Η καταγγελία που έκανε η Ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου για βιασμό που υπέστη πριν από 23 χρόνια από « υψηλό παράγοντα» της Ελληνικής Ιστιοπλοΐας  άνοιξε τον ασκό του Αιόλου και πολλές γυναίκες ενθαρρύνθηκαν να αποκαλύψουν απαράδεκτες σεξουαλικές «επιθέσεις» που είχαν υποστεί στο παρελθόν από τον εργοδότη τους!

Επιπλέον -και θα επικεντρωθώ σε αυτό το ζήτημα- πολλές φοιτήτριες που είχαν αποφοιτήσει από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης άρχισαν να προβαίνουν μαζικά σε παρόμοιες «σοκαριστικές» καταγγελίες!

Ποιο ήταν ακριβώς το περιεχόμενο  των προκείμενων καταγγελιών;

Ότι είχαν  υποστεί στο παρελθόν από συγκεκριμένους καθηγητές του ΑΠΘ σεξουαλική παρενόχληση , κάτι που οι φοιτήτριες έπρεπε να ανεχθούν (αν ήθελαν να περάσουν το μάθημά τους)!

Μάλιστα, υπάρχει και μια επώνυμη καταγγελία, κάτι που θα διευκολύνει ακόμη περισσότερο την προκαταρκτική εξέταση , η οποία έχει ορθά παραγγελθεί από την Εισαγγελία Πλημ/κών Θεσσαλονίκης!

Βεβαίως, κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η τελική δικονομική έκβαση όλων αυτών των υποθέσεων, γιατί οι νομικοί τουλάχιστον γνωρίζουν ότι ένα κακούργημα (όπως ο βιασμός) παραγράφεται μετά από 15 χρόνια και ένα πλημμέλημα (όπως η προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας του άρθρου 337 του ΠΚ) μετά από 5 χρόνια.

Και όταν παραγράφεται ένα έγκλημα «εξαλείφεται και το αξιόποινό του» (όπως λέμε στη νομική γλώσσα) και οι Εισαγγελικές αρχές δεν μπορούν να κάνουν τίποτε!

Και βεβαίως ισχύει και το τεκμήριο αθωότητας το οποίο κατοχυρώνεται από το άρθρο 71 του ΚΠΔ (και επιβάλλει οποιοσδήποτε ύποπτος ή  κατηγορούμενός να έχει τη δικονομική μεταχείριση αθώου μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του).

Ωστόσο η ιστορία τούτη μας αναγκάζει εκ των πραγμάτων να θέσουμε ένα καυτό ερώτημα: Δηλαδή ποιος είναι τελικά ο ρόλος ενός καθηγητή και σε ποιο βαθμό μπορεί να δυσφημιστεί χυδαία;

Η απάντηση είναι απλή  ( και καθόλου ιδεαλιστική): Ένας καθηγητής πανεπιστημίου έχει την προνομιούχα αποστολή να μεταδίδει στους μαθητές του τη libido sciendi , δηλαδή τη δίψα για τη γνώση.

Έχει επίσης την αποστολή να «αφυπνίζει όνειρα και συνειδήσεις», όπως λέει ο μεγάλος Άγγλος φιλόσοφος  George Steinert («Τα μαθήματα των δασκάλων»).

Ωστόσο – για να θυμηθούμε και τον Σωκράτη- η αληθινή διδασκαλία γίνεται με το παράδειγμα. Επομένως είναι απαραίτητο ο ίδιος ο καθηγητής να εκπέμπει μια ΗΘΙΚΟΤΗΤΑ, ώστε να τον εμπιστεύονται καταρχήν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πολλοί μαθητές είχαν ξεπεράσει θετικά το «δάσκαλό» τους ή τον είχαν προδώσει!

Ωστόσο ακόμη πιο φρικτό είναι το ακόλουθο πράγμα :

Δηλαδή ο ίδιος ο καθηγητής να «καταστρέφει» απαράδεκτα την πνευματική αίγλη  την οποία ασκεί πάνω στις φοιτήτριες του , ζητώντας από αυτές σεξουαλικά ανταλλάγματα . Δηλαδή:

Θα σε «περάσω» στο μάθημα αν κάνεις σεξ μαζί μου..

Ή αν αποδεχθείς οποιαδήποτε άλλη (χυδαία) πρόταση που έχει γενετήσιο χαρακτήρα!

Το συμπέρασμα; Η υπόθεση τούτη είναι απαραίτητο να διαλευκανθεί ταχύτατα!

Και καλό θα ήταν τα Πανεπιστήμια να καθιερώσουν στο μέλλον πιο αξιόπιστους θεσμικούς μηχανισμούς, οι οποίοι θα ελέγχουν ΕΓΚΑΙΡΑ παρόμοιες καταγγελίες σεξουαλικής παρενόχλησης που υποβάλλονται από φοιτήτριες!

Τέλος δεν πρέπει να ξεχνούμε και το εξής πράγμα: Όταν οι καθηγητές και οι «δάσκαλοι» δεν παίζουν ορθά το ρόλο τους, τότε πηγαίνουμε ολοταχώς σε ένα πιο ανήθικο κόσμο!

Γρηγόριος Καλφέλης, Καθηγητής της Νομικής Σχολής  του  Α.Π.Θ

kalfelis@law.auth.gr

Headlines