Πόσο εύκολο φαντάζει αλλά πόσο δύσκολο είναι να γίνει πραγματικότητα. Στη θεωρία, «πάρε και ρίξε το στο νερό!». Στη πράξη, για να βάλεις σε λειτουργία ένα πλωτό φωτοβολταϊκό σύστημα θα χρειαστεί να ανέβεις τον Γολγοθά της γραφειοκρατίας. Κάτι η σειρά στη ΡΑΕ, η αρμόδια ρυθμιστική αρχή για όλη την αγορά της ενέργειας, κάτι οι πολύπαθες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων μετατρέπουν μια επένδυση σε σαπουνόπερα πολλών σεζόν.

Στο σημείο αυτό μια μικρή στάση ολίγων λεπτών. Τα πλωτά φωτοβολταϊκά συστήματα είναι ένα νέο, πρωτοποριακό και καινοτόμο κεφάλαιο στην αγορά της ενέργειας. Σύμφωνα με την κυριαρχούσα διεθνή πρακτική αναπτύσσονται σε ταμιευτήρες υδροηλεκτρικών έργων, δίχως να εξαιρούνται κατά περίπτωση και οι λίμνες.

Στην Ελλάδα δεν έχουμε προς το παρόν εμπειρία τέτοιας μορφής επενδύσεων. Η αρχή έγινε τις προηγούμενες ημέρες με μια πρόταση της εταιρείας ΤΕΡΝΑ Ενεργειακής που υπέβαλε στη ΡΑΕ αιτήσεις για χορήγηση βεβαίωσης παραγωγού για τρεις εγκαταστάσεις πλωτών φωτοβολταϊκών πάρκων σε ισάριθμους τεχνητούς ταμιευτήρες, η συνολική ισχύς των οποίων ανέρχεται σε 265 MW.

Σύμφωνα με την δημόσια ανακοίνωση της εταιρεία, «οι αιτήσεις για την ανάπτυξη έργων αυτής της καινοτόμου τεχνολογίας παραγωγής καθαρής ενέργειας αφορούν στην εγκατάσταση:

–      120 MW στον Τεχνητό Ταμιευτήρα Καστρακίου

–      103 MW στον Τεχνητό Ταμιευτήρα Πουρναρίου.

–      42 ΜW στον Τεχνητό Ταμιευτήρα Στράτου

Το συνολικό ύψος της επένδυσης για την ανάπτυξη των τριών εγκαταστάσεων ΑΠΕ θα ξεπεράσει τα 170 εκατ. ευρώ».

Στο σημείο αυτό μια παρένθεση: Το πλωτό φωτοβολταϊκό σύστημα είναι μια νέα ιδέα στην ενεργειακή τεχνολογία για την κάλυψη των αναγκών της εποχής μας.

Το σύστημα ενσωματώνει την υπάρχουσα χερσαία φωτοβολταϊκή τεχνολογία με μια πρόσφατα αναπτυγμένη πλωτή φωτοβολταϊκή τεχνολογία.

Υπάρχει ήδη μια σύγκριση ανάμεσα στα πλωτά και τα χερσαία φωτοβολταϊκά συστήματα. Το πλωτό φωτοβολταϊκό έχει δείξει μεγαλύτερη απόδοση παραγωγής κατά 10% σε σύγκριση με τα γενικά φωτοβολταϊκά συστήματα που είναι εγκατεστημένα στην ξηρά.

Το πλωτό φωτοβολταϊκό σύστημα είναι μια νέα μέθοδος αξιοποίησης της  ηλιακής ενέργειας που χρησιμοποιεί επιφάνεια νερού διαθέσιμη σε φράγματα, δεξαμενές κ.α.

Η μέθοδος αυτή διαθέτει από μόνη ορισμένα ανταγωνιστικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Π.χ δεν έχουμε κατάληψη εδαφών που μπορούν να έχουν μια άλλη χρήση και δεν προκαλεί καμία επίπτωση στο περιβάλλον. Στην ανακοίνωση της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή διαβάζουμε: «Αξίζει να σημειωθεί ότι η εγκατάσταση των τριών πλωτών φωτοβολταϊκών πάρκων αφορά σε σημεία που βρίσκονται εκτός περιοχών Natura και προβλέπει ποσοστό κάλυψης που δεν υπερβαίνει το 5,5%, σύμφωνα με τις Διεθνείς Πρακτικές Βιωσιμότητας.

Η νέα επένδυση του Ομίλου ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ έρχεται να προστεθεί στο επενδυτικό πρόγραμμα παραγωγής κι αποθήκευσης καθαρής ενέργειας που έχει ήδη ανακοινωθεί και το οποίο αφορά την ανάπτυξη αιολικών πάρκων και την υλοποίηση έργων αποθήκευσης ενέργειας με αντλησοταμίευση στην Ελλάδα».

Και με βάση όλα αυτά τα νέα δεδομένα ένα και μόνο ερώτημα θα τίθεται και θα (ξανά) τίθεται ολοένα και πιο έντονα: Μπορεί να μειωθεί δραστικά ο χρόνος των απαραίτητων και αναγκαίων διαδικασιών λήψης εγκρίσεων για να προχωρήσουν οι επενδύσεις που έχουν πράσινο αποτύπωμα και ενσωματώνουν καινοτομία υψηλής προστιθέμενης αξίας; Για παράδειγμα, δεν μπορεί οι απολύτως αναγκαίες και απαραίτητες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων να εμφανίζονται ως η πρώτη και μόνη δικαιολογία για την μακροημέρευση ενός φακέλου στο συρτάρι των αρμοδίων. Χρειαζόμαστε καθαρές και νόμιμες πράσινες επενδύσεις με σύντμηση χρόνου και αντίκτυπο στην οικονομία και τη κοινωνία.

Την ίδια κατάσταση θα αντιμετωπίσουμε και με το άνοιγμα της αγοράς για τα θαλάσσια αιολικά πάρκα και ακόμη περισσότερο για τα πλωτά αιολικά πάρκα.

Headlines