Τουρκική εισβολή στο Ιράκ ονειρεύεται ο Ταγίπ Ερντογάν

Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει σημειώσει τρεις μεγάλες διαδοχικές επιτυχίες σε περιφερειακό επίπεδο: Με την εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων τον Οκτώβριο του 2019 στη βορειοανατολική Συρία απώθησε τις πολιτοφυλακές των Κούρδων δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της Τουρκίας, διασπώντας έτσι τις δυνάμεις των Κούρδων και αποφεύγοντας, προς το παρόν, τη δημιουργία μιας «κουρδικής ζώνης» η οποία θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε κράτος.

Η στενή συνεργασία της Αγκυρας με την κυβέρνηση της Τρίπολης τον Ιανουάριο του 2020 βοήθησε στην  απώθηση των στρατευμάτων που ήταν πιστά στον ηγέτη της ανατολικής Λιβύης Χαλίφα Χαφτάρ, με αποτέλεσμα να χάσουν όλα τα εδάφη που είχαν κατακτήσει και να περιοριστούν σε εκείνα που κατείχαν τον Απρίλιο του 2019.

Τέλος, η στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας, που έστειλε drones και σύρους μισθοφόρους, αποδείχθηκε αποφασιστική στη νίκη του Αζερμπαϊτζάν επί της Αρμενίας στη σύγκρουση για το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Μεθυσμένος από αυτή την αλληλουχία επιτυχιών, ο Ερντογάν μπορεί να μπει στον πειρασμό για μια νέα στρατιωτική περιπέτεια, αυτή τη φορά στο ιρακινό Κουρδιστάν.

Η Τουρκία προσπαθεί να διατηρήσει αυτές τις «νίκες», πάση θυσία, σημειώνει η Monde. Ο Χουλουσί Ακάρ βρέθηκε την Κυριακή στην Τρίπολη όπου συζήτησε με λίβυους αξιωματούχους τρόπους αντίδρασης σε μια ενδεχόμενη νέα επίθεση από τις δυνάμεις του Χαφτάρ. Σήμερα ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου μεταβαίνει στο Σότσι της Ρωσίας, όπου θα έχει συνομιλίες με τον ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ τόσο για τη Συρία όσο και για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Το σχέδιο της Αγκυρας

Η επόμενη κίνηση, όμως, φαίνεται ότι ήδη σχεδιάζεται στην Αγκυρα και πιθανότατα αφορά το Ιράκ. Στις βόρειες περιοχές του οποίου, οι οποίες κατοικούνται κυρίως από Κούρδους, οι πρώτες τουρκικές επιδρομές χρονολογούνται από το 1984, όταν το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, το ΡΚΚ, ξεκίνησε αντάρτικο στο τουρκικό έδαφος. Ο Σαντάμ Χουσεΐν, τότε σε πόλεμο με το Ιράν του Αγιατολάχ Χομεϊνί είχε παραχωρήσει στην Αγκυρα το δικαίωμα να παρεμβαίνει σε βάθος 5 χιλιομέτρων σε ιρακινό έδαφος. Το ΡΚΚ είχε στήσει το αρχηγείο του στην περιοχή του Καντίλ στα βορειοανατολικά του Ιράκ, κοντά στα σύνορα με το Ιράν. Ηταν η αρχή ενός κύκλου συχνών στρατιωτικών επεμβάσεων του τουρκικού στρατού στο Ιράκ, που σταμάτησε μόνο στη διάρκεια της κατάπαυσης πυρός μεταξύ Αγκυρας και ΡΚΚ μεταξύ 1999 και 2004 και κατόπιν στη διάρκεια των ειρηνευτικών προσπαθειών από το 2013 έως το 2015.

Το 2020 σημειώθηκε σταδιακή κλιμάκωση των τουρκικών επιθέσεων στο ιρακινό έδαφος. Η επιχείρηση «Νύχια της Τίγρης», τον περασμένο Ιούνιο, είχε στόχο, όπως και στη γειτονική Συρία, να «καθαρίσει» τα σύνορα από οποιαδήποτε κουρδική παρουσία. Ακολούθησε η αεροπορική επιχείρηση «Νύχια του Αετού», στην οποία συμμετείχαν και τουρκικά drones τα οποία ήδη απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους στη Λιβύη και τον Καύκασο. Η επιθυμία της Βαγδάτης να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της περιοχής αγνοήθηκε από την Αγκυρα, με αποτέλεσμα τον περασμένο Αύγουστο τρεις ιρακινοί στρατιώτες να σκοτωθούν στη διάρκεια τουρκικού βομβαρδισμού. Οι διαμαρτυρίες της Βαγδάτης έπεσαν στο κενό, κάτι που σημαίνει πως η Τουρκία σκέφτεται να προχωρήσει περαιτέρω.

Αρωγοί της, η Πατριωτική Ενωση Κουρδιστάν, που είναι κοντά στην Αγκυρα και στηρίζεται κυρίως στις σχέσεις με την οικογένεια Μπαρζανί. Ανέχεται τη δημιουργία σε ιρακινό έδαφος περίπου 12 τουρκικών στρατιωτικών φυλακίων και μόλις ολοκλήρωσε συμφωνία για την απομάκρυνση από το Σιντζάρ των ανταρτών Πεσμεργκά που έχουν διασυνδέσεις με το ΡΚΚ – οι οποίοι όμως το 2014 είχαν πολεμήσει γενναία για την προστασία των Γιαζίντι από τους τζιχαντιστές. Η Αγκυρα μπορεί να θελήσει να εκμεταλλευθεί τον διχασμό των Κούρδων και την ολιγωρία της Βαγδάτης για να χτυπήσει το ΡΚΚ στα βουνά του Καντίλ. Μια τέτοια επιχείρηση, άνευ προηγουμένου σε κλίμακα, θα έχει βέβαια μεγάλους κινδύνους και ιδιαίτερα το τραχύ έδαφος στο οποίο είναι συνηθισμένοι οι Πεσμεργκά. Ομως ο τουρκικός στρατός έχει τώρα την ικανότητα να στείλει στο μέτωπο τους σύρους μισθοφόρους που ήδη κινητοποίησε στη Λιβύη και το Αζερμπαϊτζάν. Μαζί με τα drones διαθέτει πλέον ένα όπλο που απέδειξε την αξία του στα βουνά του Καυκάσου.