Γράφει ο Στράτος Στυλιανίδης*
Η χρονιά κλείνει. Αλλά το ρολόι δείχνει ακόμα τα μέσα Μαρτίου του 2020. Το σημείο μηδέν. Εκεί που ξεκίνησε η πανδημία. Να κοιτάξουμε πίσω και αναμετρηθούμε με το αύριο. Εννέα μήνες μετά, στο λυκαυγές του 2021. Εννιά μήνες που άλλαξαν κυριολεκτικά την τροχιά ολόκληρου του κόσμου. Εννιά μήνες που μας δίδαξαν αρκετά. Στέκομαι σε τρία διδάγματα και μια αλήθεια. Αυτά που πρέπει να κρατήσουμε για τις μέρες που έρχονται.

Δίδαγμα πρώτο: η φαντασία και τα έργα της γίνονται πραγματικότητα. Η επιστημονική φαντασία έγινε πραγματικότητα. Όπως στις κινηματογραφικές παραγωγές. Μια πανδημία, ικανή να καθηλώσει τον πλανήτη και όλες τις δραστηριότητές του.

Δίδαγμα δεύτερο: μόνοι καταφέρνουμε λίγα, μαζί καταφέρνουμε πολλά. Ο κόσμος όλος έγινε ένα στον αγώνα κατά της πανδημίας. Στέκομαι όμως και στο άλλο άκρο. Στην απόλυτη εικόνα μοναξιάς. Με τα πρόσωπα μόνα στις μονάδες εντατικής θεραπείας. Χωρίς χάδι. Χωρίς αγκαλιά.

Δίδαγμα τρίτο: η επιστήμη είναι σταθερή αξία για να επενδύσουν τα κράτη κι ο κόσμος όλος. Η λύση στο πρόβλημα είναι η επιστήμη. Οι άνθρωποι που σκέφτονται. Που δημιουργούν. Που παράγουν ιδέες. Το αύριο. Που αγωνιούν να σώσουν τον κόσμο. Το κίνητρο. Η ζωή.

Αλήθεια: η ετοιμότητα σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό είναι αυτή που καθορίζει την τύχη των χωρών σε περιόδους κρίσεων.

Η πανδημία μας δίδαξε ότι χρειαζόμαστε επαρκές και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό, αλλά και κατάλληλες υποδομές για να αντιμετωπίσουμε τέτοιας κλίμακας γεγονότα. Είναι η ώρα που η ανθρωπότητα στρέφεται στην Πολιτεία και στους θεσμούς για να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις. Εξελίξεις που αλλάζουν ριζικά την καθημερινότητα εκατομμυρίων πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο. Που έχουν τη δυνατότητα να ακινητοποιήσουν ολόκληρο τον πλανήτη. Εκτός από τα μυαλά των ανθρώπων. Αυτά που δουλεύουν για τη σωτηρία. Για το αύριο.

Τα σοβαρά κράτη πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένα σε ανθρώπινο δυναμικό και υποδομές για να αντιμετωπίσουν κρίσεις αυτού του μεγέθους. Να επενδύουν σε αυτά. Αυτό είναι καθοριστικής σημασίας. Αυτό είναι που πρέπει να κρατήσουμε. Λιγότερο για το παρόν. Περισσότερο για το μέλλον. Είναι αλήθεια ότι το κόστος είναι μεγάλο, αλλά η αξία της επένδυσης μεγαλύτερη. Για τις χώρες. Για τους ανθρώπους. Για το αύριο.

Ο άνθρωπος θα φτιάξει τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος θα φτιάξει τις υποδομές. Μόνο αυτός!

Καλή χρονιά!

  • Αντιπρύτανης Έρευνας και Διά Βίου Εκπαίδευσης ΑΠΘ

Headlines