Μία θέση, δύο μισθοί

Είχα υποσχεθεί, για να μην πω ότι είχα δεσμευθεί, ότι θα διερευνήσω το θέμα των διπλών αμοιβών για μια θέση βουλευτή, λόγω σχετικής αποφάσεως του Εκλογοδικείου. Αφορούσε η δέσμευση αυτή την πολύκροτη, θα την χαρακτηρίσω ίσως με μια κάποια δόση υπερβολής, υπόθεση της διαμάχης εντός ΣΥΡΙΖΑ για μια θέση βουλευτή των δυτικών προαστίων των Αθηνών, μεταξύ του εντιμότατου φίλου μου κυρίου Παναγιώτη Κουρουμπλή και του ζωηρού πλην αεράτου χαιτηφέροντος κυρίου Παπαχριστόπουλου Θανάση. Το Εκλογοδικείο, ως γνωστόν (και για εκείνους που δεν το γνωρίζουν, δεν έχασαν και τίποτε δηλαδή), «δικαίωσε» τον κύριο Κουρουμπλή, όστις έλαβε 256 ψήφους συριζαίων, περισσότερες του άλλου.

Τούτου δοθέντος, ο κύριος Κουρουμπλής επανήλθε δόξει και τιμή στο Κοινοβούλιο, και απεβλήθη νύκτωρ ο διεκδικητής, και τρόπον τινά καταπατητής της έδρας, αεράτος κ.λπ. κ.λπ. Παπαχριστόπουλος. Αμέσως μετά το λογιστήριο της Βουλής, του παρέδωσε πουγκί, εντός του οποίου ευρίσκονταν 18 μισθοί, συν επιδόματα, συν… συν… όσα τέλος πάντων δικαιούται ένας βουλευτής. Και ετέθη το μείζον θέμα: αφού επί 18 μήνες ο ανέστιος πλέον Παπαχριστόπουλος ημείφθη κανονικά ως βουλευτής, γιατί πρέπει να αμειφθεί ισοπόσως και ο κύριος Κουρουμπλής; Και αφού ημείφθη ο κύριος Κουρουμπλής, δεν οφείλει να επιστρέψει τους 18 μήνες αμοιβών ο κύριος Παπαχριστόπουλος;

Εθεσα τα σχετικά ερωτήματα στον Πρόεδρο της Βουλής, κύριο Τασούλα και στον υπουργό των Εσωτερικών κύριο Βορίδη. Ο δεύτερος απαξίωσε μιας απαντήσεως, εκτιμώντας ότι ίσως έχει σοβαρότερα θέματα να ασχοληθεί. Μου απάντησε όμως ο πρώτος. Ο φιλοκαλών μετ’ ευτελείας (διά τους μεταξύ ημών και υμών, αγραμμάτους, παραπέμπω στο κεφάλαιο 40 του Επιταφίου, του Περικλέους, πριν ξεκινήσουν τα χι… χι… χι…) κύριος Τασούλας…

Δικομανία

Οπως μου ανέφερε λοιπόν ο ευγενής εκ Μετσόβου Ιωαννίνων καταγόμενος Πρόεδρος της Βουλής με φράσεις που φανέρωναν στερεότητα απόψεων και γνώσιν του επιδίκου θέματος, καλώς αμείφθηκαν και οι δυο με τις αποδοχές τους ως βουλευτών. Ο Παπαχριστόπουλος διότι τω όντι ήτο βουλευτής, επιτελέσας τα καθήκοντά του ως δώσας τον νενομισμένον όρκον ενώπιον Θεού και ανθρώπων, ο δε Κουρουμπλής διότι τον διεδέχθη κατόπιν της προειρημένης αποφάσεως του Εκλογοδικείου.

«Αν υπάρχει ένα θέμα», ανέφερε ο κύριος Τασούλας, «κατ’ εμέ, είναι η απαράδεκτος καθυστέρησις του Εκλογοδικείου να εκδώσει εγκαίρως απόφαση επί της ενστάσεως Κουρουμπλή κατά του συναδέλφου του Παπαχριστόπουλου».

Στη δε επιμονή μου γιατί επί 18μηνο να πληρώνουμε μισθούς 301 βουλευτών, ενώ το Κοινοβούλιο διαθέτει ακριβώς 300, ο κ. Τασούλας αντέτεινε το ακόλουθο: «300 είχαμε, και υπάρχει σχετική νομολογία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επ’ αυτών των περιπτώσεων. Διότι εάν υποχρεούτο ο κύριος Παπαχριστόπουλος να επιστρέψει τους μισθούς των 18 μηνών, θα σήμαινε αυτομάτως ότι η Βουλή η οποία αποφάσισε επί δεκάδων νομοσχεδίων και άλλων πράξεων κατά τη διάρκεια της έστω παρανόμου θητείας του, είχε ελλιπή και προβληματική σύνθεση. Αρα, ό,τι ψηφίστηκε, αποφασίστηκε κ.λπ. τυπικά και νομικά θα ήταν άκυρο. Φαντάζεστε υποθέτω τι θα σήμαινε αυτό».

Φαντάζομαι. Τελευταία ερώτηση, αφορούσε τον χρόνο εκδόσεως μιας αποφάσεως του Εκλογοδικείου. Γιατί τόση καθυστέρηση. «Να ενοχοποιήσετε τη δικομανία των Ελλήνων», με προέτρεψε ο πρόεδρος, καθώς μου αποκάλυπτε ότι το Εκλογοδικείο έχει να εξετάσει δεκάδες προσφυγές υποψηφίων και ανθυποψηφίων, αναφορικά με το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου 2019…

Επικοινωνία

Σε ένα άλλο θέμα τώρα, αυτό των εμβολιασμών, με το εμβόλιο (κατά του κορωνοϊού) που ακούμε και εμβόλιο δεν βλέπουμε – μόνο στην τηλεόραση, από κάτι σκηνές εμβολιασμού, που μας καθιστούν στο ίδιο έργο θεατές. Καλοσύνη της κυβέρνησης, που σκέφτηκε τους κατοίκους των μικρών νησιών και θέλει να τους εμβολιάσει, αλλά πλην του επικοινωνιακού χαρακτήρα του όλου εγχειρήματος δεν βλέπω εις τι θα συνεισφέρει κάτι αυτό στον γενικότερο στόχο της θωράκισης του πληθυσμού έναντι της πανδημίας.

Στα μικρά νησιά δεν έχουμε καθόλου κρούσματα της πανδημίας ή αν εμφανίζεται κανένα κρούσμα σποραδικά απομονώνεται αμέσως και δεν υπάρχει συρροή κρουσμάτων. Οι ειδικοί το γνωρίζουν αυτό καλυτέρα από τον καθένα. Ως εκ τούτου – επανέρχομαι στο ερώτημα: τι εξυπηρετεί η σπουδή για τον εμβολιασμό, και η σχετική πρωτοβουλία, πλην της επικοινωνίας;

Ενας μοναχικός σκαπανέας

Η μοίρα των μεγάλων σκαπανέων χτύπησε και τον φίλο μου τον Βαγγέλη Αντώναρο, αν αποκωδικοποιώ σωστά μια πλήρους απογοήτευσης ανάρτηση που έκανε στο Facebook. Πόσους και πόσους πιονέρους δεν έχει καταγράψει η ιστορία να ακολουθούν μια μοναχική πορεία, πολύ απλά γιατί σε όσους απευθύνθηκαν να πορευτούν μαζί, είτε κουράστηκαν γρήγορα, είτε χτυπήθηκαν από το σύνδρομο των «τεμπέληδων της εύφορης κοιλάδας»; Εξού και τα περιμένουν όλα έτοιμα; Ατομα που αδυνατούν να παραδειγματιστούν από τον Μάο και την πορεία του προς το Πεκίνο ή του Φιντέλ και του Τσε στην πορεία προς την Αβάνα. Πώς όμως μπορεί να προχωρήσει η Μεγάλη Αλλαγή, το Οραμα, η Επανάσταση όταν μόνο ένας τραβάει μπροστά και οι άλλοι τον παρακολουθούν πίνοντας καφέδες; Δεν μπορεί, έχω καταλήξει. Και φευ, στο ίδιο συμπέρασμα, δείχνει να καταλήγει κι ο Βαγγέλης, ο οποίος αδυνατώντας να δεχθεί το προφανές, περιέφερε χθες στο Facebook την πίκρα του:

«Στην πολιτική – κι όχι μόνο – υπάρχουν αρκετοί που περιμένουν να τους έρθουν όλα στο πιάτο. Χωρίς να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους μένουν ακίνητοι. Τις περισσότερες φορές περιμένουν μάταια. Γιατί κάποιοι άλλοι, πιο δραστήριοι, φτιάχνουν το πιάτο. Και το τρώνε μόνοι τους».

Αυτό το τελευταίο σημαίνει (έτσι τουλάχιστον το ερμηνεύω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό) ότι ο Βαγγέλης θα τραβήξει μόνος του μπροστά, και θα τους αφήσει πίσω, να φάνε τη σκόνη του. Να μάθουν! Είμαι μαζί του, ασφαλώς. Δεν το συζητώ, καν…

Συμπαράσταση

Δεκαπέντε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη υψηλόβαθμα, μέλη της κεντρικής του επιτροπής αλλά και πρώην βουλευτές (έξι από αυτούς…) εξέδωσαν χθες ανακοίνωση με την οποία συμπαραστέκονται στον Κουφοντίνα, ο οποίος πραγματοποιεί απεργία πείνας, διότι δεν τον βολεύει η κράτηση στις φυλακές Δομοκού, και θέλει να κατέβει Κορυδαλλό, που είναι συγκεντρωμένα και τα άλλα φιλαράκια. Με κατακλείδα της δήλωσή τους το «Η δημοκρατία, άλλωστε, δεν εκδικείται. Ή δεν πρέπει να εκδικείται…», τα στελέχη αυτά προσπαθούν να πείσουν ότι έχει δικαιώματα ο «μακελάρης», αλλά του τα καταργεί ή τα αναιρεί η συντεταγμένη πολιτεία.

Ο «μακελάρης» έχει δικαιώματα, αλλά δεν βρίσκουν μια λέξη συμπάθειας για τους 25 νεκρούς που έσπειρε στο διάβα του, αυτός ο τρελαμένος τύπος και όσοι τον ακολουθούν. Ζητάει τα δικαιώματά του, αλλά στις δηλώσεις που κάνει, δηλώνει… «πολιτικός κρατούμενος»!!!

Τουτέστιν κανονικά έπρεπε να βρίσκεται έξω, για να μπορεί με το κουμπούρι στο χέρι να συνεχίσει να σκοτώνει ανθρώπους.

Ηθελα να ‘ξερα ο Τσίπρας, που επιχειρεί τάχα μου και καλά να διευρύνει το κόμμα του προς το Κέντρο, την εγκρίνει αυτή την ανακοίνωση; Και αν δεν την εγκρίνει, γιατί δεν τους διαγράφει όλους αυτούς; Επίσης όλα αυτά τα «ρετάλια» του ΠΑΣΟΚ, που έχουν προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, συμφωνούν με τη συμπαράσταση σε δογματικούς δολοφόνους, όπως ο Κουφοντίνας; Και αν δεν συμφωνούν, γιατί το βουλώνουν;