Ανάγκη

Οι Τούρκοι έκαναν την ανάγκη φιλότιμο και προσέρχονται στο τραπέζι των διερευνητικών από όπου μόνοι τους, αυτοβούλως και αναιτίως, είχαν αποχωρήσει το 2016.

Λογικό. Εχασαν.

Κι όχι μόνο έρχονται στο τραπέζι αλλά ανεμίζουν σεμνά και μια λευκή σημαιούλα. Οι συζητήσεις θα ξαναρχίσουν από εκεί που σταμάτησαν το 2016 και θα αφορούν μόνο τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών, σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που επικαλέστηκε ο Μητσοτάκης.

Λογικό. Αν δεν τους αρέσει, θα συζητήσουν μόνοι τους.

Ολα αυτά συνέβησαν επειδή οι Τούρκοι έβαλαν μυαλό; Οχι, βέβαια. Συνέβησαν επειδή η ελληνική πλευρά αλλά (στο μέτρο της) και η υπόλοιπη Ευρώπη επέδειξαν αποφασιστικότητα και σταθερότητα.

Επειδή δεν υποχώρησαν, ούτε τρόμαξαν με τους τσαμπουκάδες. Επειδή συγκροτήθηκε ένα ευρύ αντιτουρκικό πλέγμα συμμαχιών. Επειδή έχασε κι ο Τραμπ.

Επειδή δηλαδή οι Τούρκοι κατάλαβαν ότι δεν τους παίρνει.

Λογικό. Οπως έλεγε κι ο ντον Βίτο Κορλεόνε (τον οποίο θεωρώ κορυφαίο στοχαστή των ελληνοτουρκικών…) ο Ερντογάν δέχτηκε «μια προσφορά την οποία δεν μπορούσε να αρνηθεί».

Μπροστά στο αδιέξοδό τους, οι Τούρκοι είτε κατέφυγαν σε ένα πρόσχημα πρόσκαιρης αναδίπλωσης, είτε επέλεξαν μια οδό διαφυγής. Θα δείξει.

Αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. Προς το παρόν μας αρκεί ότι επιστρέφουν στα κυβικά τους – αν επιστρέφουν και για όσο επιστρέφουν…

Διότι το ματσάκι δεν τελείωσε. Κι οι Τούρκοι είναι Τούρκοι. Αλλα λένε σήμερα, άλλα κάνουν αύριο, άλλα θέλουν μεθαύριο.

Εχουμε όμως μπροστά μια ήττα τους, η οποία μπορεί να αποδειχτεί στρατηγική. Και στο Αιγαίο. Και στην Κύπρο. Και στη Μεσόγειο.

Το πράγμα λοιπόν χρειάζεται από την πλευρά μας σωφροσύνη, ψυχραιμία και μεθοδικότητα. Ούτε αυταπάτες μεγαλείου, ούτε εθνικές υστερίες, ούτε κόμπλεξ κατωτερότητας κι ενδοτισμού.  Θέλει την αυτοπεποίθηση του ισχυρού μαγαζιού.

Οπως έλεγε κι ο Μάικλ Κορλεόνε, ο γιος του Βίτο, «ποτέ μη μισείς τους εχθρούς σου, επηρεάζει την κρίση σου».

Ουδόλως λοιπόν μας ενδιαφέρει η ευρωπαϊκή, η ασιατική ή οιαδήποτε άλλη προοπτική της Τουρκίας. Ούτως ή άλλως, το ευρωπαϊκό σενάριο παίχτηκε, απέτυχε και δεν βλέπω πολλούς υποψήφιους να το ξαναγράψουν.

Ας κάνουν ό,τι νομίζουν και όπως νομίζουν. Εμάς μας ενδιαφέρει η πατρίδα μας κι η καλή γειτονία.

Τόσες φορές έχουμε πει ότι είμαστε μια ειρηνόφιλη χώρα με έναν φιλήσυχο λαό. Δεν ψάχνουμε καβγάδες, δεν τραβάμε ζόρι κι οι μόνες διαφορές που έχουμε να λύσουμε είναι εκείνες που θέλουμε.

Αν κάποιος άλλος έχει προβλήματα και ψάχνει για λύσεις, δικό του θέμα. Και κακό του κεφαλιού του.