Αμα το λέω εγώ. Οι άνθρωποι κάνουν αντιπολίτευση για τα μπάζα. Αντιπολίτευση του ό,τι να ‘ναι. Με μπόλικο λαϊκισμό για την… παρασκευή του εμβολίου κατά της πανδημίας στην Ελλάδα, του απάντησαν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, φαρμακοβιομήχανοι, ότι ξέρεις πρόεδρε αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν έχουμε ούτε τις πρώτες ύλες, ούτε τον προηγμένο τεχνολογικά εξοπλισμό και επιπλέον δεν έχουμε και τις επενδύσεις των πολλών εκατομμυρίων, ίσως και δισ. που απαιτούνται για να κατορθώσουμε, ας πούμε, να φτάσουμε στο επίπεδο της Pfizer, προκειμένου να είμαστε σε θέση να παραγάγουμε το εμβόλιό της. Εκείνοι τα είπαν, εκείνοι τα άκουσαν.

Γιατί από τα μεγάλα αφτιά του προέδρου, μια που μπήκαν, μια που βγήκαν. Ο άνθρωπος είναι αλλού, και όντας αποφασισμένος να συντηρήσει την παπάτζα, επιμένει στη «γραμμή»: την «πέφτει» στην κυβέρνηση που δεν κάνει τίποτε για να εξασφαλίσει την πατέντα αλλά και τη συνταγή για την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να μην εμβολιάζεται ο πληθυσμός, να αρρωσταίνει και να πεθαίνει – άρα φταις εγκληματία Μητσοτάκη. Απίθανος; Οχι, λαϊκιστής απίθανος. Και ιδού γιατί: ώρες πολλές, μετά την παταγώδη διάψευση όσων ισχυριζόταν για το εμβόλιο και την παραγωγή του στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα δηλαδή, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καλούσε τον Κυρ. Μητσοτάκη να απαντήσει αν «Θα θέσει στην αυριανή (χθεσινή) του επίσκεψη στην Πορτογαλία το θέμα για άρση του καθεστώς των πατεντών στον προεδρεύοντα της ΕΕ, Πορτογάλο πρωθυπουργό»;

Ακυροι; Ασχετοι; Εκτός τόπου και χρόνου; Ο,τι και να πεις, μέσα είσαι…

(Και αγράμματοι; Αυτή η γενική «του καθεστώς», βγάζει μάτι ρε παιδιά…)

Ομπρέλα

Το θέμα δεν είναι ότι τα λέμε μόνο εμείς. Αρχισαν πλέον να τα λένε και οι δικοί του. Που τον κατηγορούν ότι κάνει αντιπολίτευση προχειρολογώντας, ότι δεν προετοιμάζεται σοβαρά, ότι εισπράττει συνεχώς ήττες στο επίπεδο των προτάσεων που διατυπώνει, και πως στην ουσία έχει μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «ουρά της Δεξιάς».

Για την ακρίβεια, αυτά διακινούν ήδη κάτι φιλαράκια, που μετέχουν στην Ομπρέλα, στη νέα φράξια στο εσωτερικό του κόμματος, απηυδισμένοι οι άνθρωποι από το γεγονός ότι ο πρόεδρος Αλέξης, ο λατρεμένος πρόεδρος Αλέξης, οδηγεί το κόμμα από τη μια ήττα στην άλλη, με αποτέλεσμα ενώ έχει – κατά την άποψή τους – δημιουργηθεί στη χώρα μια ασφυκτική κατάσταση με την πανδημία, εξαιτίας των «εγκληματικών ευθυνών» του Μητσοτάκη προσωπικά (δεν υπάρχουν οι μπαγάσηδες στην ανάλυση) και της κυβέρνησής του γενικότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τίποτε από τη φθορά αυτή εξαιτίας της ανεύθυνης αντιπολίτευσης του προέδρου.

Βαριές σκέψεις, που σύντομα, φοβάμαι (φοβάμαι, πολύ…) θα μετουσιωθούν σε δηλώσεις. Γιατί πόσο να κρατηθούν και αυτοί οι άνθρωποι; Κάνουν υπομονή τόσους μήνες, πόσους ακόμη;

Απάντηση

Θα συνιστούσα προς αυτή την κατεύθυνση και μια νέα… υπομονή. Και μια νέα περίοδο χάριτος για τον πρόεδρο. Διότι ο πρόεδρος έχει σου λέει, η άλλη πλευρά στρατηγική. Δεν θέλει να του χρεώσουν ότι κάνει αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και πως – παρ’ όλα όσα λάθη έχουν μεσολαβήσει από πλευράς κυβέρνησης – δεν σέβεται την προσπάθεια που γίνεται για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της πανδημίας. Είναι μια στρατηγική, που πρέπει να πω σήμερα που μιλάμε δεν είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού – αμφιβάλλω εάν είναι και μέσω μικροσκοπίου, αλλά με αυτά ποτέ δεν ξέρεις. Σημασία έχει, εδώ θέλω να καταλήξω, ότι οι άνθρωποι που είναι γύρω από τον πρόεδρο Αλέξη (όσοι τέλος πάντων του έχουν απομείνει, και δεν έχουν διασκορπιστεί εδώ κι εκεί) ετοιμάζουν κείμενο με το οποίο θα καταγγέλλουν τους άλλους (της νεοσύστατης Ομπρέλας και της κίνησης ΡΕΝΕ) ότι υπονομεύουν την προσπάθεια για να ανατραπεί η Δεξιά και να επανέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Το κείμενο βρίσκεται στη φάση της κατάρτισης, και όπως είναι λογικό, πριν δοθεί στη δημοσιότητα θα τεθεί υπ’ όψιν του προέδρου Αλέξη προς έγκριση.

Παιδιά δεν είναι ωραία πράγματα αυτά – το επισημαίνω, για να μη λέτε μετά ότι δεν σας προειδοποίησα…

Απογοήτευση

Τα γεγονότα είναι γνωστά: καμιά δεκαριά τραμπούκοι εισέβαλαν πριν από έναν μήνα και κάτι ημέρες στο γραφείο του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου, τον προπηλάκισαν, τον τραμπούκισαν, και εν κατακλείδι τον διαπόμπευσαν φορώντας του μια πινακίδα στον λαιμό. Ο σάλος που ακολούθησε από το σοκ που υπέστη η ελληνική κοινωνία είχε ως αποτέλεσμα η ΕΛ.ΑΣ. να επικηρύξει τους δράστες με 100.000 ευρώ, και να αποδυθεί σε έναν εξοντωτικό αγώνα για την ανακάλυψη και τη σύλληψή τους. Και όντως συνέβη. Τους έπιασαν. Και μετά άρχισε η κακόφωνη συγχορδία των δικαιωματικών και των αλληλέγγυων, να ζητάει να μην παραπεμφθούν, να μη διωχθούν, γιατί «παιδιά» είναι. Επιπλέον αντιδρούν και στη δημιουργία πανεπιστημιακής αστυνομίας η οποία θα προφυλάσσει τα κτίρια των πανεπιστημίων και θα μεριμνά για την ομαλή λειτουργία τους. Και ποια είναι η συνέχεια σε όλο αυτό το έργο; Οι μεν τραμπούκοι αριστεροί νεοφασίστες αφέθηκαν ελεύθεροι από τη Δικαιοσύνη (φαντάζομαι το χρώμα του Χρυσοχοΐδη, πώς θα έγινε – μπλαβί ή κόκκινο – όταν το πληροφορήθηκε) η δε πανεπιστημιακή κοινότητα, 867 καθηγητές από όλα τα ΑΕΙ διακινούν κείμενο με τις υπογραφές τους κατά της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Υπάρχει σωτηρία, έπειτα από όλα αυτά; Δεν υπάρχει, έχω καταλήξει προ πολλού…

Κρυφτούλι

Υπάρχουν όμως ερωτήματα, και δη σοβαρά: την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι σχετικό, με τραμπουκισμούς, καταστροφές, απειλές ή βανδαλισμούς πανεπιστημιακών κτιρίων, πάλι πίσω από το δάχτυλό της θα κρυφτεί η ευαίσθητη καθηγητική κοινότητα των ΑΕΙ και ΤΕΙ;

Δεύτερον ερώτημα: εξ όσων θυμάμαι, και ενθυμούμαι καλώς πρέπει να αναφέρω, αυτοί αριστεροφασίστες είχαν επικηρυχθεί από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με ένα ποσό της τάξεως των 100.000 ευρώ.

Θέλω να ελπίζω ότι τα χρήματα αυτά δόθηκαν στους αστυνομικούς τουλάχιστον, που έκαναν την έρευνα και έφαγαν ατελείωτες ώρες μελετώντας τηλεφωνικούς καταλόγους, παρακολουθώντας βίντεο από τις κάμερες της περιοχής και αξιοποιώντας πληροφορίες από τον περίγυρο των τραμπούκων. Κρίμα είναι να μην ανταμειφθούν για την υπεράνθρωπη προσπάθεια που έκαναν. Αν θέλει αύριο η κυβέρνηση να προσφύγει στις υπηρεσίες τους, αύριο λέω που θα γίνει κάτι ανάλογα σοβαρό…

«Προφήτες»

Με  χαρά διαπιστώνω ότι πλην των συνδικαλιστών γιατρών που υποδύονται τη… Λίτσα Πατέρα ή τη Βίκυ Παγιατάκη, και κάνουν προβλέψεις για την πορεία της πανδημίας, σε συνάρτηση με τα μέτρα που λαμβάνει ή πρόκειται να λάβει η κυβέρνηση (όρα περίπτωση κυρίας Ματίνας Παγώνη της ΕΙΝΑΠ), ανάλογες τοποθετήσεις κάνουν και οι διευθυντές μερικών ΜΕΘ της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης. Ειδικά ένας της Θεσσαλονίκης, προφανώς έπεσε και αυτός θύμα της δημοσιότητας από την περίοδο που η πόλη βρισκόταν στα κόκκινα εξαιτίας του κορωνοϊού, και τώρα πού τον χάνεις πού τον βρίσκεις στα κανάλια. Να διατυπώνει προβλέψεις ότι τότε θα έχουμε τόσα κρούσματα εάν και εφόσον αποτύχει το πείραμα του ανοίγματος των σχολείων ή αν ανοίξει έστω και μερικά το εμπόριο θα γίνει καταστροφή, και τέτοια.

Βρε τι πάθαμε με όλους αυτούς που σκίζονται πλέον για 15 λεπτά δημοσιότητας…

Headlines