Η Κάτια Αννούση δεν έγινε τυχαία από φιλόλογος διατροφολόγος

Η ώρα είναι επτά το πρωί. Ένα όμορφο κορίτσι ανοίγει τα μάτια στο μαξιλάρι και τεντώνεται. Αποφάσισε για το 2021 να ξυπνάει μια ώρα νωρίτερα-να έχει χρόνο για την καταγραφή των στόχων και των σκέψεών της, να απολαύσει το ξεκίνημα της μέρας με την ησυχία της, πάνω από την κούπα με τον ελληνικό καφέ της.

Το πρωί για το κορίτσι αυτό είναι ιεροτελεστία. Έχοντας την τύχη να ζει κοντά στην θάλασσα, επιλέγει συχνά να τρέχει μέχρι την παραλία ή να κάνει γιόγκα. Ναι, ανήκει σε εκείνους τους τύπους (ο Θεός ας σας έχει καλά) που λένε ότι λατρεύουν την πρωινή γυμναστική…

Ύστερα, το κορίτσι κάνει το ντους του. Το μυαλό του δεν σταματά να δουλεύει στιγμή. Ντύνεται κι ετοιμάζεται για δουλειά. Έξι ώρες ραντεβού συνήθως, έπειτα σπίτι ξανά για μαγείρεμα, έναν βραδινό περίπατο και χαλάρωση μπροστά από την οθόνη ή ένα βιβλίο.

«Κάτια Αννούση, Netflix ή διάβασμα;»

«Χωρίς δεύτερη σκέψη, διάβασμα! Αν είχα άλλες 10 ζωές, ίσως τότε να έλεγα πως έχω προλάβει να μάθω κάτι. Με ενδιαφέρουν πολλά θέματα εκτός του βεληνεκούς της δουλειάς μου και μου αρέσει να ενημερώνομαι για αυτά.»

Η Κάτια πήρε πολύ στα σοβαρά το «νους υγιής εν σώματι υγιεί»

Η Κάτια Αννούση γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ίο. Τα σχολικά της χρόνια, έως και την τρίτη γυμνασίου, τα πέρασε στο όμορφο νησί όμως, μετά από απόφαση των γονιών της, η οικογένεια μετακόμισε στον Πειραιά για σπουδές και ένα καλύτερο μέλλον. Αποφοίτησε από το λύκειο και πέτυχε τον στόχο της να γίνει καθηγήτρια σπουδάζοντας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών κλασική φιλολογία. Ωστόσο, η ζωή είναι απρόσμενη και αναπάντεχη, κατευθύνοντάς την σε άλλη κατεύθυνση. Εντελώς άλλη.

Δίπλα στα βιβλία της των αρχαίων ελληνικών και της ιστορίας, θα βρει κανείς υλικό σχετικά με διατροφή, υγεία και γυμναστική. Γιατί η Κάτια από φιλόλογος, έγινε personal trainer και διατροφολόγος.

«Αν γύριζα τον χρόνο πίσω, δε θα άλλαζα απολύτως τίποτα από όσα έχω κάνει μέχρι σήμερα. Γιατί όλα αυτά συντέλεσαν να γίνω αυτό που είμαι σήμερα και δεν το αλλάζω για τίποτα!», λέει η ίδια σχετικά.

Όσα σπούδασε, η αλήθεια είναι πως έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την εκπαίδευση. Από πολύ μικρή, η 28χρονη διατροφολόγος και personal trainer ήθελε να διδάσκει, ήταν το όνειρό της, το κέφι και το πάθος της. «Ήθελα να κάνω καλύτερους τους ανθρώπους, τα νέα παιδιά. Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθύνθηκα προς την φιλοσοφική σχολή, αφού είχα πάθος με τα αρχαία και τα λατινικά. Στο τέταρτο έτος της σχολής, αποφάσισα να εκπληρώσω έναν παλιό μου πόθο για την γυμναστική, καθώς έκανα ενόργανη από 5 χρονών,για να μάθω να γυμνάζομαι σωστά χωρίς να έχω ανάγκη κάποιον να μου δείξει τις ασκήσεις. Βρήκα μια ιδιωτική σχολή και ξεκίνησα.»

Κάτι άλλο, όμως, πιο δυνατό ήταν αυτό που την ώθησε στην αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού.

«Στην πορεία αυτού του έτους, είχε δημιουργηθεί ένα απροσπέλαστο για εμένα εμπόδιο, καθώς έπασχα από έντονα επεισόδια υπερφαγιών που κατέληξαν σύντομα σε βουλιμία. Ήταν κάτι το οποίο δεν μπορούσα να ελέγξω και ντρεπόμουν να ζητήσω βοήθεια. Φαντάζεστε τι έκανα τότε; Αποφάσισα να σπουδάσω διαιτολογία, ώστε να κατανοήσω την πάθησή μου και να εκπαιδευτώ πάνω στο πρόβλημα μου. Πάντα θέλω να παίρνω την κατάσταση στα χέρια μου και να βοηθάω τον εαυτό μου η ίδια.»

Η Κάτια Αννούση, λοιπόν, αντί να σηκώσει τα χέρια ψηλά και να αφεθεί στο πρόβλημά της, αποφάσισε με δύναμη ψυχής να δουλέψει για την επίλυσή του, αφού πρώτα το κατανοήσει. Πόσο συχνά ακούμε κάτι τέτοιο ως προσέγγιση σε μια δυσκολία της ζωής;

Τώρα, η Κάτια είναι έτοιμη να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις της και την βοήθειά της σε όποιον το έχει ανάγκη και ειδικά σε γυναίκες με διαταραγμένη σχέση με το φαγητό. Όπως λέει η ίδια: «Αλλάζοντας επαγγελματική κατεύθυνση, άλλαξα εγώ, άλλαξα τον τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι και έγινα πιο δυνατή. Και το κυριότερο, νιώθω περήφανη που κατάφερα να βγω από αυτόν τον φαύλο κύκλο των υπερφαγιών. Σήμερα είμαι σίγουρη ότι δε θα μπορούσα να κάνω άλλο επάγγελμα, καθώς με διάλεξε αυτό και όχι εγώ. Νιώθω ευγνώμων για όσα μου συνέβησαν γιατί με οδήγησαν στην επιλογή αυτού του επαγγέλματος, το οποίο καλώ λειτούργημα.»

Άραγε, έχει εκμυστηρευτεί ποτέ σε κάποιον τον οποίο βοηθά την ιστορία της με την βουλιμία;

«Είναι κάτι που με συγκινεί. Μου ζήτησε βοήθεια μια κοπέλα, η οποία σήμερα είναι πολύ καλή μου φίλη, και χωρίς να γνωρίζει ότι στο παρελθόν έπασχα από βουλιμία η ίδια, άρχισε να μου μιλάει για το δικό της πρόβλημα, το οποίο συμπτωματικά ήταν κοινό μας. Ήταν η πρώτη φορά που εκμυστηρεύτηκα σε κάποιον, πέρα της οικογένειάς μου, ότι έχω περάσει κι εγώ από τον ίδιο σκοτεινό δρόμο.

Όμως στο βάθος του, υπάρχει φως, και αυτό το φως ήθελα να δείξω σε εκείνο το κορίτσι ότι μπορεί να βρει. Την βοήθησα μέσα από τα δικά μου βιώματα και ξεκίνησε κι εκείνη το ταξίδι της προς την λύτρωση, γιατί ακριβώς αυτό είναι το συναίσθημα όταν βγαίνεις από την μαύρη τρύπα της εμμονής με το φαγητό και το σώμα.»

Μια καλύτερη ζωή, χωρίς ενοχοποίηση της απόλαυσης

«Θυμάμαι ότι έλεγα στην εφηβεία μου, πως στην τάξη μου δε θα υπήρχε κανένας μαθητής που να βαριόταν ή να μη μάθαινε αυτό που θα δίδασκα. Αυτό δεν είναι έπαρση, είναι το πάθος μου για γνώση, γιατί η γνώση είναι δύναμη και πιστεύω πως όλοι έχουν δικαίωμα σε αυτή.»

Στην πραγματικότητα, ο λόγος που δεν βαριούνται (σχεδόν) ποτέ οι μαθητές της Κάτιας είναι η αστείορευτη ενέργειά της, η όρεξή της για ζωή και η ενσυναίσθησή της. Προσαρμόζεται στις ανάγκες του καθενός, τηρώντας έναν απαράβατο, προσωπικό της φιλοσοφικό πυρήνα. Η φιλοσοφία της γύρω από την διατροφή, ας πούμε περιγράφεται άριστα από την φράση «μέτρον άριστον» (Κάτια, είμαι σίγουρη πως ενίοτε διορθώνεις εκείνους που κοτσάρουν και το «παν» στην αρχή της φράσης, όπως κι η γράφουσα, σωστά;) και από την ιδέα ότι δεν χρειάζεται να στερούμαστε τίποτα.

«Η στέρηση θα μας οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που θέλουμε να πετύχουμε. Δεν υπάρχει απαγορευμένη τροφή, δεν υπάρχει κάποιο τρόφιμο που θα μας βλάψει αν το καταναλώσουμε με μέτρο. Αυτή την φιλοσοφία την απέκτησα από την δική μου εμπειρία με την διατροφή, καθώς στερούμουν για χρόνια αγαπημένα μου φαγητά και γλυκά, καθώς πίστευα ότι παχαίνουν με αποτέλεσμα να τα ενοχοποιήσω και αποκτήσω μια πολύ κακή σχέση με το φαγητό οδηγώντας με σε βουλιμικά επεισόδια.»

Η προσέγγιση της Κάτιας Αννούση γύρω από την διατροφή είναι κατά βάση χορτοφαγική, με αυτή να αποτελεί ένα μεγάλο ποσοστό των καθημερινών διατροφικών της επιλογών. Θεωρεί ότι πρόκειται για έναν πλήρως βιώσιμο τρόπο ζωής, ειδικά όταν το πλάνο διατροφής δομείται από έναν διαιτολόγο-διατροφολόγο προς αποφυγή διατροφικών ελλείψεων. Η ίδια σημειώνει ότι  «χορτοφάγος ή vegan μπορεί να είναι κάποιος είτε για τα ζώα, είτε για τον πλανήτη, το περιβάλλον είτε για την υγεία του είτε για όλα μαζί-είναι όλα ισχυρά κίνητρα και, κατά την γνώμη μου, ο βηγκανισμός δεν είναι άλλη μια μόδα στην διατροφή, αλλά είναι κάτι που ήρθε για να μείνει και να αλλάξει οριστικά τον τρόπο σκέψης μας προς την τροφή μας.»

Σωστά, Κάτια. Άλλωστε, όπως θα προσυπέγραφες κι εσύ, τα οφέλη της μεσογειακής διατροφής στηρίζονται κατά βάση στην χορτοφαγία. Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος στο μοτίβο της μεσογειακής διατροφής είναι σπάνια με αυτή να αποτελεί το γεύμα 2-3 φορές μηνιαίως.

Συζητώντας μαζί της-αυτή η γυναίκα είναι ένα καστανόξανθο χαμόγελο ολόκληρη- μοιράζομαι μια πραγματική μου απορία: Με όλες αυτές τις διαθέσιμες εφαρμογές, αλλά και τα δωρεάν βίντεο στο youtube, ποια είναι πραγματικά η ανάγκη μας για έναν διαιτολόγο ή/και γυμναστή;

Η Κάτια δεν δυσκολεύτηκε να απαντήσει:

«Η προσωπική μου άποψη είναι πως δε θα σταματήσει ποτέ η ανάγκη για διαιτολόγο και γυμναστή. Είναι και τα δύο επαγγέλματα υγείας, τα οποία εξελίσσονται και χρειάζονται ολοένα και περισσότερο. Θα μιλήσω από την πλευρά του διαιτολόγου, το οποίο το βιώνω καθημερινά.

Δεν μπορεί μια άψυχη εφαρμογή που δε λαμβάνει υπόψιν τον άνθρωπο με μια ολιστική προσέγγιση να αντικαταστήσει έναν διαιτολόγο. Ένα πλάνο διατροφής για να είναι επιτυχημένο, πρέπει να είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του κάθε ανθρώπου, στις συνήθειές του, τις διατροφικές του επιλογές, τυχόν παθήσεις ή ακόμα και την ποιότητα ύπνου και των επιπέδων ενέργειάς του. Όλα αυτά είναι δύσκολο να αξιολογήσει μια εφαρμογή.

Άλλωστε, ο ρόλος του διατροφολόγου δεν είναι ενός αδυνατιστή ούτε ενός θερμιδομετρητή. Για αυτό ακριβώς τον λόγο οι βασικές σπουδές είναι τέσσερα χρόνια συν μετέπειτα σεμινάρια και εξειδικεύσεις. Να τονίσω, τέλος, πως από τις εφαρμογές, λείπει ο ακρογωνιαίος λίθος που δεν είναι κανένας άλλος από την εκπαίδευση. Ο διατροφολόγος είναι υποχρεωμένος να εκπαιδεύσει όποιον του ζητά την βοήθειά του και όχι απλά να του δώσει ένα χαρτί με δέκα τρόφιμα που πρέπει να καταναλώσει.»

Ομορφιά, υγεία και άλλα «ψέματα»

Η νεαρή personal trainer και διατροφολόγος πιστεύει ανυποχώρητα ότι ομορφιά δεν είναι ένα νούμερο στην ζυγαριά. «Η ζυγαριά δεν μετράει την αξία ενός ανθρώπου, τις θυσίες του, τους κόπους του, την καλοσύνη του. Η ομορφιά κρύβεται στις πράξεις μας, αντικατοπτρίζεται στα μάτια και το χαμόγελό μας. Κάθε άνθρωπος είναι όμορφος στα δικά μου μάτια και θα έπρεπε να σταματήσει όλη αυτή η προπαγάνδα γύρω από την τελειότητα, το αψεγάδιαστο και αλαβάστρινο κορμί που προβάλλουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.»

Και τι συμβαίνει με την παχυσαρκία, ακριβώς, Κάτια; Κάποιες φωνές, απέναντι στις οποίες προσωπικά είμαι καχύποπτη, αναρωτιούνται αν μπορεί μια παχύσαρκη γυναίκα να είναι υγιής.

Αλήθεια, μπορεί μια αδύνατη γυναίκα να μην είναι υγιής; Φυσικά και μπορεί. Το ίδιο ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση. Τα παραπάνω κιλά δεν είναι συνώνυμα της ασθένειας. Ωστόσο, να διευκρινίσω ότι δεν αναφερόμαστε σε νοσογόνο παχυσαρκία. Είναι γνωστό ότι το υπερβάλλον λίπος στο σώμα είναι αιτιολογικός παράγοντας για υπέρταση, μεταβολικό σύνδρομο και άλλες ασθένειες.

Υπάρχει μια μεγάλη τάση προς το well being και το fitness, το οποίο είναι εξαιρετικό. Όμως, δυστυχώς, λόγω της μεγάλης χρήσης και διάδοσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, το υγιές είναι συνώνυμο με ένα αδύνατο και καλογυμνασμένο σώμα, είτε σε άνδρες είτε σε γυναίκες. Είναι θλιβερό εν έτει 2021 η ομορφιά και η αξία ενός ανθρώπου να εκτιμάται από τα γυμνασμένα πόδια του ή τους γραμμωμένους του κοιλιακούς.»

Εύκολο να το λέει αυτή, θα πει κανένας. Είναι η επιτομή της ομορφιάς και της υγείας, ακτινοβολεί φρεσκάδα ψυχή τε και σώματι. Η Κάτια Αννούση, όμως, δεν έφτασε εκεί χωρίς δύσκολες αναμετρήσεις με τον εαυτό της και αγώνα.

Μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο Instagram, προσπαθεί να μοιραστεί την φιλοσοφία της προς το body positivity και την ομορφιά που κρύβει ο καθένας μέσα του. H ίδια απέχει αισθητικά και ουσιαστικά από τσιτάτα τύπου «χάσε δέκα κιλά σε ένα μήνα» και «αποτοξινώσου με φρούτα»και ούτω καθεξής. Η ίδια σχολιάζει σχετικά:

«Το τι διαβάζουμε καθημερινά…Η μπανάνα παχαίνει! Οι υδατάνθρακες παχαίνουν! Μην τρως μετά τις 9 το βράδυ γιατί γίνεται λίπος! Ή πάρε λιποδιαλύτες για να χάσεις το λίπος στην κοιλιά.

Νομίζω πως μπορώ να γράψω βιβλίο! Είναι πραγματικά τεράστια η παραπληροφόρηση γύρω από την επιστήμη της διατροφής, συνεχώς βγαίνουν καινούργιες δίαιτες που υπόσχονται θεαματικά αποτελέσματα σε μια εβδομάδα και συνεχίζουν να πείθουν μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Δεν υπάρχουν μαγικές δίαιτες, ούτε χάπια ούτε σκόνες που να μας αδυνατίζουν. Χρειάζεται υπομονή, πειθαρχία, προσπάθεια και επικοινωνία με τον κατάλληλο διατροφολόγο που θα μας καταλάβει, θα μας εμπνεύσει και θα ενθαρρύνει την προσπάθειά μας.»

Θα σκάσω αν δεν την ρωτήσω αυτό που με καίει για εκείνη συγκεκριμένα, αλλά και για όλους τους πολύ fit και…συγκρατημένους διατροφολόγους και γυμναστές: «Τι σε παρασύρει εσένα διατροφικά; Και υπάρχουν μέρες που βαριέσαι να κινηθείς και να αθληθείς;»

Η απάντηση:

«Αν με ρωτούσες πριν 2 χρόνια, θα σου έλεγα ότι δεν μπορώ να σταματήσω να καταναλώνω γλυκά του ταψιού, όπως μπακλαβά, κανταΐφι. Σήμερα, και μετά από μεγάλο προσωπικό αγώνα, θα σου πω ότι περιλαμβάνει με μέτρο ό,τι μα ό,τι θελήσω η διατροφή μου, για αυτό δεν υπάρχει κάτι που να με παρασύρει. Γιατί ακριβώς δεν έχω ονομάσει τίποτα ως απαγορευμένο.

Φυσικά και υπάρχουν μέρες που το μόνο που θέλω είναι μια ζεστή κούπα καφέ και να χωθώ στις κουβέρτες για διάβασμα. Έμαθα, επιτέλους, να ακούω και να κατανοώ τις ανάγκες του σώματός μου. Δε θα το πιέσω να κάνει κάτι που δε θέλει. Την επόμενη μέρα θα κάνω την γυμναστική μου σε χαλαρούς ρυθμούς και όχι μέσα στην τρέλα, όπως ήμουν παλιά.

Τότε ήθελα, δεν ήθελα, πονούσα, δεν πονούσα, θα έκανα γυμναστική τουλάχιστον 2 ώρες την μέρα, και να σου πω την αλήθεια, δεν το ευχαριστιόμουν. Ενώ τώρα, είμαι ευγνώμων κάθε στιγμή καθώς αθλούμαι και ευχαριστώ το σώμα μου που καταφέρνει όσα το προτρέπω.»

View this post on Instagram

A post shared by 𝓚𝓪𝓽𝓲𝓪 𝓐𝓷𝓷𝓸𝓾𝓼𝓲 (@katia_talksdiet)

Όλα τελικά είναι θέμα θεώρησης και προσέγγισης. Είναι η ματιά μας που φωτίζει τις καταστάσεις και τις αποφάσεις που καλούμαστε να διαχειριστούμε στην ζωή. Η κουβέντα μας με την Κάτια Αννούση θα μπορούσε να συνεχίσει για πολλή ώρα ακόμα. Άλλωστε, ο μεταξύ μας «διάλογος» ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια και εύχομαι να μην πάψει ποτέ, παρά τα επιβεβλημένα από την ζωή μας διαστήματα «σιγής».

Τυχαίνει να γνωρίζω από πρώτο χέρι την αποφασιστικότητα και την πηγαία ζωντάνια αυτού του κοριτσιού που χαμογελά με τον ίδιο τρόπο που το έκανε στα 17 μας. Κάποτε, καίγαμε θερμίδες χορεύοντας στο νησί της, τώρα θέλω να τρέξω πλάι της, μετά την συνέντευξή μας και, έπειτα, να κάνουμε μια μικρή παύση, να πιούμε νερό και απλώς να κοιτάμε την θάλασσα.

Εγώ ίσως ανάψω και τσιγάρο. Κι ας με μαλώσει. Θα με μαλώσει…

(Ποιος να μας το’ λεγε, Κάτιουτσκα;)