Ο Μήτρογλου και το… σκοτεινό αντικείμενο του πόθου (του)
Είναι υπόθεση και… εθνικού ενδιαφέροντος να ξαναπαίξει ο Μήτρογλου μπάλα. Από την εποχή που σταμάτησε να καλείται η Εθνική μας ομάδα δεν έχει βρει έναν που να κάνει τη δουλειά του ούτε κατά προσέγγιση
Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο οι υπεύθυνοι του Άρη προσπαθούν να ολοκληρώσουν την μεταγραφή του Κώστα Μήτρογλου στην ομάδα τους. Δύσκολη δουλειά γιατί η Μαρσέιγ μπορεί να τον έχει παραγκωνισμένο αλλά έχει ξοδέψει κοντά δέκα εκατομμύρια για να τον αποκτήσει και τον πληρώνει περίπου δυόμιση τον χρόνο. Είναι πολλά τα λεφτά για να τα ξεγράψει κανείς κι έτσι αν τελικά δεν προχωρήσει η μεταγραφή (με όποια μορφή) δεν θα είναι ο Άρης που θα έχει την ευθύνη.
Ας αφήσουμε όμως την ομάδα της Θεσσαλονίκης. Ο Κώστας Μήτρογλου είναι με διαφορά ο κορυφαίος Έλληνας σέντερ φορ της τελευταίας δεκαπενταετίας. Αν και δεν μπορείς να βρεις συνολικά μια χρονιά που να έχει γεμίζει τα δίχτυα όλοι παραδέχονται ότι δεν υπήρξε καλύτερος σε αυτή τη δουλειά. Την έκανε άλλωστε με επάρκεια όχι μόνο στις περιπλανήσεις; Του σε Ατρόμητο και Πανιώνιο αλλά στον Ολυμπιακό και την Εθνική Ομάδα. Την έκανε και στα πρώτα χρόνια της παρουσίας του στο εξωτερικό.
Ο Μήτρογλου είναι παίκτης που συνδυάζει εκτελεστική δεινότητα με άψογη τεχνική. Παίκτης με ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση και όχι μεγάλη έφεση στη σκληρή προπόνηση. Παίρνει εύκολα βάρος και αργεί να επανέλθει σε αγωνιστική ετοιμότητα. Παίκτης που τρέφεται από την συμμετοχή του στους αγώνες και όχι από την συστηματική προπόνηση. Γνωστά αυτά σε όσους έχουν παρακολουθήσει την πορεία του.
Στην Μαρσέιγ μετράει σχεδόν ένα χρόνο που δεν παίζει μπάλα. Ο Μήτρογλου χωρίς αγώνες είναι έξω από τα νερά του. Τώρα που πάτησε για τα καλά τα τριάντα δύο χρόνια του έχει απόλυτη ανάγκη να παίξει μπάλα. Να έρθει σε συνθήκες επίσημων αγώνων σε επαφή με το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου. Αν αυτό δεν συμβεί τώρα είναι πολύ πιθανό να στοιχήσει στον διεθνή σέντερ φορ ανεπανόρθωτα.
Είναι γνωστό πως για τον ίδιο ο καλύτερος προορισμός θα ήταν ο Ολυμπιακός. Στην θέση του όμως υπάρχουν δυο εξαιρετικοί φορ. Ο Ελ Αραμπί που σκοράρει κατά ριπάς και ο Χασάν που σκοράρει όταν είναι απαραίτητο. Ιδανικός συνδυασμός και δίδυμο που δεν υπάρχει λόγος να χαλάσει. Κι ο Μήτρογλου δεν είναι κάποιος ανερχόμενος ποδοσφαιριστής που θα έρθει ως τρίτος με την φιλοδοξία να τους ξεπεράσει και να… καθιερωθεί.
Είναι υπόθεση και… εθνικού ενδιαφέροντος να ξαναπαίξει ο Μήτρογλου μπάλα. Από την εποχή που σταμάτησε να καλείται η Εθνική μας ομάδα δεν έχει βρει έναν που να κάνει τη δουλειά του ούτε κατά προσέγγιση. Θα ήταν ευχής έργο να τον ξαναβλέπαμε στα γήπεδα κεφάτο να αποκαθιστά την επαφή του με το αντίπαλο τέρμα. Να χαρούμε κάποιες από τις φαντεζί ενέργειές του που πιστοποιούν την μεγάλη κλάση του. Μακάρι να τα καταφέρει ο Αρης…
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις