Σοφία Μπεκατώρου : Ντροπιαστικές αναφορές δημοτικής συμβούλου κατά της Ολυμπιονίκη

Σε μια χυδαία τοποθέτηση, την ώρα που πολλά στόματα γυναικών βρήκαν το θάρρος να ανοίξουν και να πουν τη δικιά τους ιστορία, προχώρησε μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, Δήμητρα Αλεξίου, σχετικά με το θέμα σεξουαλικής κακοποίησης της Σοφίας Μπεκατώρου.

Σε μέσω κοινωνικής δικτύωσης, η Δήμητρα Αλεξίου αναρωτήθηκε πώς γίνεται γυναίκες που σε επαγγελματικά συνέδρια διαμένουν στο ίδιο ξενοδοχείο με άνδρες συναδέλφους, να καταλήγουν στο ίδιο δωμάτιο χωρίς τη θέλησή τους.

Μάλιστα ανέφερε μεταξύ άλλων «να δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος» και πως επιπλήττει τις γυναίκες που… εισβάλλουν σε δωμάτια ξενοδοχείων και ύστερα αποποιούνται τις ευθύνες.

Τα παραπάνω προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της αυτοδιοικητικής συλλογικότητας «Η πόλη Ανάποδα», που σε ανακοίνωσή της ζητά την παραίτηση της δημοτικής συμβούλου, η παρουσία της οποίας προσβάλλει το Δημοτικό Συμβούλιο.

«Απαιτούμε να πάρει τώρα θέση απέναντί της η παράταξη Ζέρβα. Η διοίκηση να στηρίξει να στηρίξει έμπρακτα και ουσιαστικά τις σχετικές δομές και υπηρεσίες του Δήμου» τονίζει «Η Πόλη Ανάποδα».

«Η Πόλη Ανάποδα»: #ΜετηΣοφία: Να παραιτηθεί η δημοτική σύμβουλος Δ. Αλεξίου για τις απαράδεκτες δηλώσεις της!

«Μπορεί ολόκληρη η κοινωνία να δείχνει την αλληλεγγύη της στη Σοφία Μπεκατώρου για τον βιασμό που υπέστη, δυστυχώς όμως υπάρχει ακόμα μια θλιβερή μειοψηφία ανθρώπων που υποστηρίζει τον βιαστή. Ενίοτε μάλιστα, δεν διστάζει να ειρωνευτεί το θύμα. Σε αυτή τη μειοψηφία ανήκει και ένα μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, η Δήμητρα Αλεξίου, ανεξάρτητη δημοτική σύμβουλος (είχε εκλεγεί με την παράταξη «Θεσσαλονίκη Μαζί») που στηρίζει τη διοίκηση Ζέρβα.

Όσοι και όσες λοιπόν απορούν «γιατί δεν το κατήγγειλε νωρίτερα», μπορούν να πάρουν την απάντησή τους μέσα από τα ίδια τους τα λόγια: γιατί, εξαιτίας τους, το θύμα θα πρέπει να αντιμετωπίζει καθημερινά το τραύμα της υπό την πίεση της ειρωνείας και της χλεύης, ή των θεωριών τύπου «τα ‘θελε και τα ‘παθε».

Σε αυτό το μήκος κύματος κινήθηκε και η κ. Αλεξίου, η οποία με δημόσιο σχόλιό της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης αναρωτήθηκε πώς γίνεται γυναίκες που σε επαγγελματικά συνέδρια διαμένουν στο ίδιο ξενοδοχείο με άνδρες συναδέλφους, να καταλήγουν στο ίδιο δωμάτιο χωρίς τη θέλησή τους. Μάλιστα στη συνέχεια υπεραμύνθηκε της στάσης της φτάνοντας να γράψει ότι την ενοχλεί «αφάνταστα που μέρος των γυναικών τους βολεύει αποποιούμενες κάθε ευθύνη τους να επιρρίπτουν βιασμούς και πολλά άλλα για να ανέβουν επαγγελματικά» (τα σχετικά στιγμιότυπα οθόνης είναι στη διάθεσή μας!

Να εξηγήσουμε λοιπόν στην κ. Αλεξίου και σε ανάλογους καλοθελητές, πως όταν μια γυναίκα βρίσκεται στο ίδιο δωμάτιο με έναν άντρα δεν είναι απαραίτητο να επιδιώκει σεξουαλική επαφή μαζί του και πως το «όχι» -που γιορτάζεται και ως εθνική επέτειος- σημαίνει όχι. Οφείλουμε επίσης να θυμίσουμε στην κ. Αλεξίου ότι το ίδιο ισχύει και για τις φορές που φοιτήτριες βρίσκονται στα γραφεία συναδέλφων της πανεπιστημιακών και ξαφνικά υφίστανται σεξουαλική παρενόχληση με εκβιασμούς για τη βαθμολογία τους. Την καλύτερη εξήγηση όμως μπορεί να την πάρει από την Επιτροπή Ισότητας των Φύλων του ΑΠΘ που έχει συσταθεί γι’ αυτόν τον λόγο.

Απαιτούμε την άμεση παραίτηση της δημοτικής συμβούλου, η παρουσία της οποίας προσβάλλει το Δημοτικό Συμβούλιο. Απαιτούμε να πάρει τώρα θέση απέναντί της η παράταξη Ζέρβα. Η διοίκηση να στηρίξει να στηρίξει έμπρακτα και ουσιαστικά τις σχετικές δομές και υπηρεσίες του Δήμου.

Στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό της Σοφίας και κάθε Σοφίας.

Η Σοφία Μπεκατώρου κατάφερε να αναμετρηθεί με το προσωπικό της βίωμα και βρήκε το θάρρος να καταγγείλει τον βιαστή της, τον επιφανή παράγοντα της Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας και μέλος του κυβερνώντος κόμματος. Ξέρουμε ότι η απόφασή της ήταν πολύ δύσκολη και θαυμάζουμε το σθένος που επιδεικνύει υψώνοντας τη φωνή της για όλες τις γυναίκες που έχουν υποστεί την πατριαρχική βία σε κάθε της μορφή. Η καταγγελία της Σοφίας έδωσε θάρρος και σε άλλες γυναίκες κι έτσι προέκυψε ένα ντόμινο αποκαλύψεων περιστατικών έμφυλης βίας, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα το βάθος του προβλήματος. Η ανάγκη λοιπόν για κοινούς αγώνες ανδρών και γυναικών ενάντια στην πατριαρχία είναι εξαιρετικά επείγουσα.

Σοφία, εμείς σε πιστεύουμε».