Η μάχη για τη ζωή: Η υπόσχεση που φέρνει το 2021

Ακούγεται πολλές φορές φορές ο θάνατος προτού αντικριστεί, όπως το υπόκωφο βουητό κάτω από τη Γη μόλις χτυπά ο σεισμός. Φαίνεται πολλές φορές ο θάνατος πριν εξαερώσει τη ζωή, είναι η φωτιά, ο μαύρος καπνός, και το ατσάλι.

Αλλά ο θάνατος που σημάδεψε τη χρονιά που δύει, δεν θέρισε ζωές με τυμπανοκρουσίες ούτε μπορούσε να τον δει κανείς στον δρόμο. Και αποδείχτηκε πόσο δύσκολο είναι κάποιος να προβλέψει το αύριο. Μείναμε να πιστεύουμε στην Ανθρωπόκαινο Εποχή, τον γεωλογικό χρόνο επικυριαρχίας του ανθρώπου στη Γη που καθοδηγεί τον έκτο μεγάλο αφανισμό των ειδών. Αντιστράφηκαν σε μία στιγμή οι ισορροπίες και μέσα από τον κόσμο των τρισεκατομμυρίων βακτηριακών οργανισμών, των πραγματικών κυρίαρχων του κόσμου εδώ και πάνω από τρία δισ. χρόνια, ξεπήδηξε ο όλεθρος, τόσο μικρός και φονικός, αόρατος και αθόρυβος που διέλυσε ανθρώπους, οικογένειες, κοινωνίες, χώρες.

Ο κύκλος της ζωής

Δεκαπέντε χιλιόμετρα στον ουρανό πάνω από το έδαφος, στη βιόσφαιρα που αρχίζει και ολοκληρώνεται ο κύκλος της ζωής, στραφταλίζει η τελευταία λάμψη της χρονιάς που φεύγει, μνημειωμένη στη συλλογική μνήμη δισεκατομμυρίων ανθρώπων για τον αφανισμό που προκάλεσε και για την παρακαταθήκη που εγκατέλειψε. Ολα σε μία κλωστή κρέμονται.

Ο κοροναϊός ή κάποιος μακρινός συγγενής του, μπορεί να είχε φανεί και πριν από αμέτρητα χρόνια και να προκάλεσε αναλογικά πολύ περισσότερους θανάτους, να αποδεκάτισε πληθυσμούς και πολιτισμούς. Μπορεί να μην το έμαθε κανείς, καμία μαρτυρία να μην διασώθηκε όμως το 2020 που δύει πίσω από βουνά και στο σκοτάδι του ωκεανού, έφερε το ωστικό κύμα του θανάτου διαμέσου των δικτύων του ψηφιοποιημένου κόσμου μας, μέσα στα σπίτια μας, εκεί όπου κανείς δεν μπορεί να νιώσει ασφαλής γιατί όπως είπαμε ο ιοβόλος ιός ούτε φαίνεται, ούτε ακούγεται. Από τον αέρα που αναπνέεις δεν κρύβεσαι ούτε και μπορείς να τον στερηθείς.

Ηρωες μέσα από τους θανάτους

Η ουτοπία της Ανθρωπόκαινου Εποχής γέννησε ήρωες και στην Ελλάδα που τόσο δοκιμάστηκε τη χρονιά που έδυσε, ποντίστηκε στην άβυσσο και τώρα το κενό καλύπτει στον Παράλληλο των Τροπικών η φεραυγής λάμψη της νέας χρονιάς που εξακτινίζεται σε κάθε γωνιά του κόσμου. Γέννησε ήρωες πολλαπλάσιους από τους θανάτους. Εδω και πολλές εβδομάδες αποδεκατίζονται άνθρωποι ευάλωτοι, που είχαν σχέδια για τα Χριστούγεννα που προσέβλεπαν σε ένα πιάτο ζεστό φαγητό την παραμονή της Πρωτοχρονιάς.

Εδω και πολλές εβδομάδες, στη δική μας χώρα και σε άλλες που ζουν συγγενείς μας, κάποιοι γνωστοί, που ζουν άνθρωποι σαν εμάς αλλά δεν συναντήθηκαν ποτέ οι δρόμοι μας, ο κοροναϊός συνεχίζει να σκοτώνει και ο χρόνος για αυτούς που έταξαν τον εαυτό στους στη μάχη για την καταστροφή του, ο χρόνος είναι σχετικός.

Κτήρια-καταφύγια

Είναι απλώς μία ημερολογιακή ένδειξη η αλλαγή της χρονιάς μέσα στα κτήρια-καταφύγια που η αναπνοή είναι πιο δύσκολη και η επικοινωνία με τους οικείους αδύνατη. Στα νοσοκομεία, όπου κάθε μέρα γιατροί και νοσηλευτές κλείνουν τα μάτια σε 100 ανθρώπους, που κάθε μέρα 500 κρεβάτια είναι γεμάτα με ανθρώπους αφημένους στα χέρια της Επιστήμης, ο χρόνος είναι σχετικός.

Γέννησε ήρωες αμέτρητους η χρονιά που έφυγε στην Ελλάδα, με όνομα και επώνυμο, και δεν γνωρίζουν πολλοί. Είναι αυτοί που δεν πήγαν την επόμενη μέρα στη δουλειά τους, που δεν πήγαν τις πολλές επόμενες μέρες στη δουλειά τους, που δεν έφεραν χρήματα στο σπίτι, που δεν πήραν δώρα τα φετινά Χριστούγεννα, που δεν ξέρουν αν έχασαν για πάντα την εργασία τους αλλά που ξέρουν ότι πρέπει να πολεμήσουν όπως κάνουν λίγο πιο μακριά ή δεκάδες χιλιόμετρα πιο μακριά οι άνθρωποι με τις λευκές στολές στα κτήρια-καταφύγια.

Θεατές στους δρόμους

Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και στην Ελλάδα είναι χιλιάδες αυτοί που ζουν με τον ιό, μαζεύονται στα σπίτια μετά τις 10 το βράδυ όπως όλοι για να ξορκιστεί το κακό. Κλειστοί οι χώροι συνάθροισης σε κάθε πόλη, φαγητό δεν σερβίρεται στις πλατείες, στα τραπεζάκια κοντά στη θάλασσα, στα χωριά, στα ζωντανά κέντρα των πόλεων. Ούτε καφέδες, ούτε συζητήσεις, φωνές, γέλια, χαρές. Η μέρα νωχελικά αρχίζει να μεγαλώνει αλλά οι κούκλες στις βιτρίνες είναι οι μόνοι θεατές των άδειων δρόμων.

Ομως η ελπίδα γεννήθηκε ως αντίδραση στη δράση. Και η Επιστήμη επιστρατεύτηκε για να πάει κόντρα στη δαρβινική φυσική επιλογή παρέχοντας δικαίωμα στη ζωή και στους ασθενέστερους, στους πιο ευάλωτους. Στην Ελλάδα και παντού, οι περισσότεροι άνθρωποι προσβλέπουν στα εμβόλια για να περιοριστεί η πανδημική εξάπλωση του ιού, να μπει φρένο στον αποδεκατισμό, να γιατρευτούν ψυχές, να κλείσουν τραύματα.

Να σηκωθούν ρολά, αργότερα να βγουν οι μάσκες, να μπορεί ο ένας να φωνάξει και να ενθουσιαστεί ακουμπώντας το πρόσωπο του άλλου. Η χρονιά που σιγά σιγά μεγαλώνει, το 2021, μπορεί να φέρει κάποια από αυτά που η προηγούμενη έκλεψε. Οχι ζωές, αλλά αξίες. Ξέρουν πια όλοι τι πρέπει να κάνουν. Και το φώναξαν σε κάθε γλώσσα την ώρα που κάθε πυροτέχνημα άστραφτε στον ουρανό.