Η κρίση του κοροναϊού, έχει αλλάξει δραστικά τις ζωές μας. Αυτό το «δραστικά» αφορά όλους τους τομείς της καθημερινότητάς μας.
Από την υγεία, την εργασία, τη διάθεση μέχρι και την κοινωνική ζωή, ο κοροναϊός όσο είναι απών άλλο τόσο είναι και παρόν. Ακόμη και σε ψυχολογικό επίπεδο.
Ορισμένοι άνθρωποι απάντησαν στο ερώτημα «ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν τελειώσει η πανδημία». Οι απαντήσεις τους είναι ειλικρινείς, αληθινές και περιγράφουν απλές και καθημερινές καταστάσεις.
Αυτές οι απαντήσεις αποδεικνύουν σε κάθε περίπτωση ότι η πανδημία έχει αντίκτυπο όχι φυσικά μόνο σε έναν ή δύο τομείς, αλλά σε πολλούς. Για αυτό και είναι σημαντική η τήρηση των μέτρων, για να μη χαθούν οι ευκαιρίες να έρθουν οι άνθρωποι ξανά κοντά.
Αγκαλιές, φιλιά και χειραψίες
«Θα αγκαλιάσω τη γιαγιά μου πολύ σφιχτά. Την επισκέφτηκα μια φορά, αλλά απλώς τη χαιρέτισα έξω από το δωμάτιό της και μετά απάντησε ρωτώντας ποια ήμουν. Χαμήλωσα τη μάσκα μου για να της δείξω το πρόσωπό μου και μου ζήτησε να έρθω πιο κοντά. Είπα ότι δεν μπορούσα», λέει η Mika Amador, Manila, από τις Φιλιππίνες.
Να δω την οικογένειά μου…
«Βλέποντας την κόρη μου Νίνα που βρίσκεται σε κέντρο φροντίδας και δεν μπόρεσε να έχει επισκέπτες για μεγάλο μέρος της πανδημίας. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο και για τους δύο», υπογραμμίζει η Carole Kerper, από το Palmyra, Pa.
«Θέλω να πάω στη χώρα μου, στο Περού, για να δω τη μαμά μου και την στάχτη του μπαμπά μου. Πέθανε τον Νοέμβριο και δεν μπορούσα να τον αποχαιρετήσω γιατί φοβόμουν να ταξιδέψω εκεί κατά τη διάρκεια της πανδημίας», είπε η Karina Bekemeier, από το Σαν Φρανσίσκο, Καλιφόρνια.
Να βγω έξω από το σπίτι
«Έχω μια αυτοάνοση ασθένεια που μείωσε δραστικά τα καθημερινά μου ταξίδια. Ανυπομονώ για ένα κανονικό ταξίδι στο μανάβικο!» είπε η Kelley L., από το Texas και αναφέρεται στο nytimes.
Να γίνω άλλο ένα πρόσωπο στο πλήθος
«Το να είσαι τμήμα ενός μεγάλου, ανώνυμου πλήθους. Μου λείπει αυτό το αίσθημα συλλογικότητας, ότι είμαι μυρμήγκι στην αποικία. Είμαι ενθουσιασμένος όταν μπορώ να συμμετάσχω σε ένα γεμάτο ανθρώπους μάθημα χορού, να χορέψω ανάμεσα σε αγνώστους σε ένα πάρτι ή ακόμα και να καθίσω σιωπηλά δίπλα τους στο αεροπλάνο», γράφει η Meg D., από το Seattle.
«Θέλω να επιστρέψω στην τοπική βιβλιοθήκη μου στη Νέα Υόρκη, να περιηγηθώ στα νέα βιβλία χωρίς να αισθάνομαι ότι πρέπει να βιαστώ και να δω μια μεγάλη στοίβα βιβλίων χωρίς να ανησυχώ για τα μικρόβια», είπε η Alice Alderman από τη Νέα Υόρκη.
Μια γυναίκα με αναπηρία που δεν μπορεί να φύγει από το σπίτι της είχε μια γλυκιά συνομιλία με έναν τουρίστα μέσω ενός ρομπότ το οποίο της επιτρέπει να εργάζεται ως σερβιτόρα από απόσταση.
Ο Στέφανος Κασσελάκης κάλεσε τους πολίτες να αντλήσουν έμπνευση από το μεγάλο κατόρθωμα του Γοργοποτάμου, ώστε να μπορέσουν να επιτύχουν στο κοινό τους μέλλον.
«Είναι γνωστή και δεδομένη η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός προοδευτικού μετώπου απέναντι στη ΝΔ και τις πολιτικές της», σημείωσε η κ. Σβίγκου
Μια δραματική ταινία, χωρίς υπόνοια μελοδραματισμού και ένα δυνατό καστ, το φιλμ «Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά» είναι από τις καλύτερες ταινίες που βγήκαν στις αίθουσες αυτή την εβδομάδα.
