Ο τραμπισμός απειλεί μόνο τις ΗΠΑ; Προφανώς όχι, αφού ό,τι γίνεται στην άλλη άκρη του Ατλαντικού επηρεάζει, λιγότερο ή περισσότερο, όλο τον κόσμο. Μήπως, όμως, δεν χρειάζεται καν να διασχίσουμε έναν ωκεανό για να τον συναντήσουμε; Και είναι σε διάφορες εκφάνσεις του, λάιτ ή φαινομενικά πιο αθώες, πιο κοντά απ’ ό,τι νομίζουμε;
Δεν είναι το πρόσωπο, αλλά οι συμπεριφορές και οι λογικές που συνθέτουν το φαινόμενο. Ακρατος λαϊκισμός, ανερμάτιστες και καιροσκοπικές πολιτικές, προσπάθεια παραβίασης της ανεξαρτησίας των θεσμών, περισσή άγνοια των προβλημάτων, διατήρηση της εξουσίας «με νύχια και με δόντια», μετατροπή του μαύρου σε άσπρο, πόλωση και διχασμός της κοινωνίας με ένα μόνιμο μότο: «Οι αντίπαλοι είναι εχθροί του λαού».
Μπορεί να διαφέρουν η ένταση, το εύρος και ο τρόπος, αλλά η Ελλάδα έζησε ανάλογα φαινόμενα την περασμένη δεκαετία της χρεοκοπίας. Η ελληνική κοινωνία πέρασε από τη φωτιά των Μνημονίων και του λαϊκισμού που αυτά γέννησαν και τσουρουφλίστηκε. Οταν οι πρώτες μνημονιακές κυβερνήσεις και το πολιτικό προσωπικό στην πλειονότητά του έκαναν το ένα λάθος μετά το άλλο, ανήμπορα να αντιμετωπίσουν την καταιγίδα. Και η αντιπολίτευση υποκινούσε τους Αγανακτισμένους, ενώ αργότερα ως κυβέρνηση, αφού πειραματίστηκε με την έξοδο της χώρας από το ευρώ, εφάρμοσε ό,τι κατέκρινε, πουλώντας «ηθικό πλεονέκτημα» και διάφορα ευφάνταστα αφηγήματα για την πορεία της χώρας που διαψεύδονταν το ένα μετά το άλλο.
Στην Ελλάδα, το 2010, ήταν η χρεοκοπία και τα άγρια μέτρα λιτότητας που άναψαν τη σπίθα των Αγανακτισμένων με την εισβολή στο προαύλιο της Βουλής και όλα όσα ακολούθησαν. Στις ΗΠΑ, είναι το χαμένο αμερικανικό όνειρο που εκφράζεται με την έλλειψη προοπτικής για μεγάλα στρώματα του πληθυσμού και έχει οδηγήσει σε έναν βαθύ διχασμό που εκμεταλλεύτηκε με τον χειρότερο (για την αμερικανική κοινωνία) τρόπο ο Τραμπ.
Το ερώτημα παραμένει για τη χώρα μας: έχει διαφύγει από τη ζώνη κινδύνου μετά τη 10ετή περιπέτεια που πέρασε; Δυστυχώς, η πανδημία έχει δημιουργήσει νέα αρνητικά δεδομένα και απειλεί να αφήσει μόνιμες και βαθιές πληγές στην αγορά εργασίας και στο επίπεδο διαβίωσης μεγάλων κατηγοριών του πληθυσμού. Είναι αναμενόμενο ότι, ύστερα από αυτήν, πολλές από τις επιχειρήσεις που σήμερα έχουν κατεβάσει ρολά δεν πρόκειται να ανοίξουν. Οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις θα είναι τα μεγάλα θύματα, αφήνοντας πίσω τους ανέργους. Μια νέα στρατιά εργαζομένων με αμοιβές των 500 ευρώ αρχίζει, ήδη, να διαφαίνεται στον ορίζοντα, ενώ τα συσσωρευμένα από την πανδημία χρέη θα είναι βουνό για τα νοικοκυριά. Και όλα αυτά, ενώ το ελληνικό «αμερικανικό όνειρο» για μια θέση στο Δημόσιο έσβησε μαζί με τη χρεοκοπία του 2010.
Μια τέτοια προοπτική, στον βαθμό που επιβεβαιωθεί, δίνει την απάντηση στο ερώτημα. Γιατί όσο πιο φτωχοποιημένο και περιθωριοποιημένο νιώθει ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, τόσο πιο ευάλωτο έχει αποδειχθεί ότι είναι στις σειρήνες του λαϊκισμού, έτοιμο να πιστέψει σε οποιαδήποτε αυταπάτη. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να διορθωθούν από τη μια μέρα στην άλλη βαθιά διαρθρωτικά προβλήματα δεκαετιών της ελληνικής οικονομίας, που αποτυπώνονται σήμερα με ιδιαίτερη ένταση στην αγορά εργασίας. Αλλά όσο πιο γρήγορα επιχειρηθεί να λυθούν με γενναίες αποφάσεις, μέτρα στήριξης της εργασίας και ελέγχους στην εφαρμογή της νομοθεσίας, τόσο το καλύτερο για το αύριο.
Ο Ολυμπιακός έφτασε μια ανάσα από μια θρυλική ανατροπή κόντρα στην Πεκς. Οι Ερυθρόλευκες νίκησαν με 18 πόντους διαφορά, αλλά χρειαζόντουσαν 23 για να πάρουν την πρόκριση. Ελεάννα Χριστινάκη και Ιβάνα Ράτζα είχαν από 22 πόντους.
Νέες αποκαλύψεις για το σπίτι της φρίκης, που πίσω από τις πόρτες του ο αστυνομικός της Βουλής κακοποιούσε την οικογένειά του - Ο 14χρονος γιος του άρχισε να μιλάει για τα όσα βίωνε
Η δημοσκόπηση της Metron Analysis δείχνει επιμονή της κοινωνικής δυσαρέσκειας, μικρή βελτίωση των δεικτών της κυβέρνησης και ένα ρευστό τοπίο μιας κατακερματισμένης αντιπολίτευσης
Η Ούρσουλα Φον ντερ Λάιεν στηρίζει τις προτάσεις για κέντρα απέλασης μεταναστών εκτός ΕΕ, με την Ισπανία να παραμένει απομονωμένη στην αντίθεσή της στις αυστηρές μεταναστευτικές πολιτικές.
Πολλά θα έχουμε να θυμόμαστε από το 2024 που σε λίγες μέρες μας αποχαιρετά. Οι New York Times κάνουν μια μικρή αναδρομή στα γεγονότα που καθόρισαν τη χρονιά μέσα από φωτογραφίες.
Ο Τζέιμς Μίντλετον δηλώνει υπερήφανος μπαμπάς σκύλου και έχει μιλήσει δημόσια για την σκυλίτσα του Ella η οποία του έσωσε τη ζωή. Στο βίντεο πρωταγωνιστεί το δεύτερο παιδί του, η Isla.
Η ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη, μέσα από τα μάτια του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και με τον Χρήστο Μάστορα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, είναι αυτή που ξεχωρίζει στις νέες ταινίες της εβδομάδας.
«46+Sexy» είναι ο τίτλος της νέας του παράστασης, ένα mix and match μουσικό, σατιρικό θέαμα, που έρχεται να σκανδαλίσει και να ταράξει τις ήσυχες Δευτέρες μας.
