Τι πρέπει να θυμόμαστε από το «θανατηφόρο» 2020

Η ανθρώπινη μνήμη είναι πάντοτε επιλεκτική! Φιλτράρει και κρατάει εκείνα τα πράγματα τα οποία θέλει να κρατήσει!

Έτσι, δεν υπάρχουν άνθρωποι που θυμούνται αδιάκριτα τα πάντα και βασανίζονται ανελέητα, όπως ο Φούνες ο μνήμων, δηλαδή ο βασικός ήρωας τον οποίο σκιαγραφεί ο μεγάλος Αργεντίνος συγγραφέας  Χόρχε Μπόρχες στο γνωστό του μυθιστόρημα !

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο από το «καταραμένο έτος»  2020 είναι απαραίτητο επιλεκτικά να θυμόμαστε τα ακόλουθα πράγματα:

1 Οι γιατροί του ΕΣΥ και οι «Λακεδαιμόνιοι» (ιδιώτες γιατροί που αρνήθηκαν να βοηθήσουν).

Καταρχήν είναι απαραίτητο-ακόμη και τώρα που άρχισαν οι εμβολιασμοί εναντίον του θανατηφόρου ιού Covid 19 – να θυμόμαστε όλους εκείνους τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ, που έδωσαν και την τελευταία ικμάδα της αντοχής τους και θυσιάστηκαν για να μη καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα υγείας.

Το οποίο είχε δυστυχώς αναλάβει όλο το βάρος της νοσηλείας των ασθενών , οι οποίοι μολύνονταν από το θανατηφόρο ιό.

Ωστόσο υπήρχαν και εκείνοι , οι οποίοι με την ακατανόητη στάση τους μας θύμισαν την περίφημη φράση του Κωνσταντίνου Καβάφη «πλην  «Λακεδαιμονίων» στο ποίημά του « Στα 200 π.χ.». Τι εννοώ;

Mε άλλα λόγια ακόμη και σήμερα αδυνατώ να κατανοήσω τη σκέψη και φιλοσοφία ενός μεγάλου μέρους των ιδιωτών γιατρών , που άμεσα ή έμμεσα αρνήθηκαν να ενταχθούν στο ΕΣΥ..

Ώστε να υπάρχει περισσότερο εξειδικευμένο προσωπικό για την αντιμετώπιση της ολέθριας πανδημίας!

Και αυτό, παρότι ήταν άριστοι επιστήμονες!

Και, επιπλέον, παρά το γεγονός ότι τους προσφέρθηκε ένας αξιοπρεπέστατος μισθός από τον Υπουργό Υγείας (2000 ευρώ αφορολόγητα)!

Γιατί το έκαναν αυτό; Γιατί ενδεχομένως ήθελαν να διατηρήσουν «τη βόλεψή» τους με τις μεγάλες (και χωρίς αποδείξεις αμοιβές) με τις οποίες είχαν συνηθίσει να ζουν μέχρι σήμερα !

Και την ίδια απαράδεκτη «ατομικιστική φιλοσοφία» είχε τηρήσει την πιο κρίσιμη περίοδο και ο ευρύτερος ιδιωτικός τομέας της Υγείας (ιδιωτικές κλινικές κλπ)!

Η στάση όλων αυτών ήταν κατακριτέα, γιατί νοιάζονταν απλώς για την «εγωιστική τους μικροαπόλαυση» (ενώ πολλοί Έλληνες θρηνούσαν τους αγαπημένους τους οι οποίοι πέθαιναν σωρηδόν, λόγω ακριβώς του θανατηφόρου ιού)!

2 « Η διαδικτυακή διδασκαλία».

Επίσης είναι απαραίτητο από το 2020 να θυμόμαστε και  τα ηλεκτρονικά μαθήματα, τα οποία εξ ανάγκης υιοθετήθηκαν σε όλες σχεδόν τις βαθμίδες της εκπαίδευσης  (ώστε να αποτραπεί η περαιτέρω επικίνδυνη διάδοση του ιού).

Τα μαθήματα τούτα ήταν μια λύση ανάγκης , αλλά η ενεργοποίησή τους εκκόλαψε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα :

Αυτό δηλαδή της ανισότητας πρόσβασης στην εκπαιδευτική διαδικασία, αφού η σύνδεση με το internet διακοπτόταν συχνά και πολλοί φτωχοί φοιτητές (ή μαθητές) τα παρακολουθούσαν δύσκολα , ειδικά έξω από τα αστικά κέντρα  ( «IEEE, Due to Coronavirus Outbreak , Faculty Start Shifting to Online Learning»).

Ομολογώ πάντως, ότι δεν ήμουν και δεν είμαι λάτρης των ηλεκτρονικών μαθημάτων και κρατάω πάντοτε στη μνήμη  μου αυτά τα οποία αναφέρει ο μεγάλος ’Άγγλος φιλόσοφος Τζώρτζ Στάινερτ («Τα μαθήματα των δασκάλων»)  :

Δηλαδή, ότι ένας δάσκαλος «μπορεί να παρακινήσει τους μαθητές να αγαπήσουν ότι αγαπά και αυτός. Να κάνει το εσωτερικό του παρόν, δικό τους μέλλον. Να αφυπνίσει μέσα τους δυνάμεις και όνειρα που δεν είχαν καν ανιχνεύσει» .

Όλα αυτά πιστεύω , ότι είναι δυνατό να επιτευχθούν μόνο με  τη ζωντανή επικοινωνία του δασκάλου με το μαθητή!

3. «Απόπειρα δολοφονίας».

Τέλος από το 2020 κρατώ τη συγκλονιστική και βιωματική καταγραφή του πρώην Υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα..

Και όπου ο γνωστός συνταγματολόγος περιγράφει τεκμηριωμένα και με στοιχεία την προσπάθεια πολιτικής και «χαρακτηριολογικής» του εξόντωσης από μέλη της προηγούμενης κυβέρνησης (και κυρίως από τον πρώην πρωθυπουργό κ. Τσίπρα)!

Μέσα από το σκόπιμο (και αντιδικονομικό) «στήσιμο» της υπόθεσης Nοvartis!

Το συμπέρασμα; Ας ελπίσουμε σε ένα καλύτερο και πιο «εξωστρεφές» 2021, χωρίς ιούς και εγκλεισμούς στα σπίτια!

Γρηγόρης Καλφέλης – Καθηγητής  Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. – kalfelis@law.auth.gr