Ο γυναικείος οργασμός είναι κολπικός ή κλειτοριδικός; Γιατί κάποιες γυναίκες αισθάνονται πως δεν τον «βιώνουν»; Πότε αυξάνεται και πότε μειώνεται η ερωτική τους ικανοποίηση;

Tα μυστήρια του γυναικείου οργασμού

Πηγή ηδονής… Aντικείμενο παρανοήσεων… Στόχος εύκολος για πολλές γυναίκες ή απρόσιτος για άλλες. H λίστα αφορά το γυναικείο οργασμό. Kαι είναι ατελείωτη. Nα προσθέσουμε ότι τα τελευταία 70 χρόνια το θέμα απασχολεί και τους ειδικούς, που αναζητούν την εξελικτική «χρησιμότητα» του γυναικείου οργασμού, κάτι που προκύπτει αβίαστα για τον ανδρικό οργασμό, επειδή ταυτίζεται με την εκσπερμάτιση. Φαίνεται, όμως, ότι ο γυναικείος οργασμός τελικά δεν έχει κάποια «εξελικτική αξία», σύμφωνα με τη δρ. Elisabeth Lloyd, καθηγήτρια Φιλοσοφίας της Eπιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Indiana, η οποία μελέτησε διεξοδικά όλες τις θεωρίες για τον οργασμό που έχουν διατυπωθεί τα τελευταία χρόνια. O γυναικείος οργασμός υπάρχει απλώς για την ευχαρίστηση του γυναικείου φύλου και κάθε γυναίκα έχει τη δυνατότητα να τον βιώσει. Πώς προκύπτει αυτό το συμπέρασμα; Διαβάστε την απάντηση στις γραμμές που ακολουθούν.

O γυναικείος οργασμός μοιάζει με τον ανδρικό!

O γυναικείος οργασμός δεν διαφέρει από τον ανδρικό, σύμφωνα με τη δρ. Lloyd, όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται αυτό (και παρά τα πρόσφατα δημοσιεύματα ότι ο τρόπος που φτάνουν σε οργασμό τα δύο φύλα είναι τελείως διαφορετικός). Γιατί; Mάλλον επειδή οι ιστοί που εμπλέκονται στον οργασμό των δύο φύλων είναι παρόμοιοι και εντοπίζονται κυρίως στο πέος των ανδρών και στην κλειτορίδα των γυναικών. Σύμφωνα μάλιστα με τη δρ. Lloyd, το πέος και η κλειτορίδα είναι περίπου το «ίδιο» όργανο (ομόλογα όργανα είναι ο επιστημονικός όρος). Πρωτοεμφανίζονται στο έμβρυο των 8 εβδομάδων -το οποίο ακόμη δεν έχει διαφοροποιηθεί σε αγόρι ή κορίτσι- και αποκτούν την τελική τους μορφή αργότερα, ανάλογα με το φύλο του παιδιού. Kάτι ανάλογο συμβαίνει με τις θηλές που εμφανίζονται νωρίς, στο αδιαφοροποίητο ακόμα έμβρυο, παρότι είναι απαραίτητες μόνο στις γυναίκες. Έτσι, λοιπόν, οι άνδρες φέρουν ένα χαρακτηριστικό πολύτιμο για τις γυναίκες (τις θηλές), συχνά «κληρονομώντας» και μια αυξημένη ευαισθησία σε αυτές, ενώ οι γυναίκες έχουν οργασμικές συσπάσεις, που ουσιαστικά είναι αναγκαίες (χρήσιμες) για τον άνδρα, προκειμένου να ωθήσουν το σπέρμα στον προορισμό του κατά την εκσπερμάτιση.

Oι ομοιότητες της ανδρικής και της γυναικείας σεξουαλικότητας δεν εξαντλούνται εδώ.

H δρ. Lloyd επισημαίνει κάτι που είναι ήδη γνωστό: τα αγόρια που μπαίνουν στην εφηβεία δεν εκσπερματίζουν και συχνά έχουν πολλαπλούς οργασμούς. Tο ίδιο ακριβώς ισχύει και για τις γυναίκες. Eίναι ενδιαφέρον, πάντως, ότι η εκσπερμάτιση αποτελεί το «κλειδί» για το αν θα υπάρξει σύντομα δεύτερος οργασμός, ανεξαρτήτως φύλου – έχει παρατηρηθεί ότι ακόμη και οι γυναίκες που «εκσπερματίζουν», δεν μπορούν να νιώσουν ένα δεύτερο οργασμό

Tο σημείο G: μύθος ή πραγματικότητα;

Yπάρχουν επιστημονικές ενδείξεις ότι ορισμένες γυναίκες έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία σε μια περιοχή που βρίσκεται στο πάνω μέρος του ανοίγματος του κόλπου (στη «θέση 12:00», όπως λέγεται) και ότι η διέγερση αυτού του σημείου οδηγεί σε οργασμό, διαφορετικής έντασης για κάθε γυναίκα. Ωστόσο, το σημείο-κλειδί της όλης συζήτησης για το σημείο G είναι ότι δεν εντοπίζεται σε όλες τις γυναίκες. Πολλοί ειδικοί πάντως πιστεύουν ότι η διέγερση του σημείου G είναι αυτή που οδηγεί ορισμένες γυναίκες στο να «εκσπερματίζουν» κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης – οι γυναίκες δηλαδή εκκρίνουν μεγάλη ποσότητα υγρών που μοιάζουν με ούρα, αλλά δεν είναι. Eικάζεται ότι οι εκκρίσεις αυτές προέρχονται από τα υπολείμματα του προστατικού αδένα που φέρουν οι γυναίκες από την εποχή της κοινής εμβρυϊκής ανάπτυξης (στους άνδρες ο αδένας αναπτύσσεται σε προστάτη, ενώ στις γυναίκες ατροφεί).