Ο Ντέιβιντ Μπόουι και ο Τζον Λένον συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε ένα σκηνικό που θύμιζε περισσότερο τα αμήχανα παιδικά ραντεβού για παιχνίδι, παρά την συνάντηση δύο από τους μεγαλύτερους ροκ σταρ όλων των εποχών, σύμφωνα με μια νέα συνέντευξη του μουσικού παραγωγού Τόνι Βισκόντι.

Μιλώντας στο πρόγραμμα «Bowie: Dancing Out in Space», που θα εκπέμψουν το BBC Radio 4 και το 6Music στις 10 Ιανουαρίου για τα πέντε χρόνια από τον θάνατο του Μπόουι, ο Βισκόντι, που ήταν ο παραγωγός 11 από τους δίσκους του εκλιπόντα καλλιτέχνη, διηγείται την ιστορία της πρώτης τους συνάντησης σε δωμάτιο ξενοδοχείου της Νέας Υόρκης, πριν τη συνεργασία τους για το τραγούδι του Μπόουι Fame, του 1975, αλλά και για τη διασκευή του στο κομμάτι των Beatles, Across the Universe.

«Τον τρομοκρατούσε η ιδέα ότι θα συναντούσε τον Τζον Λένον», θυμάται ο Βισκόντι, ο οποίος λέει ότι ο Μπόουι του ζήτησε να τον συνοδεύσει και να «βοηθήσει την κατάσταση».

«Περίπου στη μία το πρωί του χτύπησα την πόρτα και για τις επόμενες δύο ώρες, ο Τζον Λένον και ο Ντέιβιντ Μπόουι δεν μιλούσαν μεταξύ τους. Αντ’ αυτού, ο Ντέιβιντ καθόταν στο πάτωμα με ένα μπλοκ και ένα κάρβουνο και σχεδίαζε, ενώ αγνοούσε τελείως τον Λένον. Έτσι, μετά από περίπου δύο ώρες, ο Τζον επιτέλους είπε στον Ντέιβιντ: «Κόψε στα δύο αυτό το μπλοκ και δώσε μου μερικές σελίδες. Θέλω να σε ζωγραφίσω». Και ο Ντέιβιντ του είπε, «Α, καλή ιδέα» και επιτέλους του ανοίχτηκε. Έτσι, ο Τζον άρχισε να κάνει καρικατούρες του Ντέιβιντ, και ο Ντέιβιντ να κάνει τον ίδιο για τον Τζον, και τις αντάλλαζαν. Άρχισαν να γελάνε και έτσι έσπασε ο πάγος», υποστηρίζει ο Βισκόντι.

Όπως λέει, η «εξαιρετική φιλία» των δύο σταρ ξεκίνησε από εκείνη την ημέρα. Μια εβδομάδα αργότερα, ο Μπόουι ζήτησε από τον Λένον να συμμετέχει στη διασκευή του Across the Universe. Μετά την ηχογράφηση, ένας κοινός τους αυτοσχεδιασμός μετατράπηκε στο Fame, το οποίο έγραψαν από κοινού με τον κιθαρίστα Κάρλος Αλομάρ.

Και τα δύο τραγούδια συμπεριλήφθηκαν στον δίσκο Young Americans του 1975, το οποίο περιλαμβάνει και άλλες αναφορές στους Beatles, όπως είναι για παράδειγμα ο στίχος: «I heard the news today, oh boy». Το Fame, στο οποίο ο Λένον συμμετέχει κάνοντας και τις δεύτερες φωνές, έγινε η πρώτη επιτυχία του Μπόουι στην Αμερική.

Ο 76χρονος Βισκόντι αναφέρεται και σε μια συνάντησή τους στην αυτοβιογραφία του 2007, Bowie, Bolan and the Brooklyn Boy. Εκεί, ο Βισκόντι συνάντησε τη γυναίκα που θα γινόταν σύζυγός του, την Μέι Πανγκ, η οποία τότε ήταν σε σχέση με τον Λένον, που βρισκόταν σε διάσταση από τη Γιόκο Όνο.

Μετά από μια περίεργη συζήτηση, στην οποία κατά λάθος την προσέβαλε, έφυγε περίπου στις 10 το πρωί. Όταν επέστρεψε στις 4 το μεσημέρι, βρήκε τον Μπόουι στο ίδιο ακριβώς σημείο που τον είχε αφήσει. Του είπε ότι επιτέλους θα πήγαινε για ύπνο.

Στις 8 Ιανουαρίου κυκλοφόρησε για πρώτη φορά η διασκευή του Μπόουι στο κομμάτι Mother του Λένον, για να τιμήσει την ημέρα που ο σταρ θα έκλεινε τα 74 χρόνια του.

Στη συνέντευξή του στο BBC, ο Βισκόντι υποστήριξε ότι η μητέρα του Μπόουι, η Μάργκαρετ, «ήταν ένα πολύ αποστασιοποιημένο, πολύ θλιμμένο άτομο. Είναι πιθανό να υπέφερε από χρόνια κατάθλιψη… Δεν ήταν καλά στην υγεία της και παρόλο που δεν τα πήγαιναν και πολύ καλά, εκείνος επέστρεψε στο Λονδίνο για να τη δει. Επομένως την αγαπούσε… η διασκευή για το Mother μάλλον ήταν η αντίδρασή του σε όλα αυτά, ίσως ένας τρόπος να τα εκφράσει».

Ο Βισκόντι, που συνεργαζόταν με τον Μπόουι ήδη από τον δεύτερο δίσκο του το 1969, μίλησε και για τον τελευταίο δίσκο της μουσικής ιδιοφυΐας, το Blackstar, που κυκλοφόρησε το 2016 στα 69α γενέθλιά του, δύο μέρες πριν πεθάνει από καρκίνο του ήπατος στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη. Έχοντας στοιχεία τζαζ, ηλεκτρονικής μουσικής και τη συμμετοχή του Κέντρικ Λαμάρ, θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του Μπόουι.

«Ο ενθουσιασμός του ήταν καταπληκτικός», θυμάται ο Βισκόντι. «Ήταν πολύ σημαντικό για εκείνον. Γνώριζε τα προβλήματα υγείας του. Ήταν σημαντικό για εκείνον να ολοκληρώσει αυτό τον δίσκο. Όμως ποτέ δεν μιλούσε για αυτό, εκτός από μια ιδιωτική συνομιλία μας πριν την κυκλοφορία του δίσκου δεν αναφερόταν ποτέ στην υγεία του. Ειλικρινά δεν φαινόταν καν άρρωστος, ούτε συμπεριφερόταν ως άρρωστος. Μπορούσες να το καταλάβεις από τα τραγούδια του ότι η φωνή του ήταν ίσως καλύτερη από ποτέ».

Ο Βισκόντι δήλωσε επίσης ότι ο Μπόουι «θα μείνει στη μνήμη μας όπως ο Μπετόβεν σε 100 χρόνια από τώρα… Δεν είναι απλώς ένας Έλβις, ο Έλβις δεν έγραψε ούτε ένα τραγούδι σε όλη του τη ζωή».

«Αν δημιουργούσε ένα μοτίβο, είναι βέβαιο ότι δεν θα το χρησιμοποιούσε δεύτερη φορά. Ο Μπόουι δεν ήταν απλώς ένας συνθέτης τραγουδιών, ήταν πρωτοπόρος από κάθε άποψη. Ήταν εξαιρετικός χορευτής, ήταν ηθοποιός. Δεν ήταν ένας απλός ροκ σταρ».

Πηγή: Guardian

Headlines