυτό δεν έχει λειτουργήσει τουλάχιστον στη χώρα μας.

Ξέρουμε πως τα χρήματα για όλους είναι κάτι παραπάνω από αφροδισιακό και το αδιάληπτο κυνήγι τους θυμίζει το σκύλο που κυνηγάει την ουρά του. Όταν μάλιστα την δαγκώσει καταλαβαίνει την χαζομάρα του αφού η ενέργεια αυτή του προκάλεσε πόνο μεγαλύτερο από την ικανοποίηση κατάκτησης της …ουράς. Τι θα λέγατε όμως να κάνουμε μια βουτιά στις πιθανότητες να συμβεί η ανταλλακτική οικονομία στις μέρες μας βαφτίζοντας ίσους αγαθών όλους τους ανθρώπους;

Ή καλύτερα επειδή δεν υπάρχει αγαθόμετρο να μετράει ποιοτικά τα αγαθά που χρειάζεσαι για να ζήσεις, η ανταλλακτική οικονομία θα προκαλέσει αίσθηση πληρότητας στους περισσότερους. Όπως λέει και η λέξη «ανταλλακτική» η δράση αφορά την δημιουργία τοπικών και εθνικών τραπεζών αγαθών από όπου ο κάθε πολίτης που θα εισφέρει ένα αντικείμενο τότε θα έχει την ευκαιρία να λάβει ένα άλλο που χρειάζεται περισσότερο. Φανταστείτε λοιπόν ένα κατάστημα με χιλιάδες κωδικούς προϊόντων που θα μπορείς να αποκτήσεις, αν με τη σειρά σου αποχωριστείς κάτι που δεν χρειάζεσαι ώστε να λάβεις κάτι που χρειάζεσαι.

Εκτός της αίσθησης λειτουργικής πληρότητας που θα νιώσεις σαφώς και θα επιμηκύνεις τη διάρκεια ζωής προϊόντων προκαλώντας και στο περιβάλλον αισθήματα χαράς. Άλλωστε οι πάντες γνωρίζουμε πως για την παραγωγή κάθε είδους προϊόντος όλο και κάποιο φουγάρο καπνίζει. Κοντά σε αυτή την δράση της οικονομίας είναι και η τράπεζα χρόνου που υιοθετείται σιγά σιγά και αφορά εισφορά χρόνου εξειδίκευσης και όχι μόνο. Ξέρεις κηπουρική και εγώ μουσική; Έλα να μου φτιάξεις τον κήπο και έρχομαι να σου μάθω νότες. Τελικά, πέρα της απλότητας των δράσεων αυτό, υπάρχει έντονη οσμή ευτυχίας αφού –με την σωστή οργάνωση και την αθρόα συμμετοχή- η ανθρωπότητα επιτέλους μπορεί να αλλάξει πίστα και να διατείνεται πως πράγματι υφίσταται ένα κάτω όριο στη ανθρώπινη διαβίωση που αποτελεί και κόκκινη γραμμή. Αδιάφορο αν ντύνεσαι με ακριβά ρούχα αρκεί να μην κρυώνεις. Αδιάφορο αν έχεις 3D τηλεόραση αρκεί να έχεις και να μπορείς να ενημερώνεσαι.

Αδιάφορο εξίσου αν σου κάνει μάθημα αγγλικών –ως διεθνής γλώσσα- ο ικανότερος βρετανός καθηγητής, αρκεί να ξέρεις να συνεννοείσαι σε πρακτικά καθημερινά πράγματα. Χιλιάδες λόγοι στήριξης τέτοιων δράσεων μπορεί κανείς να διατυπώσει. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω την πρωτοβουλία που έλαβαν στο δήμο Θέρμης  όπου έξω την δομή ΚΔΑΠ-ΜεΑ «Αγκαλιά-ζω» οι εργαζόμενοι και οι νέοι της δομής τοποθέτησαν ένα καλάθι και με επικεφαλίδα «Βάλε ότι μπορείς και πάρε ότι έχεις ανάγκη» το οποίο λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο. Αυτό αποτελεί μια μικρογραφία της ανταλλακτικής οικονομίας και δείχνει πως οι άνθρωποι μπορούν να εξιλεωθούν από τα δικά τους συναισθήματα φιλοχρηματίας αν την τοπική και άξια θαυμασμού κίνηση στη Θέρμη, την ανάγουμε εθνικό μας στόχο.

Ναι, εθνικός μας στόχος πρέπει να είναι οι πάντες να έχουν ότι θεωρείται απαραίτητο για την υγεία, την εκπαίδευση, την διατροφή, την ενημέρωση και την ψυχαγωγία. Το τελευταίο μπορεί να ξενίζει, αλλά πέστε μου έναν άνθρωπο λογικό που να μην έχει ψυχαγωγηθεί ποτέ στη ζωή του.

Όλα αυτά μπορεί η «ανταλλακτική οικονομία» και η «τράπεζα χρόνου»  να τα εγγυηθεί αρκεί οι φορείς υλοποίησης να δράσουν με σοβαρότητα, αλλά προπάντων να ….δράσουν σαν μην υπάρχει αύριο για πολλούς συμπολίτες μας που και λόγω πανδημίας έχασαν τις εργασίες τους και την αξιοπρέπεια τους.  Ως φορείς υλοποίησης αναφέρω την αυτοδιοίκηση με τους μηχανισμούς της υπό την διαρκή υποστήριξη της κεντρικής πολιτικής ηγεσίας.