Η ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου Μπάιντεν και η επικείμενη επανάληψη, μετά από διακοπή πέντε περίπου ετών, των διερευνητικών επαφών με την Τουρκία επιβάλλουν να διαμορφώσουμε μία συνολική εικόνα του σημείου στο οποίο βρίσκονται  οι σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση και των πιθανών προοπτικών της σχέσης αυτής.

Χρειαζόμαστε συνεπώς μια εις βάθος εκτίμηση για το πώς μπορούν να εξελιχθούν τα πράγματα στην Τουρκία, για το πώς αντιλαμβάνεται η νέα διοίκηση Μπάιντεν τη σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, για το εάν θα ανασυγκροτηθεί η στρατηγική οντότητα που λέγεται Δύση και εάν η Τουρκία θα απαντήσει θετικά ή αρνητικά στο δίλημμα «είναι θεμελιωδώς δυτική χώρα, έστω με ιδιορρυθμίες και «εξαιρετισμούς» ή θέλει να αλλάξει ριζικά τη σχέση της με τη Δύση».

Η πολυπλοκότητα όμως της ανάλυσης αυτής με τις αβεβαιότητες που συμπεριλαμβάνει δεν μεταβάλλει τον απλό και σαφή τρόπο με τον οποίο τίθεται το ζήτημα των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην  υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, και της αξιοποίησης των συναφών φυσικών πόρων. Εάν δεν εφαρμόσουμε τις ειδικές και συγκεκριμένες προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας που επιβάλλουν σε όλες τις εμπλεκόμενες χώρες διαπραγμάτευση και συμφωνία ή προσφυγή στη διεθνή δικαιοσύνη, δεν θα καταλήξουμε σε πλήρη τίτλο αξιοποίησης αυτών των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν θα έχουν οριοθετηθεί και δεν θα μπορούν να ασκηθούν.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Ευάγγελου Βενιζέλου στα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ που κυκλοφορούν

Headlines