Βιρτζίνια Γουλφ και Αντόν Τσέχωφ στις Αναγνώσεις του ΚΠΙΣΝ

Ο δεύτερος κύκλος των Αναγνώσεων, της διαδικτυακής ηχητικής σειράς του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), είναι αφιερωμένος σε εμβληματικά κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας των τελευταίων δύο αιώνων που αφηγούνται ιστορίες από τις ζωές «καθημερινών ηρώων» από εποχές που έχουν παρέλθει. Διακεκριμένοι Έλληνες ηθοποιοί επιχειρούν να ταξιδέψουν το διαδικτυακό κοινό του ΚΠΙΣΝ σε σπουδαίες, για τη λογοτεχνική τους αξία και το καλλιτεχνικό τους βάθος, εκδοχές της ανθρώπινης περιπέτειας υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια της Ιώς Βουλγαράκη.

Μετά τον Ουίλιαμ Ουίλσον του Έντγκαρ Άλαν Πόε σε ανάγνωση του Δημήτρη Καταλειφού, που παρουσιάστηκε στις αρχές του μήνα, ακολουθεί στις 27 Ιανουαρίου η εκδοχή θεατρικού μονολόγου του μυθιστορήματος της Βιρτζίνια Γουλφ, Ορλάντο σε ανάγνωση Λυδίας Φωτοπούλου. Τον Φεβρουάριο, στο πλαίσιο των Αναγνώσεων, θα παρουσιαστεί το διήγημα Η πεταλούδα του Αντόν Τσέχωφ σε ανάγνωση Μαρίας Πρωτόπαππα.

Την Τετάρτη 27 Ιανουαρίου στις 19.00 ακούστε ΕΔΩ τη Λυδία Φωτοπούλου να  διαβάζει τον/την Ορλάντο.

Την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου στις 19.00 ακούστε ΕΔΩ τη Μαρία Πρωτόπαππα να διαβάζει την Πεταλούδα.

Όλες οι προηγούμενες Αναγνώσεις είναι διαθέσιμες διαδικτυακά στον σύνδεσμο soundcloud.com.

Η σειρά #snfccAtHome Πρόσωπα του Ήρωα: Αναγνώσεις, όπως και όλο το ψηφιακό πρόγραμμα του ΚΠΙΣΝ, πραγματοποιείται χάρη στη δωρεά προγραμματισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ).

Βιρτζίνια Γουλφ, Ορλάντο

Η Βιρτζίνια Γουλφ έγραψε το μυθιστόρημα Ορλάντο, «για να κάνει διάλειμμα… διασκεδάζοντας» και του προσέθεσε τον παιγνιώδη υπότιτλο «μια βιογραφία». Πρόκειται για ένα αφήγημα συναρπαστικό, ευφυές και γραμμένο με υψηλή αίσθηση χιούμορ που συνδυάζει με αριστοτεχνικό τρόπο ιστορικά και φανταστικά στοιχεία∙ για μια αλλόκοτη βιογραφία ενός πλάσματος που, απελευθερωμένο από τα δεσμά του χρόνου, περιπλανιέται σε διαφορετικούς τόπους από τα τέλη του 16ου αιώνα έως τις αρχές του 20ού, άλλοτε ως άνδρας και άλλοτε ως γυναίκα χωρίς να γερνά ποτέ.

Το έργο «αποτελεί μια επανάσταση στο είδος της βιογραφίας. Η συγγραφέας πήρε πάρα πολλά στοιχεία από τη ζωή της πάμπλουτης αριστοκράτισσας Βίτα Σάκβιλ-Γουέστ και δημιούργησε ένα πρόσωπο, τον/την Ορλάντο, δανειζόμενη το όνομα ενός από τους ήρωες του σαιξπηρικού  Όπως σας αρέσει», όπως επισημαίνει ο μεταφραστής Αλέξανδρος Ίσαρης. Και συμπληρώνει: «Συμφωνώ με τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες, που έγραψε πως το Ορλάντο είναι το πιο δυνατό έργο της Βιρτζίνια Γουλφ και ένα από τα πιο αυθεντικά και εκκεντρικά έργα της εποχής μου». Ένα από τα πιο δημοφιλή και επιδραστικά έργα της Αγγλίδας συγγραφέως, έχει γνωρίσει σπουδαίες διασκευές για το θέατρο και εμβληματικά θεατρικά ανεβάσματα σε όλο τον κόσμο. Η εκδοχή θεατρικού μονολόγου σε μετάφραση Αλέξανδρου Ίσαρη και διασκευή Ιώς Βουλγαράκη (2017), παρουσιάζεται στο πλαίσιο των Αναγνώσεων του ΚΠΙΣΝ.  

Εμβληματική μορφή του Μοντερισμού, η Βιρτζίνια Γουλφ (1882 – 1941) συγκαταλέγεται στους πιο πρωτοποριακούς συγγραφείς της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας των αρχών του 20ού αιώνα. Ως μυθιστοριογράφος αποκήρυξε τον ρεαλισμό και αναζήτησε νέους δρόμους έκφρασης, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο ύφος, στην τεχνική και στη μορφή και υποστηρίζοντας με πάθος και τόλμη ότι στόχος του πεζογράφου δεν είναι η παρουσίαση, η κριτική ή η διασκευή της ζωής, αλλά η ενσυνείδητη αναπαραγωγή των εμπειριών και των βιωμάτων της. Τα κείμενά της (μυθιστορήματα, διηγήματα, δοκίμια, κριτικές), τα οποία έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες, άσκησαν μεγάλη επιρροή σε μεταγενέστερους ομότεχνούς της αλλά και σε εκπροσώπους του κινήματος της φεμινιστικής κριτικής της δεκαετίας του 1970, ενώ η ζωή και το έργο της αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία θεατρικών έργων, μυθιστορημάτων και ταινιών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας του Bloomsbury, στην οποία συμμετείχαν εξέχουσες φυσιογνωμίες της αγγλικής διανόησης. Εξέδωσε περισσότερα από 500 δοκίμια και πάνω από δέκα μυθιστορήματα (Το ταξίδι, Μέρα και νύχτα, Το δωμάτιο του Τζάκομπ, Η κυρία Ντάλογουεη, Στον φάρο κ.ά.).

Συντελεστές:

Μετάφραση: Αλέξανδρος Ίσαρης

Διασκευή-Σκηνοθετική Επιμέλεια: Ιώ Βουλγαράκη

Διαβάζει η Λυδία Φωτοπούλου.

Ευχαριστούμε θερμά την Κάπα Εκδοτική και τον μεταφραστή Αλέξανδρο Ίσαρη για την ευγενική παραχώρηση της άδειας ανάγνωσης του κειμένου.

Αντόν Τσέχωφ, Η πεταλούδα

Δημοσιευμένο το 1892 σε δύο τεύχη του ρωσικού περιοδικού «Ο Βορράς», το διήγημα H πεταλούδα του Αντόν Τσέχωφ είναι εμπνευσμένο από τη ζωή της καλλιτέχνιδος Σοφίας Κουφσινίκοβα, στο οποίο ο σπουδαίος Ρώσος λογοτέχνης περιγράφει με γλαφυρές εικόνες, αλλά ταυτόχρονα και με κάποια μελαγχολία –ίσως και πικρία–, τη ματαιοδοξία και την έπαρση των αστών του καιρού του. Πρωταγωνίστριά του είναι η γοητευτική και πολυτάλαντη Όλγα Ιβάνοβνα, η οποία παντρεύεται τον γιατρό Οσίπ Στεπάνοβιτς Ντίμοφ, έναν «υπέροχο άνθρωπο» και «μεγάλο επιστήμονα με καρδιά άδολη, φλογερή, καθάρια –ίδιο κρύσταλλο» που την αγαπά και ανέχεται όλα της τα καπρίτσια: τις δεξιώσεις στα σαλόνια της Αγίας Πετρούπολης, τις κοσμικότητες στα θέατρα και στην όπερα, τα έξοδα για τα δείπνα και τα φορέματά της, τελικώς ακόμα και τις απιστίες της. Σύντομα, όμως, οι επιπόλαιες περιπέτειές της θα την κουράσουν, και η Όλγα Ιβάνοβνα θα προσπαθήσει να κερδίσει και πάλι το ενδιαφέρον του Ντίμοφ. Εκείνος θα είναι πάντοτε εκεί -για όσο ορίζει το πεπρωμένο του.

Αν και έχουν περάσει περισσότερα από εκατό χρόνια από τον θάνατο του Αντόν Τσέχωφ (1860 – 1904), του απόλυτου εκφραστή της ρωσικής ψυχής, τα πεζά και θεατρικά του έργα εξακολουθούν να συγκινούν αναγνώστες και θεατές σε κάθε γωνιά του κόσμου ως τις μέρες μας. Ακολουθώντας τα βήματα των μεγάλων κλασικών, καταπιάστηκε με όλα σχεδόν τα λογοτεχνικά είδη (μυθιστόρημα, διήγημα, μονόπρακτο, θεατρικό έργο κ.ά.). Υπήρξε πολυγραφότατος και εργαζόταν σκληρά και συστηματικά, αγνοώντας κακουχίες και στερήσεις. Οξυδερκής αλλά και άτεγκτος παρατηρητής της εποχής του, ο Τσέχωφ πλάθει στα βιβλία του ένα μαγευτικό σύμπαν με ήρωες απελπισμένους, νοσταλγικούς, δέσμιους μιας αναπόδραστης μοίρας και δημιουργεί, με θαυμαστή ακρίβεια λέξεων και συναισθημάτων, κείμενα-τοιχογραφίες που απεικονίζουν ρεαλιστικά –άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με ειρωνεία– την κοινωνία της εποχής του.

Μετάφραση: Δημήτρης Γεωργιάδης

Σκηνοθετική Επιμέλεια: Ιώ Βουλγαράκη

Διαβάζει η Μαρία Πρωτόπαππα.