Οι κοπροφάγοι σκαραβαίοι της Μεσογείου βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλες απώλειες κατάλληλων οικοτόπων λόγω της εξαφάνισης των παραδοσιακών πρακτικών, καθώς επίσης και εξαιτίας της χημικής μόλυνσης της κοπριάς από κτηνιατρικά φάρμακα.

Η προειδοποίηση έρχεται από τη Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN), τον οργανισμό που εκδίδει την Κόκκινη Λίστα των απειλούμενων ειδών.

Η πρώτη αξιολόγηση της IUCN για τους σκαραβαίους της Μεσογείου, η οποία δημοσιοποιήθηκε την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου, συγκεντρώνει δεδομένα για 200 είδη σκαθαριών, εκ των οποίων 150 είναι ενδημικά στην περιοχή. Η δημοσίευση αναφέρει ότι το 20% των ειδών που αξιολογούνται απειλούνται με εξαφάνιση, συμπεριλαμβανομένων και 21 ενδημικών ειδών.

«Τα ασπόνδυλα όπως τα κοπροφάγα κοπριάς μπορούν να λειτουργήσουν ως δείκτες της υγείας των φυσικών τοπίων και της βιοποικιλότητας τους», σχολίασε η Άνα Νιέτο, επικεφαλής της δράσης για τη διατήρηση ειδών στη IUCN.

«Η μετατροπή των λιβαδιών σε γεωργικές εκτάσεις για αρόσιμη καλλιέργεια ή δασοκομία, τα μη βιώσιμα επίπεδα εντατικής βοσκής, η αδιάκριτη χρήση κτηνιατρικών ιατρικών προϊόντων και η εγκατάλειψη της κτηνοτροφίας αποτελούν σημαντικές απειλές για αυτά τα είδη. Απαιτούνται περισσότερες καινοτόμες και ολοκληρωμένες προσεγγίσεις για μια πιο βιώσιμη γεωργία στην περιοχή» εξηγεί ο Antonio Troya, διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακής Συνεργασίας της IUCN.

Τόσο η υπερβολική βόσκηση, η οποία συμπιέζει το έδαφος και αλλάζει τη δομή της βλάστησης, όσο και η εγκατάλειψη των ζώων, η οποία μειώνει την ποσότητα των τροφικών πόρων, θεωρούνται από τις μεγαλύτερες απειλές για τα σκαθάρια της Μεσογείου.

Επιπλέον, η εκτεταμένη χρήση κτηνιατρικών φαρμάκων οδηγεί σε μόλυνση των περιττωμάτων των ζώων. Η πλειονότητα αυτών των ουσιών μεταβολίζεται ανεπαρκώς από τα ζώα και καταλήγει στα κόπρανά τους, επηρεάζοντας την πανίδα.

Σύμφωνα με την IUCN, είναι απαραίτητο να βελτιωθεί η νομοθεσία για χρήσης κτηνιατρικών φαρμάκων για τον έλεγχο των παρασίτων και να εφαρμοστούν μέτρα για να αποφευχθεί η άσκοπη χορήγησή τους.

Η ανάπτυξη αστικών υποδομών, ιδίως στις παράκτιες περιοχές, είναι μια άλλη σημαντική απειλή.

«Η ποικιλομορφία των σκαθαριών στην περιοχή της Μεσογείου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ποικιλομορφία του τοπίου, την ποικιλία των θηλαστικών που υπάρχουν και τη διαθεσιμότητα μη μολυσμένων βοτάνων κοπριάς. Η βελτιωμένη διαχείριση της εγχώριας και της φυσικής βόσκησης σε φυσικά και γεωργικά τοπία είναι το κλειδί για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας του εδάφους για τη διασφάλιση μελλοντικών υγιών οικοσυστημάτων», λέει ο Dr Jorge Lobo από το Τμήμα Βιοποικιλότητας και Κλιματικής Αλλαγής στο Εθνικό Μουσείο Φυσικών Επιστημών της Ισπανίας.

Η νέα έκθεση επισημαίνει επίσης ότι για 74 είδη δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για την εκτίμηση του κινδύνου εξαφάνισής τους. Αυτά ταξινομήθηκαν ως είδη με ανεπαρκή δεδομένα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Headlines