LuvnRoll House: η επαναμάγευση της Αθήνας έρχεται μέσα από έναν διαφορετικό πολυχώρο

Φωτογραφίες: Αντώνης Morgan Κωνσταντουδάκης

Κάποια στιγμή, η περιοχή του Ψυρρή φωτίστηκε από ένα mural το οποίο σχεδόν κανείς δεν κατάλαβε πώς δημιουργήθηκε, πώς ολοκληρώθηκε, ποιος σκαρφάλωσε μέχρι εκεί επάνω για να απαθανατίσει μια ιστορία μυθικής (κυριολεκτικά) αγάπης.

Τελικά, κάποια στιγμή μάθαμε-ήμασταν από τους πρώτους που το είδαν. Το εν λόγω εντυπωσιακό mural είναι κομμάτι του LuvnRoll House στου Ψυρρή και δεν είναι καν το πιο όμορφο πράγμα σε αυτό.

Το πιο εντυπωσιακό με τον συγκεκριμένο πολυχώρο –ατυχής ίσως η συγκεκριμένη ονομασία, αλλά για να συνεννοούμαστε σε πρώτο χρόνο- είναι οι άνθρωποι που τον δημιούργησαν και αυτοί που αποτελούν το ενεργειακό δυναμικό και απόθεμά του.

Σε αυτό το σπίτι αρκετών ορόφων και συναρπαστικής θέας στην Ακρόπολη, από μια γωνία καινούργια για όλους μας, κινούνται ως μοναδικά μέλη ενός μελισσιού ή μιας φυλής, άνθρωποι  στην πλειοψηφία τους με το σώμα ζωγραφισμένο, οι οποίοι καταπιάνονται με δραστηριότητες διαφορετικές και εξίσου χρήσιμες.

Η ραχοκοκαλιά του συγκεκριμένου «σπιτιού» στου Ψυρρή είναι το tattoo και το piercing, ενώ στο ισόγειο και στην ταράτσα πίνουμε καφέ, ποτό, κοκτέιλ και τρώμε εκπληκτικά νόστιμο αλμυρό και γλυκό φαγητό. Διάχυτη ολούθε μια ενέργεια καλλιτεχνική, ανεπιτήδευτη, αυθεντική όσο δεν πάει, ακόμα και δια της απουσίας της.

Ο χώρος δεν έχει ζεστάνει ακόμα, αλλά μοιάζει ανυπόμονος να υποδεχθεί μουσικές, μουσικούς, εικαστικούς, ιδέες, κείμενα, παρουσιάσεις, εκδηλώσεις. Ο χώρος είναι ό, τι πιο σύγχρονο και ακόμα ημιτελής: βιομηχανικός ως επί το πλείστον, αλλά πασπαλισμένος με φυσικά υλικά και έξυπνες DIY τεχνοτροπίες, διακοσμημένους με μικρότερα ή μεγαλύτερα murals τους τοίχους και μικρές γωνιές που δίνουν στον χώρο χαρακτήρα και άποψη. Αν ο χώρος είχε σώμα, στόμα και κεφάλι θα έμοιαζε με έναν μυστήριο τύπο (με χαμόγελο που σχεδόν σε καταβροχθίζει) ονόματι…Γιώργο Μπίνα.

Η μικρή (προς το παρόν) ιστορία του Mr LuvnRoll

Ο Γιώργος Μπίνας γεννήθηκε στα Μελίσσια το 1988. Έζησε μια παιδική ηλικία σπαρμένη παιχνίδια και χρώματα (φαίνεται αυτό με έναν τρόπο μαγικό): ασχολιόταν με την ζωγραφική, το σκάκι, τη μουσική, τον αθλητισμό, την φύση. «Ήμουν φουλ nerd, δεν είχα σχέση με μηχανάκια και αλητείες της ηλικίας», λέει ο ίδιος ο Γιώργος σχεδόν αυτοσαρκαστικά.

Στα 18 του πέρασε στο Πολυτεχνείο μες στους δέκα πρώτους: Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Φυσικές Επιστήμες (ΣΕΜΦΕ) και όχι ΑΣΟΕΕ, μετά από παρότρυνση του πατέρα ενός φίλου, που είχε προφανώς εντοπίσει ότι ο Γιώργος ήταν ένας multitasker, άρα από μια άποψη, ένας άνθρωπος καλός στο επιχειρείν.

Το πρώτο δυνατό χαστούκι που έφαγε στην ζωή του ήταν ο θάνατος του πατέρα του, στα πρώτα φοιτητικά του χρόνια, που του άλλαξε ολόκληρο τον ρου της ζωής και της σκέψης του.

«Κατανόησα ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και, συχνά, πολύ περίεργη. Αποφάσισα να κάνω επάγγελμα κάτι που αγαπώ πραγματικά. Ήξερα ότι θα οδηγηθώ προς το επιχειρείν κάποια στιγμή, είχα ιδέες και αποφάσισα να προχωρήσω επαγγελματικά σε κάτι που θα μπορούσε να μου δώσει χαρά, αλλά και χρήματα. Συμμετείχα σε ένα μαγαζί φίλων στην Αγία Παρασκευή ως μέτοχος και, μαζί, ανεβάσαμε την φάση»

Αποφάσισε να επενδύσει στο tattoo, λοιπόν, γιατί ήξερε ήδη κάποιους καλλιτέχνες και γιατί είχε εντοπίσει το κενό που υπήρχε στην ελληνική αγορά, μια αγορά που στις αρχές τις δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα δεν αντιμετώπιζε ακόμα και ιδιαιτέρως…καλλιτεχνικά τον τομέα του tattoo.

Ποτέ δεν αντιμετώπισε ο Μπίνας το tattoo μονολιθικά: το είδε ως μέρος μιας γενικότερης κουλτούρας που θα το ανανέωνε ως φάση. Τρόπος επικοινωνίας, τέχνη, αφορμή για διοργάνωση πάρτυ (αξέχαστες μέρες και νύχτες στην γειτονιά της Αγίας Παρασκευής)… Όταν ξεκίνησε όλο αυτό, ο Γιώργος ήταν μόλις 22 ετών.

Τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα όπως τα θέλουμε, αλλά η δύναμη στην ζωή είναι από κάτι κακό που θα προκύψει, να βρεθεί δρόμος και πάτημα για το καλό. Ίσως σήμερα, ο Γιώργος Μπίνας ήταν ακόμα στην Αγία Παρασκευή, να βγάζει μερικές χιλιάδες ευρώ τον μήνα και να στήνει γιορτές και promo actions. Καλά, ίσως και να μιλάει στους συμφοιτητές του στο Πολυτεχνείο για την τέχνη του tattoo, ή να γράφει στα social media τα σώψυχά του (ήταν ένας από τους πρώτους που έκαναν τέτοιου είδους χρήση του Facebook) και να παρατηρεί την καθημερινότητά του με τρόπο ρηξικέλευθο και απρόσμενο σχεδόν πάντα.

Σήμερα, όμως, ο Γιώργος ρεμβάζει σαν μεταμοντέρνος Βίκινγκ πολεμιστής των Αθηνών πάνω στο μικροσκοπικό μπαλκονάκι του ολόφρεσκου tattoo studio στο LuvnRoll στου Ψυρρή. Κάπου κρυμμένο κάτω στα ρούχα του βρίσκεται ένα tattoo που μοιράζεται με άλλα οκτώ άτομα, φίλους στενούς, σχεδόν οικογένεια, που αποτελούν και μέρος της μεγάλης ομάδας του LunnRoll. Ένας από αυτούς είναι και ο Χρήστος  Γεωργίου που επανασχεδίασε το συγκεκριμένο tattoo για να πάρει την μορφή του logo που έχει σήμερα ο fusion πολυχώρος που σύντομα θα αναδειχθεί στο επόμενο αθηναϊκό big thing.

Το tattoo πάει παρέα με το body piercing,το οποίο εξελίχθηκε ραγδαία χάρις τον «στρατηγό» Ιωάννη Όντο, αλλά φυσικά ο Γιώργος έχει και τα τιμητικά του ένσημα από την εστίαση επίσης (ποιος Έλληνας νέος 20 με 35 δεν τα έχει, άλλωστε;), πράγμα που επίσης έκανε με πάθος, σερβίροντας κόσμο ή επικοινωνώντας του την φιλοσοφία του μαγαζιού.

«Στο LuvnRoll προσπάθησα να στεγάσω τις αγαπημένες μου μορφές τέχνης και επικοινωνίας. Καφές, φαγητό, tattoo, piercing, ποτό, μουσική, τέχνη, ομορφιά, άνθρωποι. Το βλέπω σαν σπίτι, μες στο οποίο έβαλα όσα αγαπώ…»

Ένα ξεκίνημα που δεν γίνεται να ξεχάσει ήταν το καλοκαίρι του 2012, με το tattoo studio στην Ίο, στο Far Out στον Μυλοπότα. Ήταν ο Γιώργος και ο Χρήστος και τα πήγαν ανέλπιστα καλά, παρά τις αρχικές δυσκολίες.

Την άνοιξη του 2013, ο Γιώργος άνοιξε tattoo studio και στα Μελίσσια, την γειτονιά του. Το αρχικό brand name ήταν “One Love”, αλλά το 2015 άλλαξε σε LuvnRoll, για να κατοχυρωθεί εγκαίρως ως copyright και trademark για μελλοντικά πρότζεκτ.

Ήταν από τα πρώτα studio στην Ελλάδα που είχαν το σύστημα υποδοχής του πελάτη με καφέ και συζήτηση, ένα είδος «ψυχοθεραπείας του tattoo» για να αποφασιστεί το σχέδιο, το μέγεθος και όλα όσα χρειάζεται να έχει βάλει καλά στο μυαλό του κάποιος πριν χτυπήσει τατουάζ. Άλλωστε, όπως επισημαίνει και ο Γιώργος Μπίνας, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να χτυπήσεις tattoo: για να ξεχάσεις, για να θυμηθείς, για να τιμήσεις, για να το ρίξεις λίγο έξω…

«Αυτό θα κάνουμε και στο LuvnRoll, θα προσπαθήσουμε να παραμείνουμε πιστοί στο true κομμάτι της tattoo κουλτούρας»

Από δύο άτομα που ξεκίνησαν στην παραλία της Ίου (με το τατουατζίδικο εκεί να έχει πολλαπλασιαστεί σε μέγεθος όλα αυτά τα χρόνια), τώρα η ομάδα των One Love aka LuvnRoll αριθμεί τους 11 και ένας ο Γιώργος 12. Πλέον, μαζί με την ομάδα του House τα εμπλεκόμενα άτομα έχουν φτάσει τα 25! Το λες κι επιτυχία. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι από τις εστίες του Πολυτεχνείου ο κύριος Μπίνας και οι φίλοι του συζητούσαν μεταξύ αστείου και σοβαρού την ιδέα ενός hub, μιας συλλογικότητας μες στην οποία εμφιλοχωρεί η δουλειά, η τέχνη, η δημιουργία, η συνάντηση, η συνύπαρξη με όραμα εξέλιξης και προόδου…

View this post on Instagram

A post shared by George Binas (@george.binas_)

Ναι, κάποια όνειρα φαίνονται εξ αρχής προορισμένα να πετύχουν.

Η μεγάλη ιστορία που θα γράψει το LuvnRoll House ξεκίνησε την πιο δύσκολη χρονιά του κόσμου

Τέλη Δεκεμβρίου του 2019, ο Γιώργος και η ομάδα του πήραν τον χώρο στου Ψυρρή-ένα ερείπιο. Θα είχε ενδιαφέρον να δημιουργήσουν τα παιδιά μια έκθεση με φωτογραφίες που αποτυπώνουν την αρχική εικόνα του κτιρίου. Ιανουάριο του 2020, επανασχεδιάστηκε και επανακατασκευάστηκε από την επίσης νεοϊδρυθείσα εταιρεία του team, την LNR ARC, η οποία στεγάζεται μες στο House, σε ένα ένα μικρό γραφείο έξω από το bamboo μπαρ και κάτω από την απίθανη ταράτσα.

Κάθε όροφος έχει λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά. Ο φωτισμός μέσα από τις τζαμαρίες, η φροντισμένη είσοδος που απαντάται με το πίσω μέρος από τη γνωστή μουσική σκηνή 1000&2 νύχτες (η οποία ήταν ένα μαύρο χάλι, όπως μας εξηγούν τα παιδιά), τα έπιπλα, η αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου, τα φυτά, η διαρρύθμιση του μπαρ, τα μπάνια, η πεντακάθαρη κουζίνα μες στην οποία θα επιτρέπονται κλεφτές ματιές χάρη σε ένα αρκετά μεγάλο τζάμι.

Κατασκευαστικά και διακοσμητικά, αρτιότατο. Ο αγαπημένος μου χώρος είναι ξεκάθαρα το μικρό πατάρι πάνω από το ισόγειο που σου επιτρέπει μια όμορφη θέα στο μπαρ, με τα τραπέζια γύρω του να προσαρμόζουν την θέση και την διάταξή τους, ανάλογα με το event που θα φιλοξενείται. Το πατάρι μου θυμίζει μικρό προβάδικο ροκ σταρ περασμένων δεκαετιών: μικρή μπουχάρα, χαμηλά έπιπλα, πικ απ, φυτά…και ακόμα έχει δρόμο προς την τελική του διαμόρφωση.

Ανεβαίνοντας κι άλλο, βλέπουμε το μεγάλο και φωτεινό δωμάτιο που θα φιλοξενεί το tattoo, το piercing και το πωλητήριο ρούχων και αξεσουάρ-αυτό το τελευταίο θα είναι σύντομα επισκέψιμο, καθώς εντάσσεται στα καταστήματα λιανικής. Πηγαίνετε να το δείτε με το που ανοίξει, θα είναι η ευκαιρία σας να πάρετε μυρωδιά και από ολόκληρο το αρχιτεκτονικό, καλλιτεχνικό σύμπαν του LuvnRoll house.

Από το μικρό, φίνο μπαλκονάκι του tattoo studio, η Αθήνα συναντιέται με την ιστορία της: παλιά κτίρια, ηλικιωμένοι γείτονες, πολλές γάτες, χρωματιστά κεφάλια κοριτσιών που περπατούν με καφέ στο χέρι, ο αττικός ουρανός, πάντα τόσο ελπιδοφόρος.

Κι άλλο πάνω, κι άλλο. Και να’ μαστε, στο μελαγχολικό αυτήν την χειμωνιάτικη στιγμή μπαρ όλο ψάθα, μπαμπού και λουλούδια στα παρτέρια, με το logo του hub να αναγράφεται πάνω σε μια μικρή surf σανίδα. Ονειρεύομαι καλοκαιρινές νύχτες Παρασκευής με tiki cocktails και μουσικές από την άλλη άκρη του πλανήτη στη διαπασών.

Αν συναντήσω στην διάρκεια του πάρτυ ένα αγόρι που θέλω να φιλήσω στο στόμα, θα το οδηγήσω στον τελευταίο όροφο του LuvnRoll. Θα του δείξω την Ακρόπολη να λιάζεται υπερήφανη πάνω από τα τελευταία χαμόσπιτα της Αθήνας. Αυτή η πόλη έχει ίσες αναλογίες Μεγαλείου και Παράγκας και το LuvnRoll έλαβε υπόψη αυτό το εκρηκτικό της μείγμα.

Σα να έσπασε ένα εξωτικό πουλί το κέλυφος του αυγού του και με κεφάλι μικροσκοπικό κοιτά τριγύρω διψασμένο. Έτσι νιώθω πως στέκει το LuvnRoll ανάμεσα στα κτίρια γύρω του. Τόσο νέο, τόσο άγουρο ακόμη, αλλά με υπαρκτές, απτές δυνατότητες να πετάξει ψηλά, σε επίπεδο να γίνει franchise, brand name δημιουργικών χώρων και καλλιτεχνικών καινοτομιών.

Είναι σίγουρα urban, δεν θα μπορούσα να το «χωνέψω» εύκολα σε ένα νησί αιγαιοπελαγίτικο, ας πούμε-αλλά είναι νωρίς για τέτοιες επιβεβαιώσεις ή αφορισμούς.

Η ξενάγηση κλείνει με την ηρωική μας κάθοδο στην κουζίνα, μες στην οποία ετοιμάζονται μερικά από τα πιάτα που θα απαρτίζουν το μενού. Δοκιμάζουμε ένα εκπληκτικής νοστιμιάς vegan σάντουιτς με παντζάρι-μανιτάρι και επίσης, cheesecake της δροσιάς σερβιρισμένο σε βαθύ μπολ, churros θεϊκά με δύο διαφορετικά dips και την πιο ωραία εκδοχή τσουρεκιού που θα έχετε δοκιμάσει ποτέ σας.

Τσουγκρίζουμε εξ αποστάσεως (αυτός ο κοροναϊός ας όψεται) ποτήρια με μαστίχα και μια φέτα lime και μοιάζει με δεύτερη Πρωτοχρονιά. Μέσα εδώ θα συμβούν πράγματα και θαύματα, σκέφτομαι. Και δεν θέλω να φύγω καθόλου, είμαι μια χαρά, ανάμεσα στα μέλη μιας ομάδας που πάλλεται γεμάτη ζωή.

Θα επιστρέψω σύντομα, το ξέρω ήδη. Μέχρι τότε, ο χώρος που ερωτεύτηκα θα έχει προσεγγίσει περισσότερο στην τελική μορφή του και οι άνθρωποι που τον κατοικούν θα είναι ακόμα πιο ετοιμοπόλεμοι να προσφέρουν τα skills τους για χάρη της απόλαυσης των φιλοξενούμενων του House τους.

LUV N ROLL TEAM

CEO: George Binas

COO: Chris Nikolopoulos

Tattoo family

Studio manager: Lida

Resident Artists:Χρήστος Γεωργίου (Dpmole), Klark,  Δημήτρης Κικίδης (Monk), Ηλίας (elias ap)

Guest : Nikos Onno, Charis nez, Joza , George Cido, Misa Bosek και άλλοι

LNR Piercing family

Manager: Ιωαννης Όντος (Donk) , Άννα Αγγελοπούλου (Anniol), Ιάσονας, Χριστίνα και δύο νέα άτομα που εκπαιδεύονται αυτήν την στιγμή

LNR Clothing

Product manager: Vicky Koutsogianni, Designer: Stella

Kitchen 

Αλέξανδρος Αποστόλου(head chef), Nικόλας Λεοντής, Γιώργος Καππάτος και βοηθοί

Bar

Γιάννης Κουτσουράδης (bar leader/manager), Μιχάλης Απαρτόγλου (coffee expert) και βοηθοί.

Συνιδιοκτήτης και Υπεύθυνος Εστίασης: Σωτήρης Χαϊδεμένος

LUVNROLL HOUSE

Καραϊσκάκη 14, Αθήνα

210- 60. 96.163