Έτσι ζούσε για δύο δεκαετίες ο περιβόητος δραπέτης Ηλίας Μαζαράκης – Τι αποκαλύπτει η φίλη του
Σαν έναν άνθρωπο καλοντυμένο, ο οποίος ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του αλλά «απέφευγε» να λέει το όνομά του ακόμα και στους γείτονες που έβλεπε καθημερινά, περιγράφουν κάτοικοι της Νέας Σμύρνης τον Ηλία Μαζαράκη. Πρόκειται για τον «γιατρό» της άγριας δολοφονίας Νικολαΐδη – Καλαθάκη, που το 1997 άφησε εποχή
Σαν έναν άνθρωπο καλοντυμένο, ο οποίος ήταν συνεπής στις υποχρεώσεις του αλλά «απέφευγε» να λέει το όνομά του ακόμα και στους γείτονες που έβλεπε καθημερινά, περιγράφουν κάτοικοι της Νέας Σμύρνης τον Ηλία Μαζαράκη. Πρόκειται για τον «γιατρό» της άγριας δολοφονίας Νικολαΐδη – Καλαθάκη, που το 1997 άφησε εποχή.
Η ταυτότητά του «γιατρού» αποκαλύφθηκε μετά θάνατον και για την ακρίβεια μέσα στο νεκροτομείο. Στο νοσοκομείο που ξεψύχησε, είχε αφήσει το τηλέφωνο της παιδικής του φίλης, δικηγόρου στο επάγγελμα, για να ειδοποιηθεί σε περίπτωση που εκείνος πεθάνει.
Έτσι κι έγινε… Η γυναίκα αυτή, ήταν και ο άνθρωπος που αποκάλυψε την πραγματική ταυτότητα του γιατρού, μέσα στο νεκροτομείο, όταν πήγε να τον αναγνωρίσει.
«Είχα να τον δω από το 1996»
Μιλώντας στο MEGA, η γυναίκα περιέγραψε όλα όσα έγιναν και αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του «γιατρού».
«Με πήραν για να με ενημερώσουν ότι ο Άκης Τασιούλας, είχε αποβιώσει στο νοσοκομείο Ιπποκράτειο. Τασιούλα δεν ήξερα. Άκη Ήξερα. Από τα παιδικά μου χρόνια τον ήξερα τον Άκη. Πήγα λοιπόν να δω περί τίνος πρόκειται. Με οδήγησαν στο νεκροτομείο και είπα ότι αυτός δε λέγεται Τασιούλας, λέγεται Μαζαράκης Ηλίας… Ενημέρωσε κατά την εισαγωγή του ότι αν κάτι συμβεί να επικοινωνήσουν με εμένα και τους είχε δώσει το κινητό μου τηλέφωνο».
Η ίδια λέει ότι δεν είχε επικοινωνία μαζί του και δεν ήξερε ότι ο Ηλίας Μαζαράκης έμενε στη Νέα Σμύρνη. Ήταν φίλοι από παιδιά λόγω φιλικών οικογενειακών σχέσεων. Κράτησαν επαφές και ως φοιτητές. Όταν μπήκε φυλακή, οι σχέσεις τους άλλαξαν. «Χαράμισε τη ζωή του» λέει εκείνη χαρακτηριστικά. Όλα τα χρόνια που ήταν καταζητούμενος δεν είχαν βρεθεί. Είχε να τον δει από το 1996, όταν είχε πάρει μία άδεια από τη φυλακή…
Από το 1997 όταν το όνομά του ενεπλάκη στην εκτέλεση του επιχειρηματία Γιώργου Νικολαϊδη και της συνεργάτιδάς του, Σούλας Καλαθάκη, ο Ηλίας Μαζαράκης ήταν εξαφανισμένος από προσώπου γης. Στο κατώφλι του 2021 διαπιστώθηκε ότι ζούσε στη Νέα Σμύρνη με ψεύτικα στοιχεία.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει πάντως το γεγονός, ο «Άκης Τασιούλας», το όνομα του οποίου χρησιμοποιούσε ο δραπέτης τα τελευταία χρόνια, είναι υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του MEGA, βρίσκεται εν ζωή…
Νέες αποκαλύψεις τον Μαζαράκη
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του αστυνομικού συντάκτη του «Βήματος», Βασίλη Λαμπρόπουλου, η Ελληνική Αστυνομία θεωρούσε πως ο Ηλίας Μαζαράκης έχει διαφύγει στην Βενεζουέλα, τόπο όπου βρέθηκαν και άλλοι Έλληνες κακοποιοί.
Όμως, ο Ηλίας Μαζαράκης, παρουσιαζόταν ως Απόστολος Φιλίππου. Τα τελευταία δύο χρόνια διέμενε σε ισόγειο διαμέρισμα στην οδό Βελισαρίου, στη Νέα Σμύρνη. Δήλωνε επιχειρηματίας από την βόρειο Ιταλία και πως ήρθε στην χώρα μας για επενδύσεις.
Ο Ηλίας Μαζαράκης είχε σπουδάσει ιατρική στην Ιταλία. Οι περίοικοι λένε ότι ήταν ένας μοναχικός άνθρωπος, έπαιρνε φαγητό με delivery, ασχολούταν με τον υπολογιστή του, ήταν τυπικός στις υποχρεώσεις του, ενώ σπάνια δεχόταν επισκέψεις.
Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού που νοίκιαζε ο Ηλίας Μαζαράκης, σημείωσε ότι ο ένοικός του έμοιαζε φυσιολογικός άνθρωπος, ήταν καλοντυμένος, ενώ ισχυριζόταν ότι έψαχνε δουλειά στην Ελλάδα.
Από την άλλη, ο κ. Κώστας, γείτονας με τον Ηλία Μαζαράκη, έκανε λόγο για έναν άνθρωπο που δεν έδινε δικαιώματα, αλλά ήταν όπως είπε μυστικοπαθής και εσωστρεφής.
Ακόμα και στο κουδούνι του έγραφε το όνομα του ιδιοκτήτη του σπιτιού που νοίκιαζε.
- Ανεξάρτητα κράτη: Σκληρό, χιουμοριστικό και εφιαλτικό
- Μετρό Θεσσαλονίκης: «Αρχίσαμε να ανησυχούμε γιατί παραμέναμε ακινητοποιημένοι» – Τι λένε επιβάτες
- Την αναμονή μου: Πώς αποφασίζει ο εγκέφαλός μας αν αξίζει να περιμένουμε κάτι;
- Πότε επιτρέπονται οι αγοραπωλησίες ακινήτων με μετρητά
- «Πολεμιστής» και επίσημα ο Σρέντερ
- Συρία – Χαρίτος: Ασαφής παραμένει η «επόμενη μέρα» των μειονοτήτων