Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος ΙΒ’)

Όσον αφορά τώρα την ενότητα του ηροδότειου έργου από την άποψη του υλικού, η εισαγωγική κιόλας φράση καθιστά φανερή την αντίθεση της Ευρώπης και της Ασίας, μια αντίθεση που έφθασε στο αποκορύφωμά της —και για τον Ηρόδοτο στο τέλος της— με τους Περσικούς Πολέμους.

Ο Ηρόδοτος επιθυμεί προπάντων να διηγηθεί τον νικηφόρο για τους Έλληνες πόλεμο, την αναχαίτιση των περσικών επιθέσεων.

Με αυτήν την ύψιστη προτεραιότητα συνδέονται δύο σημαντικές διαπιστώσεις.

Η πρώτη αφορά την υψηλή θέση που καταλαμβάνει η ελευθερία στην κλίμακα των αξιών του Ηροδότου.

Για τον πατέρα της ιστοριογραφίας η ελευθερία ταυτίζεται με την ελληνική —σε πλήρη αντίθεση προς την ανατολίτικη— μορφή ζωής, που επιτρέπει στο άτομο αλλά και στην κοινότητα την ανάπτυξη των ηθικών δυνάμεων, φυσικά μέσα στο πλαίσιο του νόμου.

Η δεύτερη διαπίστωση αφορά την εξέχουσα θέση της Αθήνας στην ιστορία των Περσικών Πολέμων.

Αυτή η φιλοαθηναϊκή στάση του Ηροδότου επηρεάζεται ασφαλώς από την προσωπική σχέση του με την πόλη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα μεροληπτικότητας και μόνον, καθώς η αποφασιστική συμβολή της Αθήνας στους Περσικούς Πολέμους είναι αδιαμφισβήτητη.

Οι μεγάλες εθνογραφικές παρεκβάσεις στο έργο του Ηροδότου εμφανίζονται εκεί όπου ο λαός για τον οποίο γίνεται λόγος σχετίζεται πρώτη φορά με την περσική εξάπλωση.

Βεβαίως, οι προσθήκες αυτές δεν αποπροσανατολίζουν τον Ηρόδοτο από το κύριο θέμα του, τη σύγκρουση Ελλήνων και Περσών, αλλά παρεμβάλλονται στο έργο του από γνήσια χαρά για την αφήγηση.

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Α’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Β’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Γ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Δ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Ε’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος ΣΤ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Ζ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Η’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Θ’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος Ι’)

Ηρόδοτος, pater historiae (Μέρος ΙΑ’)