Επίθεση στο Μετρό : Συγκλονίζει ο σταθμάρχης – «Φώναζα φτάνει, νόμιζα ότι θα μείνω ανάπηρος»
Συγκλονίζει ο σταθμάρχης του μετρό που δέχθηκε άγρια επίθεση από δύο νεαρούς. Οι 53χρονος άνδρας εξιστορεί τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε
- Γερμανία: Σε κρίση το επιχειρηματικό μοντέλο – Καταρρέει η οικονομία
- Άιντα Λουπίνο - Η ατρόμητη σταρ του Χόλιγουντ που ξεπέρασε τη femme fatale τυποποίηση
- Ύποπτοι ως μέλη ακροδεξιών οργανώσεων συνελήφθησαν στη Γερμανία και την Πολωνία – Τι σχεδίαζαν
- Οδηγός ταξί πήρε 160 ευρώ από τουρίστα για να τον πάει στον Πειραιά - «Ευχαριστώ που ήσουν κορόιδο»
Συγκλονίζει ο σταθμάρχης του μετρό που δέχθηκε άγρια επίθεση από δύο νεαρούς. Οι 53χρονος άνδρας εξιστορεί τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε.
Σοκαρισμένο είναι το πανελλήνιο από τον άγριο ξυλοδαρμό σταθμάρχη του Μετρό, στον σταθμό της Ομόνοιας, από δύο νεαρούς.
Λίγες ώρες μετά την επίθεση, ο 53χρονος μίλησε στο κεντρικό δελτίο του ΑΝΤ1 για τις εφιαλτικές στιγμές που έζησε, λέγοντας χαρακτηριστικά πως φοβόταν ότι τα τραύματα του θα ήταν μοιραία και θα έμενε ανάπηρος.
Το χρονικό της επίθεσης
«Επιβιβάστηκα στην Ανθούπολη. Στον Άγιο Αντώνιο επιβιβάστηκαν δύο νεαροί χωρίς μάσκα. Κάθισαν στα καθίσματα και έβαλαν και τα πόδια πάνω στα καθίσματα. Λέω στον ένα “βρε παλικάρι, έτσι κάθεσαι στο σπίτι σου και χωρίς μάσκα και βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα;”. Γυρνάει τότε και μου απαντάει: “εγώ έτσι κάθομαι στο σπίτι μου”. Του είπα κι εγώ “ωραίο σπίτι”. Σηκώθηκε ο μεγαλύτερος και μου είπε: “Τι είπες στον αδελφό μου”. Σηκώθηκαν και οι δύο όρθιοι, σηκώθηκα κι εγώ γιατί φοβήθηκα. Επειδή είχε ένα τσαντάκι φοβήθηκα μήπως είχε κάποιο μαχαίρι, κάτι άλλο. Δεν κατέβηκα σε άλλο σταθμό, είπα θα κατεβώ στην Ομόνοια γιατί εκεί έχει πάντα κόσμο» περιέγραψε ο σταθμάρχης.
«Κατέβηκα στην Oμόνοια και την ώρα που ήταν να φύγει το τρένο βγήκαν και αυτοί, κράταγαν δύο κουτάκια αναψυκτικά. Πρώτα μου πέταξε ο ένας το ένα, ο άλλος το δεύτερο και την ώρα που πήγα να αποφύγω το δεύτερο, ο ένας ήρθε από πίσω, μου τράβηξε μια μπουνιά στο κεφάλι και στο σαγόνι, με ρίξανε κάτω και στη συνέχεια με βάραγαν και με κλώτσαγαν» συμπληρώνει.
«Φώναζα φτάνει»
«Θυμάμαι ότι φώναζα “φτάνει” και στη συνέχεια νόμιζα ότι θα μείνω ανάπηρος. Έφαγα κάτι κλωτσιές μέσα στη μέση και σα να μου κοπήκανε τα πόδια Απ’ ό,τι έμαθα αργότερα και ο αστυνομικός βάρδια -που ήταν εκεί το παιδί- κατέβηκε, αλλά επειδή είναι μεγάλος σταθμός η Ομόνοια κι έχει πολλές εξόδους δεν τους πρόλαβε» λέει.
«Έβριζαν. Εγώ εκείνη τη στιγμή προτεραιότητα είχα να προστατευτώ όσο μπορούσα και να δω που θα τελειώσει. Όπως ήμουν πεσμένος μου χτυπάγανε το κεφάλι από τη δεξιά πλευρά, το σαγόνι, τη μύτη και μου έριξαν κλωτσιά στην πλάτη» πρόσθεσε.
Η κατάσταση της υγείας του
Ο 53χρονος εργαζόμενος υπέστη κατάγματα όπως διαπιστώθηκε από τους γιατρούς του Ερυθρού Σταυρού.
«Μου έκαναν εξετάσεις: δύο κατάγματα στη μύτη, ένα κάταγμα στην κάτω γνάθο δεξιά και τρεις ραγισμένους σπονδύλους και μώλωπες και όλα τα υπόλοιπα στο πρόσωπο… Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να μιλήσω. Μιλάω κάπως ψευδά κι έχω συνέχεια νοσοκομεία» τόνισε ο εργαζόμενος του Μετρό.
Εξήγησε, δε, ότι δεν δήλωσε στους δράστες ότι ήταν υπάλληλος του Μετρό επειδή έχει προηγηθεί ένα συμβάν με συναδέλφους του, ελεγκτές. «Δεν τους το δήλωσα, απλώς τους έκανα αυτή την παρατήρηση. Δεν περίμενα ότι θα εξελιχθεί έτσι».
«Τους μίλησα όπως στο παιδί μου»
«Πρέπει να ήταν 18 με 20 χρονών. Η κόρη μου είναι 23 χρονών, άρα ήταν μικρότερα από τα παιδιά μου. Τους μίλησα όπως θα μιλούσα στην κόρη μου: “Γιατί βάζεις τα πόδια σου στο κάθισμα και γιατί δεν φοράς μάσκα” και νομίζω ότι οποιοσδήποτε πολίτης έχει μια στοιχειώδη παιδεία πρέπει να ενδιαφέρεται για τον συμπολίτη του» εξηγεί ο 53χρονος.
«Δεν φορούσαν, ούτε κρατούσαν καν μάσκες. Άλλοι σηκώνουν τη μάσκα και σε κοροϊδεύουν, αυτοί ήταν αγρίμια, δεν μπορώ να το καταλάβω…» είπε και διερωτήθηκε: «Γιατί τέτοιο μένος; Θες να κάνεις αυτό που θες; Δώσε μου μια μπουνιά, ένα χαστούκι και φύγε. Η συνεχόμενη ροή με μπουνιές και κλωτσιές είναι σαν να θες να σκοτώσεις κάποιον, δεν θες μόνο να τον τραυματίσεις».
«Δεν φοβάμαι να γυρίσω στη δουλειά»
«Εγώ είμαι σταθμάρχης και μπορώ να πω ότι μου αρέσει. Όχι δεν φοβάμαι να γυρίσω.. Πηγαίνοντας στη δουλειά πηγαίνω στην οικογένεια μου εδώ και 17 χρόνια. Οι σταθμοί που δουλεύω και οι συνάδελφοι που δουλεύω είναι οικογένεια» καταλήγει.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις