Διεθνείς σχέσεις : Πώς αναμένεται να κινηθούν οι μεγαλύτεροι διπλωματικοί «παίκτες» εντός του 2021

Παρά την έλευση του εμβολίου, η πανδημία αναμένεται να… μείνει κοντά μας για πολλούς ακόμη μήνες, εξαιτίας των περιορισμένων προμηθειών. Όμως καθώς η απειλή του κοροναϊού σταδιακά θα υποχωρεί, θα έρχονται στο προσκήνιο οι υπόλοιπες παγκόσμιες προκλήσεις, που σε κάθε άλλη χρονιά θα καταλάμβαναν τα πρωτοσέλιδα του πλανήτη.

Από την κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που έπληξαν φέτος πολλές διαφορετικές χώρες, αφήνοντας πίσω τους θάνατο και καταστροφή, μέχρι τις παγκόσμιες ισορροπίες που είχαν ήδη διαταραχθεί πριν τον εντοπισμό της μυστηριώδους πνευμονίας στην Ουχάν στο τέλος του 2019 μόνο και μόνο για να επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο εντός του πανδημικού πλαισίου, οι διεθνείς ειδήσεις είναι βέβαιο πως για μια ακόμη χρονιά θα αποδειχθούν πιο ενδιαφέρουσες από ό,τι ίσως θα επιθυμούσαμε.

Ανταποκριτές του Guardian από όλο τον κόσμο πρότειναν ορισμένα από τα ζητήματα που κατά τη γνώμη τους θα κυριαρχήσουν στη διεθνή επικαιρότητα του 2021 και τις αλλαγές που πιστεύουν ότι θα φέρει η νέα χρονιά σε σχέση με το 2020.

ΗΠΑ: Επιστροφή στην ρπαγματικότητα;

Ο Τζο Μπάιντεν είναι αντιμέτωπος με περισσότερα προβλήματα από κάθε άλλο νέο πρόεδρο των ΗΠΑ από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα, υποστηρίζει ο Ντέιβιντ Σμιθ.

Η πανδημία του κοροναϊού έχει κοστίσει τις ζωές περισσότερων από 346.000 Αμερικανών. Η οικονομία παραπαίει με την ανεργία να έχει αγγίξει το 6,7% και χιλιάδες πολίτες να κάνουν ουρές μπροστά στις τράπεζες τροφίμων της χώρας. Τα αιτήματα των πολιτών για φυλετική ισότητα και δικαιοσύνη έχουν γίνει πιο επιτακτικά από ποτέ. Παράλληλα υπάρχουν υποψίες ότι η Ρωσία κρύβεται πίσω από τη μεγαλύτερη κυβερνοεπίθεση που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ εις βάρος της αμερικανικής κυβέρνησης. Η Αμερική είναι διχασμένη, η εύθραυστη δημοκρατία της πρέπει να επουλωθεί. Και η κλιματική κρίση απαιτεί ισχυρή ηγεσία.

Ο Μπάιντεν, που στα 78 του χρόνια έγινε ο γηραιότερος πρόεδρος που έχουν εκλέξει ποτέ οι ΗΠΑ, έχει ξεκαθαρίσει ότι πρώτη προτεραιότητά του θα είναι ο περιορισμός του κοροναϊού.

Η Αμερική, που προσπαθεί να συνέλθει από την ιστορική αποτυχία ηγεσίας του Ντόναλντ Τραμπ, διαθέτει το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά το 19% των θανάτων στον πλανήτη, ενώ περισσότεροι από 100.000 πολίτες της χώρας νοσηλεύονται. Πρόσφατα, ο Μπάιντεν προειδοποίησε ότι οι «πιο σκοτεινές μέρες» στη μάχη κατά της πανδημίας «είναι μπροστά μας και όχι πίσω μας».

Ο πρώην αντιπρόεδρος έχει υποσχεθεί να υπογράψει εκτελεστικό διάταγμα την ίδια μέρα που θα ορκιστεί, το οποίο θα καταστήσει υποχρεωτική τη χρήση μάσκας σε λεωφορεία και τρένα που περνούν τα σύνορα μεταξύ διαφορετικών πολιτειών, αλλά και εντός των κτιρίων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Επιπλέον, έχει στόχο να ανοίξει και πάλι το μεγαλύτερο μέρος των σχολείων της χώρας στις πρώτες 100 ημέρες της προεδρίας του. Και στοχεύει μέσα στην ίδια περίοδο να έχουν ολοκληρωθεί οι εμβολιασμοί 100 εκατ. πολιτών.

Όμως ανάμεσα στις προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο νέος πρόεδρος είναι και ο φόβος μερίδας των πολιτών για την ασφάλεια του εμβολίου, αλλά και οι συνωμοσιολόγοι που είναι αποφασισμένοι να σπείρουν τη δυσπιστία.

Πράγματι, η πανδημία παραπληροφόρησης μπορεί να αποδειχθεί ακόμη πιο μεταδοτική και επίμονη από εκείνη του κοροναϊού, ιδιαιτέρως στην περίπτωση που… κάποιος πρώην πρόεδρος συνεχίσει να αναρτά τοξικά tweet από τα παρασκήνια, και τα ακροδεξιά ΜΜΕ συνεχίσουν να τα αναμεταδίδουν.

Σε αυτό το σενάριο, αυτό που ο Τραμπ ονόμαζε «εναλλακτικά γεγονότα» στην αρχή της προεδρίας του, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε διαφορετικά καθεστώτα αλήθειας υπό την προεδρία Μπάιντεν, οξύνοντας περαιτέρω τον δικομματισμό στην Ουάσινγκτον και καθιστώντας πρακτικά αδύνατη τη διακυβέρνηση της χώρας.

Ευρώπη: Προσεκτικά βήματα

Με το Brexit να έχει επιτέλους ολοκληρωθεί, τα εμβόλια κοροναϊού να βρίσκονται καθ’ οδόν και τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ να επιδεικνύει μια σαφώς φιλικότερη στάση απέναντι στην ΕΕ, το 2021 θα έπρεπε αυτομάτως να εξελιχθεί σε μια ευκολότερη χρονιά για την Ευρώπη, γράφει ο Τζον Χένλι.

Όμως τα εσωτερικά προβλήματα της ένωσης, σε συνδυασμό με την εκτύλιξη των παγκόσμιων γεωπολιτικών εξελίξεων που έχουν ξεκινήσει πολύ καιρό πριν τις κρίσεις του 2020, φαίνεται πιθανό ότι η ΕΕ θα αντιμετωπίσει δυσκολίες και αυτή τη χρονιά σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις της.

Το χάσμα μεταξύ αρκετών δυτικών κρατών της ΕΕ και των κυβερνήσεων την Πολωνίας και της Ουγγαρίας συνεχίζει να διευρύνεται, ενώ η προσπάθεια των Βρυξελλών να συνδέσει τον προϋπολογισμό της ΕΕ με το σεβασμό προς το δίκαιο, απογύμνωσε βαθιές πολιτισμικές διαφορές σε κεντρικά ευρωπαϊκά ζητήματα, όπως η μετανάστευση και οι φιλελεύθερες αξίες.

Την ίδια στιγμή, η Γερμανία, που μαζί με τη Γαλλία αποτελούν τις μεγαλύτερες οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις της ΕΕ, ενδέχεται να περάσει το μεγαλύτερο μέρος του επόμενου έτους απασχολημένη με το ζήτημα της αντικατάστασης της Άνγκελα Μέρκελ. Οι εκλογές για τον νέο καγκελάριο αναμένεται να πραγματοποιηθούν τον Σεπτέμβριο, όμως το πιθανότερο είναι πως θα ακολουθήσουν ολόκληροι μήνες διαβουλεύσεων για τη νέα κυβέρνηση συνεργασίας.

Η Ολλανδία, ένας όλο και πιο επιδραστικός παίκτης εντός της ΕΕ, ιδιαιτέρως μετά την αποχώρηση της Βρετανίας, πρόκειται επίσης να πραγματοποιήσει κοινοβουλευτικές εκλογές εντός του 2021.

Και στις δύο χώρες, η ευρωσκεπτικιστική ακροδεξιά, η οποία βρέθηκε εκτός επικαιρότητας εξαιτίας του κοροναϊού για το μεγαλύτερο μέρος του 2020, θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο καθώς η υγειονομική κρίση θα δίνει τη θέση της στην οικονομική. Ούτε το γερμανικό AfD, ούτε το Κόμμα του Geert Wilders για την Ελευθερία φλερτάρουν με την εξουσία, όμως θα μπορούσαν να παρασύρουν προς τα δεξιά τις πολιτικές των πιο μετριοπαθών δεξιών αντιπάλων τους που επιχειρούν να αποσπάσουν μέρος της εκλογικής τους βάσης. Μια τέτοια εξέλιξη είναι βέβαιο πως θα επηρέαζε και τη δυναμική στις Βρυξέλλες.

Όσον αφορά τις διεθνείς σχέσεις της ΕΕ, δύο όλο και πιο ενοχλητικοί γείτονες, η Τουρκία και η Ρωσία, δεν δείχνουν έτοιμοι να διευκολύνουν την κατάσταση, αφού τόσο ο Βλάντιμιρ Πούτιν όσο και ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τηρούν την ίδια εχθρική στάση απέναντί της.

Και καθώς η περίφημη «στρατηγική αυτονομία» της Ευρώπης δείχνει να απέχει ακόμη αρκετά, η γεωοπολιτική αντιπαλότητα μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ θα αναγκάσει την Ευρώπη να ελιχθεί προσεκτικά μεταξύ των αρχών της και των συμφερόντων της.

Αν προσθέσουμε σε αυτό την ανάγκη, στο τέλος μιας πανδημίας, για αντιδημοφιλή βήματα που όμως θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, τις διαφωνίες σε ό,τι αφορά την πολιτική ασφάλειας και άμυνας της ένωσης και τις αυξανόμενες υπερατλαντικές εντάσεις που προκύπτουν από τα σχέδια της ΕΕ να περιορίσει τα κέρδη των αμερικανικών τεχνολογικών κολοσσών, αντιλαμβανόμαστε ότι το 2021 δεν θα είναι ευκολότερο από το 2020.

Αφρική: Νέες φωνές

Από τις πρώτες εβδομάδες του 2021, η Αφρική μπαίνει σε μια χρονιά τεταμένων πολιτικών και άγριων διαδηλώσεων, καθώς νέες φωνές των νέων και αγανακτισμένων της ηπείρου προσπαθούν να ακουστούν, νέοι ηγέτες επιδιώκουν μια θέση στο πολιτικό σύστημα και παλαιότεροι επιχειρούν να κρατηθούν στην εξουσία, γράφει ο Τζέισον Μπερκ.

Υπάρχουν τεράστια προβλήματα. Ο κοροναϊός έχει σπαράξει κοινότητες και οικονομίες, η ανασφάλεια αυξάνεται σε πολλές περιοχές και οι περιβαλλοντικές κρίσεις ξεσπούν σε ολόκληρη την ήπειρο, κάνοντας εκατοντάδες εκατομμύρια νέους ανθρώπους να θέτουν σκληρές ερωτήσεις για το μέλλον τους.

Πολλοί αναλυτές αντιμετωπίζουν το 2020 ως τη χρονιά που τραυμάτισε τη δημοκρατία, με τους κυβερνώντες κρατών όπως η Τανζανία και η Γουινέα να χρησιμοποιούν ένα μείγμα υπηρεσίες ασφάλειας, λαϊκιστικών συνθημάτων και νέων νόμων για να φιμώσουν τους αντιφρονούντες. Φέτος, οι ίδιες τακτικές ίσως επιτέλους αποτύχουν –ή ίσως ανοίξουν το δρόμο για μια νέα εποχή καταπίεσης.

Στα τέλη του μήνα, οι εκλογές της Ουγκάντα θα κριθούν από ένα απροσδόκητο δίπολο: Από τη μία πλευρά, ένας 76χρονος βετεράνος πολιτικός και από την άλλη ένας 38χρονος πρώην… τραγουδιστής ρέγκε. Οι περισσότεροι αναλυτές πιστεύουν ότι ο Γιουγουέρι Μουσεβένι, που βρίσκεται στην εξουσία από το 1986 θα νικήσει και πάλι τις εκλογές έναντι του χαρισματικού Μπόμπι Γουάιν, όμως με δεκάδες πολίτες να έχουν πέσει ήδη νεκροί από αστυνομικές σφαίρες και με αμέτρητες αμφιλεγόμενες τακτικές να αξιοποιούνται για να προσφέρουν ξεκάθαρο πλεονέκτημα στον σημερινό πρόεδρο, είναι βέβαιο ότι η νίκη του θα αμφισβητηθεί.

Ο Γουάιν έχει τη στήριξη των νεαρών και αστικών πληθυσμών, δηλαδή των δύο πληθυσμών που αυξάνονται με τη μεγαλύτερη ταχύτητα σε ολόκληρη την ήπειρο. Εκπροσωπεί μια νέα γενιά ηγετών που καλούν σε ένα τέλος στην αδιάκοπη νίκη των κυβερνώντων κομμάτων και ηγετών σε κάθε εκλογική διαδικασία, που οφείλεται στη διαφθορά που σπαράζει την ήπειρο.

Στη συνέχεια του έτους, το πιθανότερο είναι ότι στις κάλπες θα οδηγηθεί και η Αιθιοπία για να εκλέξει νέο κοινοβούλιο. Εκεί, στη δεύτερη πιο πολυπληθή χώρα της ηπείρου, επικρατούν διαφορετικές δυναμικές. Ο πρωθυπουργός Άμπιι Αχμέντ εκπροσωπεί τη νέα γενιά ηγετών. Ο 44χρονος, που έχει βραβευτεί με Νόμπελ Ειρήνης βρέθηκε στις επάλξεις του αγώνα για την απομάκρυνση των γηραιών ηγετών, που κατείχαν την εξουσία επί 30 χρόνια και ώθησε τη χώρα σε τροχιά μεταρρυθμίσεων. Όμως τον Νοέμβριο, ο Άμπιι ξεκίνησε μια αιματηρή στρατιωτική εκστρατεία εναντίον του σκληρού πυρήνα που αντιστεκόταν στις μεταρρυθμίσεις. Κανείς δεν ξέρει προς το παρόν αν οι επερχόμενες εκλογές θα αυξήσουν τη ζέση του να αναδιαμορφώσει τη χώρα ή αν θα ενισχύσουν τις αυταρχικές τάσεις για τις οποίες των κατηγορούν οι επικριτές του.

Κίνα: Επιστρέφει στο παιχνίδι

Η Κίνα ξεκινά το νέο έτος εν μέσω κοινωνικής και οικονομικής ανάκαμψης μετά την ύφεση που προκάλεσε ο κοροναϊός, όμως έχοντας δεχτεί σοβαρά πλήγματα σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις και ούσα αντιμέτωπη με μια διεθνή κοινότητα που είναι πλέον πιο πρόθυμη να δράσει εναντίον της. Η περσινή χρονιά είχε ήδη ξεκινήσει άσχημα, με τις προσπάθειες του Πεκίνου να συγκαλύψει την εμφάνιση της νέας ασθένειας που έπληξαν τη φήμη του, η οποία στη συνέχεια δεν αποκαταστάθηκε από τις δωρεές μασκών, προστατευτικού εξοπλισμού και εμβολίων. Ο ΠΟΥ ετοιμάζεται να αποστείλει ερευνητική ομάδα στην Ουχάν στις αρχές του 2021, ενώ αρκετές χώρες, ανάμεσά τους και η Αυστραλία, έχουν παροτρύνει τον οργανισμό να πραγματοποιήσει εξονυχιστική έρευνα.

Αυξανόμενα στοιχεία δείχνουν ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει τις αυταρχικές κινήσεις εις βάρος εθνικών μειονοτήτων στην Σιντζιάνγκ και στο Θιβέτ, αλλά και τις επεκτατικές δραστηριότητες σε συνοριακές περιοχές.

Τεράστιοι αριθμοί πολιτών αναμένεται να εγκαταλείψουν το Χονγκ Κονγκ και να αναζητήσουν άσυλο στη Βρετανία, την Ευρώπη, την Αυστραλία και τη γειτονική Ταϊβάν, όπου ήδη έχουν καταφύγει πολλοί. Περίπου δέκα άτομα που συνελήφθησαν στην προσπάθειά τους να φύγουν από τη χώρα δικάστηκαν τον περασμένο μήνα.

Οι γείτονες της Κίνας θα παρακολουθήσουν την περαιτέρω αύξηση των στρατευμάτων και των απειλών εις βάρος αμφισβητούμενων νησιών στη Νότια Σινική Θάλασσα και την Ταϊβάν.

Παράλληλα, παραμένουν ανοιχτές οι διπλωματικές και εμπορικές διαμάχες με την Αυστραλία, τη Βρετανία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ο Μπάιντεν έχει υποσχεθεί να συνεχίσει τη σκληρή στάση προς την Κίνα, ακόμη και μετά την αποχώρηση του απρόβλεπτου και ανοιχτά εχθρικού Τραμπ, όμως φαίνεται πως η Κίνα δεν θα αλλάξει τη στρατηγική της παρά τις κυρώσεις και τη διεθνή κατακραυγή.

Εντός των συνόρων της, η Κίνα θα πρέπει να αρχίσει να εργάζεται προς τον φιλόδοξο στόχο της μείωσης των εκπομπών της, ενώ την άνοιξη αναμένεται ο ορισμός της ατζέντας για το 14^ο πενταετές πρόγραμμά της. Ταυτόχρονα, τη χώρα θα συνεχίσει να απασχολεί το δικό της #MeToo, αλλά και η υπόθεση του ιδιοκτήτη της Alibaba, Τζακ Μα, σημειώνει η Χέλεν Ντέιβιντσον.

Ισραήλ: Θα παραμείνει στην εξουσία ο Νετανιάχου;

Το Ισραήλ αναμένεται να πραγματοποιήσει εκλογές για τέταρτη φορά σε διάστημα δύο ετών, καθώς η παρατεταμένη πολιτική κρίση της χώρας μεταφέρθηκε και στο 2021.

Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, αποδείχθηκε αδύνατη η δημιουργία σταθερών κυβερνήσεων, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας του μίσους, της δυσπιστίας αλλά και της αποθέωσης ενός άνδρα: Του Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Ο 71χρονος πρωθυπουργός, που κυριάρχησε στην πολιτική ζωή του Ισραήλ από τα μέσα του 1990, έχει καταφέρει να κρατηθεί στην εξουσία παρά τους ενίοτε ισχυρούς ανταγωνιστές του.

Τώρα, με την παραδοσιακή αντιπολίτευση του Ισραήλ να έχει ουσιαστικά εξαϋλωθεί, ο Νετανιάχου αντιμετωπίζει μια δυνητικά μεγαλύτερη απειλή από μια ομάδα πρώην συμμάχων του που σε μεγάλο βαθμό μοιράζονται την εθνικιστική, ακροδεξιά ιδεολογία του.

Ο Ναφτάλι Μπένετ, ένας ακροδεξιός πρώην ηγέτης του ισραηλινού κινήματος εποικισμού που έχει συμμετάσχει σε κυβερνήσεις υπό την ηγεσία του Νετανιάχου είναι πλέον αρχηγός του κόμματος Yamina και επιχειρεί να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός. Ταυτόχρονα, το πάλαι ποτέ πουλέν του Νετανιάχου, ο Γκιντεόν Σαάρ, αποχώρησε από την κυβέρνησή του τον περασμένο μήνα για να δημιουργήσει το κόμμα της Νέας Ελπίδας.

Ο Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, πρώην δεξί χέρι του Νετανιάχου και διαβόητος για τις αντιαραβικές απόψεις του, επιχειρεί επίσης να εκθρονίσει τον ισραηλινό ηγέτη, που είναι γνωστός στην περιοχή ως «βασιλιάς Μπίμπι».

Φαίνεται όλο και πιο βέβαιο πως όποιος και αν είναι ο επόμενος ηγέτης της χώρας, θα ακολουθήσει την ίδια σκληρή γραμμή απέναντι στη συνεχιζόμενη κατοχή. Αν και η νέα ηγεσία των ΗΠΑ ανοίγει την προοπτική ανανέωσης των διαπραγματεύσεων, λίγοι είναι εκείνοι που προβλέπουν σημαντικές αλλαγές στο status quo.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το κόμμα Likud του Νετανιάχου θα μπορούσε να πάρει και πάλι το μεγαλύτερο μέρος των εδρών και, καθώς η χώρα προχωρά γρήγορα στους εμβολιασμούς του πληθυσμού, ο πρωθυπουργός ελπίζει ότι μέχρι την ημέρα των εκλογών το Μάρτιο τα 9 εκατ. του πληθυσμού θα τον αντιμετωπίζουν ως σωτήρα.

Ωστόσο, η φήμη του ενδέχεται να πληγεί περαιτέρω τον Φεβρουάριο, όταν αναμένεται η κατάθεση αυτόπτων μαρτύρων στη δίκη όπου αντιμετωπίζει κατηγορίες διαφθοράς. Αν και αρνείται τις κατηγορίες, ο Νετανιάχου είναι κατηγορούμενος σε τρεις ξεχωριστές υποθέσεις που περιλαμβάνουν κατηγορίες για δωροδοκία και απάτη, όπως αναφέρει ο Όλιβερ Χολμς.

Λατινική Αμερική: Σημεία καμπής

Ο πλέον διχαστικός ηγέτης της Λατινικής Αμερικής, ο Ζαΐρ Μπολσονάρου, αντιμετωπίζει ένα τεράστιο πρόβλημα εντός του 2021, και θα πρέπει να τα βγάλει πέρα χωρίς τη βοήθεια του σημαντικότερου ξένου συμμάχου του, Ντόναλντ Τραμπ.

Ο ακροδεξιός ηγέτης μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να αποφύγει τις ευθύνες του για τον τραγικό απολογισμό της πανδημίας στη Βραζιλία, που έχει κοστίσει τις ζωές περισσότερων από 195.000 πολιτών, ενώ παράλληλα ελίσσεται από τις κατηγορίες για σκάνδαλα που εμπλέκουν την οικογένειά του.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι εξακολουθεί να χαίρει της αποδοχής περίπου του 37% του εκλογικού σώματος, σε μεγάλο βαθμό εξαιτίας των επιδομάτων που έλαβαν δεκάδες εκατομμύρια πολίτες στο διάστημα της πανδημίας. Όμως οι πληρωμές σταματούν τον Ιανουάριο, με πολλούς παρατηρητές να δηλώνουν βέβαιοι ότι το μέλλον επιφυλάσσει σοβαρές οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές αναταραχές, αλλά και έντονη λαϊκή οργή.

«Η πανδημία πραγματικά φτάνει στο τέλος της», υποσχέθηκε ο Μπολσονάρου πριν τα Χριστούγεννα, ενώ ο αριθμός των κρουσμάτων και των εισαγωγών στα νοσοκομεία εκτοξευόταν για μία ακόμη φορά. Τα προβλήματα του προέδρου, όμως, ίσως μόλις τώρα ξεκινούν.

Η ανθρωπιστική και οικονομική κρίση της Βενεζουέλας μπαίνει επίσης σε νέο κεφάλαιο το 2021, καθώς ο Μπάιντεν αντικαθιστά τον Τραμπ και απομακρύνεται από την πολιτική «μέγιστης πίεσης». Ο Νικολάς Μαδούρο έχει προβάλει αντιστάσεις σε αυτή τη διετή σταυροφορία και ο Μπάιντεν είναι βέβαιο ότι θα αναζητήσει νέες, λιγότερο επιθετικές τακτικές, σε αυτό που οι σύμβουλοί του φέρονται να θεωρούν τη μεγαλύτερη διπλωματική πρόκληση που θα αντιμετωπίσει στο δυτικό ημισφαίριο.

Προς το παρόν παραμένει άγνωστο ποιες θα είναι αυτές οι λύσεις, αναφέρει ο Τομ Φίλιπς, αν και φαίνονται να περιλαμβάνουν διαπραγματεύσεις για ελεύθερες και δίκαιες εκλογές.

Βραχυπρόθεσμα, η ιστορική έξοδος φτωχών πολιτών της Βενεζουέλας που ήδη έχει μειώσει τον πληθυσμό της χώρας κατά περισσότερα από 5 εκατ. θα συνεχιστεί, καθώς η υγειονομική κρίση βυθίζει τη Βενεζουέλα βαθύτερα στην πείνα και την ανέχεια. Προς το παρόν, ο Μαδούρο φαίνεται να διατηρεί τον έλεγχο, με την ηγεσία του να έχει ενισχυθεί από τις αποτυχημένες προσπάθειες κατάληψης της εξουσίας από τον Γκουαϊάδο. Όμως σε μια χώρα τόσο κομματιασμένη και εύθραυστη όσο η Βενεζουέλα, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί στη διάρκεια της χρονιάς.

Ρωσία: «Παγώνοντας» την αντιπολίτευση

Η φετινή χρονιά θα φέρει τη σύγκρουση μεταξύ Βλάντιμιρ Πούτιν και Αλεξέι Ναβαλνί, καθώς η κυβέρνηση επιχειρεί να κρατήσει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης έξω από τη χώρα, απειλώντας τον με πολλά χρόνια φυλάκισης σε περίπτωση που επιστρέψει. Ο Ναβαλνί βρίσκεται στην Ευρώπη από τον Αύγουστο, αναρρώνοντας από απόπειρα δολοφονίας με δηλητήριο, πίσω από την οποία βρισκόταν η ρωσική μυστική υπηρεσία FSB. Ο Πούτιν είναι πιθανό να θέλει να τιμωρήσει τον Ναβαλνί για τις αποκαλύψεις του κατά του FSB που περιλαμβάνουν και μια ηχογραφημένη ομολογία ενός πράκτορα, την οποία απέσπασε ο ίδιος ο Ναβαλνί. Στη διάρκεια των τελευταίων ημερών του 2020, η ερευνητική επιτροπή της Ρωσίας κατηγόρησε τον αρχηγό της αντιπολίτευσης για απάτη, ουσιαστικά αναγκάζοντάς τον να επιλέξει μεταξύ της αυτό-εξορίας και της φυλάκισης.

Οι διαδικτυακές έρευνες είναι μια από τις ελάχιστες ρωγμές στον έλεγχο του Πούτιν στα εσωτερικά ζητήματα της Ρωσίας.

Νέα διαδικτυακά ΜΜΕ ξεσκεπάζουν σκάνδαλα που εμπλέκουν τον πρόεδρο, με την κυβέρνηση να στοχοποιεί τόσο τις εκθέσεις που δημοσιεύουν όσο και τους δημοσιογράφους που κρύβονται πίσω τους. Στα τέλη Δεκεμβρίου, η Δούμα πέρασε νέους νόμους που θα επέτρεπαν στις ρυθμιστικές υπηρεσίες να μπλοκάρουν το YouTube και άλλα κοινωνικά δίκτυα και να τιμωρούν τα ΜΜΕ για «λιβέλους» που συμπεριλαμβάνουν κατηγορίες για σοβαρά εγκλήματα όπως η υπεξαίρεση.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής έσπειραν την καταστροφή στις σιβηρικές και αρκτικές περιοχές της Ρωσίας την περασμένη χρονιά, καθώς η αύξηση της θερμοκρασίας προκάλεσε δασικές πυρκαγιές, κατέστρεψε τη σπορά και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην μεγαλύτερη πετρελαιοκηλίδα όλων των εποχών που σχηματίστηκε φέτος στον αρκτικό κύκλο.

Οι θερμοκρασίες σε αυτές τις περιοχές αυξάνονται ταχύτερα σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη, με την πιθανότητα τραγωδίας να είναι πλέον ξεκάθαρα ορατή. Τον Ιούλιο, η απομακρυσμένη πόλη Βερκχογιάνσκ κατέγραψε θερμοκρασίες 38 βαθμών Κελσίου, τις υψηλότερες που σημειώθηκαν ποτέ εντός του αρκτικού κύκλου.

Ο πάγος των θαλασσών δεν είχε αποκατασταθεί μέχρι το τέλος του έτους στη Θάλασσα Λάπτεβ, από όπου οι επιστήμονες πιστεύουν ότι τα παγωμένα αποθέματα μεθανίου θα μπορούσαν να απελευθερωθούν επιταχύνοντας ακόμη περισσότερο την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής σε αυτή την ευαίσθητη περιοχή αποτελούν πλέον επείγον πρόβλημα για τη Ρωσία και τα εκατομμύρια των πολιτών της, γράφει ο Άντριου Ροθ.