Το κουβάρι για τις πράξεις σεξουαλικής παρενόχλησης, bullying και λεκτικής κακοποίησης στον χώρο του θεάματος συνεχίζει να ξετυλίσσεται και όπως φαίνεται βρισκόμαστε ακόμα μόνο στην αρχή του νήματος. Αυτό δείχνουν όχι μόνο οι συνεχείς αποκαλύψεις που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας, αλλά και η ετοιμότητα μερικών ηθοποιών και σκηνοθετών να προστατέψουν το όνομά τους στέλνοντας αγωγές σε ΜΜΕ.

Ξεχνούν όμως ότι το ελληνικό #ΜeToo δεν λαμβάνει χώρο μόνο στα καθιερωμένα ΜΜΕ, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης – εκεί όπου η Τζένη Μπότση, η Αγγελική Λάμπρη και η Λουκία Μιχαλά αποκάλυψαν τη σεξουαλική παρενόχληση που φέρεται να υπέστησαν και εκεί όπου δεκάδες συνάδελφοί τους τις υποστήριξαν με το hashtag #eimasteOloiMazi.

Πολλοί θα πουν ότι τέτοια πράγματα γίνονται μόνο στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση όπως έχει δείξει και η εμπειρία του σκανδάλου στο Χόλιγουντ. Ωστόσο, απλά μαθαίνονται πιο εύκολα οι παρενοχλήσεις στη showbiz γιατί οι άνθρωποι εκεί είναι επιφανείς και πιο κοντά στα μίντια που θα τους βοηθήσουν να προβάλουν την ιστορία τους. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι γίνεται σε άλλους χώρους, λιγότερο λαμπερούς, όπως ένα γραφείο, μια καφετερία και μια εταιρεία.

Δεν είναι λοιπόν προβληματικός ο χώρος του θεάματος. Το ίδιο τόνισαν και στις εξομολογήσεις τους οι ηθοποιοί Τζένη Μπότση και Αγγελική Λάμπρη. Όπως χαρακτηριστικά είπε η πρώτη: «Είναι κρίμα κάτι τέτοιοι άνθρωποι να χαλάνε το όνομα του χώρου μας, δεν συμβαίνουν μόνο στον χώρο μας, συμβαίνουν παντού».

Αγγελική Λάμπρη: Προέβη σε σεξουαλική πράξη βλέποντας τον τρόμο στα μάτια μου

«Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Σοφία Μπεκατώρου, ήταν αυτή που μας ενέπνευσε. Υποκλινόμαστε στο μεγαλείο ψυχής και τη δύναμη. Εύχομαι κανένας άνθρωπος να μην βιώσει σεξουαλική, ψυχολογική ή λεκτική βία» ήταν τα πρώτα λόγια της ηθοποιού Αγγελικής Λάμπρη, που μίλησε για τη δημόσια καταγγελία που έκανε μαζί με την Τζένη Μπότση και τη Λουκία Μιχαλά κατά γνωστού σκηνοθέτη για σεξουαλική παρενόχληση.

Μιλώντας στην ΕΡΤ, η ηθοποιός τόνισε πως προέβη σε αυτή την ενέργεια, καθώς ως μητέρα, θέλησε να περάσει το μήνυμα στην κόρη της πως δεν πρέπει να φοβάται ποτέ και κανέναν.

«Θα πρέπει να είμαστε ανοιχτοί. Πρέπει όλοι να μιλήσουμε τώρα, η κοινωνία αλλάζει» εξήγησε η κα Λάμπρη και πρόσθεσε πως ενώ η καταγγελία ξεκίνησε από τρεις γυναίκες, τώρα είναι 14: «Είμαστε όλες μια γροθιά ενωμένες».

Το 1998, όπως είπε, της τηλεφώνησε ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης και όταν πήγε στο θέατρο, μπήκε μέσα και κλείδωσε την πόρτα, επικαλούμενος λόγους ασφαλείας.

«Ανέβηκα στη σκηνή και ανέβηκε κι εκείνος μετά από λίγο και ενώ έκανα τον αυτοσχεδιασμό, άρχισε να έρχεται πάρα πολύ κοντά. Άρχισα να νιώθω πάρα πολύ άβολα και αμήχανα και να φοβάμαι. Κι όσο πλησίαζε φοβόμουν ακόμα περισσότερο. Σταμάτησα την πρόβα λέγοντας πως δεν νιώθω καλά και είμαι άρρωστη. Κατέβηκα κάτω από τη σκηνή. Κατέβηκε κι εκείνος κι ενώ ήμουν σοκαρισμένη σε ένα κλειδωμένο θέατρο, δεν μπορούσα να φύγω και εκείνος προέβη σε μια ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη μόνος του, βλέποντας τον τρόμο στα μάτια μου και τον φόβο μου. Ήθελα να φωνάξω βοήθεια και ήξερα πως δεν ήταν κανείς εκεί να με ακούσει. Ήθελα να φύγω τρέχοντας και δεν μπορούσα γιατί ήμουν κλειδωμένη και το κλειδί ήταν πάνω του. Πάγωσε όλο μου το αίμα, δεν πίστευα ότι συμβαίνει αυτό, ήταν πολύ σοκαριστικό» αποκαλύπτει η κα Λάμπρη.

Στη συνέχεια η ηθοποιός τόνισε πως δεν θεωρεί ότι η αυτοδικία είναι ο τρόπος αντιμετώπισης ενός τέτοιου περιστατικού αλλά «πρέπει να αντιδρούμε», τονίζοντας πως τα πράγματα πια είναι διαφορετικά σε σχέση με πριν από 22 χρόνια που βίωσε το εν λόγω περιστατικό.

«Θεωρώ ότι η κοινωνία είναι ανοιχτή, είναι έτοιμη να ακούσει. Κάθε γυναίκα πρέπει να μιλήσει και η κοινωνία θα την πιστέψει. Αυτό θέλω να μεταδώσω στο παιδί μου: Να είναι δυνατή για να αντιμετωπίσει οτιδήποτε της συμβεί. Είμαστε όλοι μαζί. Ο χώρος μας είναι καταπληκτικός και το ότι 5-6 άνθρωποι κάνουν τέτοια, δεν χαρακτηρίζουν τον χώρο μας» κατέληξε η κα Λάμπρη.

Τζένη Μπότση: «Mε έβαλε να χορέψω και τον είδα να αυτοϊκανοποιείται»

Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση για την σεξουαλική παρενόχληση που φέρεται να υπέστη σε νεαρή ηλικία από γνωστό σκηνοθέτη προχώρησε η Τζένη Μπότση.

Όπως ανέφερε η γνωστή ηθοποιός, μετά από την ανοιχτή καταγγελία στην οποία προέβη η ίδια και άλλες δύο συνάδελφοί της την Παρασκευή, 14 γυναίκες έχουν καταγγείλει το ίδιο πρόσωπο, με τα περιστατικά να φέρεται να έχουν λάβει χώρα από το 1993 έως το 2015.

Περιγράφοντας τη δική της ιστορία, η Τζένη Μπότση είπε πως το συμβάν έγινε το 1994, μόλις είχε τελειώσει τη δραματική. Τότε ο σκηνοθέτης επικοινώνησε μαζί της και της πρότεινε να παίξει την πρωταγωνίστρια ένα έργο, τον «Εραστή» του Χάρολντ Πιντερ.

Σύμφωνα με όσα είπε η ηθοποιός, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός (ο οποίος έχει στείλει εξώδικο στα Μέσα Ενημέρωσης να μην χρησιμοποιείται το όνομά του) την κάλεσε στο θέατρο κι επειδή εκεί γίνονταν εργασίες, της είπε να πάνε στο προσωπικό του γραφείο στου Ζωγράφου, το οποίο αποδείχτηκε ότι ήταν ένα διαμέρισμα.

Στη συνέχεια, ο σκηνοθέτης είπε στην κ. Μπότση να πει κάποια λόγια εκτός κειμένου, που περιείχαν βωμολοχία και χυδαίες εκφράσεις. Η ίδια του είπε ότι δεν μπορεί και αυτός της είπε να φύγει και να το σκεφτεί.

«Ξαναπήγα στο ίδιο μέρος,  μου ζητήθηκε να φοράω φούστα, με έβαλε να χορέψω και με έβαλε να γυρίσω στον τοίχο, ένιωσα πολύ κοντά την ανάσα του, γύρισα και τον είδα να αυτοϊκανοποιείται», συνέχισε η ηθοποιός.

Η ίδια ανέφερε πως το πρώτο που έκανε ήταν να ουρλιάξει και να φύγει ενώ δήλωσε πως δεν μπορούσε να το πει στους γονείς της γιατί δεν θα την άφηναν να ασχοληθεί με το θέατρο.

Παράλληλα, σημείωσε πως το αποκάλυψε μόνο σε μια κοπέλα που της ζήτησε να επίσης πάει σε ακρόαση, και κατάφερε έτσι να την προστατεύσει.

Κατερίνα Λέχου κατά Κιμούλη: Έφτασα να πίνω και να παίρνω χάπια

«Έχουμε χρέος να το κάνουμε αυτό για τα παιδιά όλου του κόσμου» ανέφερε η Κατερίνα Λέχου μιλώντας για τις καταγγελίες στο χώρο του θεάτρου.

Η ηθοποιός μιλώντας στον Ant1 δήλωσε: «Τη σεζόν 2003-2004 βίωσα -αυτό το καθιστά και πολύ δύσκολο, παραμένεις επτά μήνες στη συνεργασία- επί σκηνής αντιεπαγγελματική συμπεριφορά από τον Γιώργο Κιμούλη. Ήταν σε τέτοιο βαθμό αντιεπαγγελματική η συμπεριφορά επί σκηνής -είχα και προσωπική σχέση αλλά αυτό είναι δική μου ευθύνη- που δεν ήξερα αν μπορώ κάθε φορά να το αντιμετωπίσω. Η λεκτική βία δεν είναι απτή σαν τη σεξουαλική αλλά είναι σαν άγριο θηρίο, δεν ξέρει πότε θα επιτεθεί. Το θύμα είσαι σε άμυνα και εγρήγορση, είναι ένας τρομερός ιστός αράχνης που απλώνεται και δεν το καταλαβαίνεις. Ξυπνάει μέσα σου ο φόβος.

Η ηθοποιός φανερά συγκλονισμένη δήλωσε ότι φοβόταν να μην χαλάσει τη συνεργασία και τη φήμη της.

«Μου κόστισε όλο αυτό προσωπικά, αλλά αυτό το κομμάτι δεν θέλω να το θίξω.  Δεν αφορά τον κόσμο εγώ τι πλήρωσα για να σταθώ ξανά στα πόδια μου. Είναι άλλο πράγμα η σύγρκουση και η πειθαρχία και όλο πράγμα ένα καθεστώς που είναι διαρκείας» ανέφερε η ίδια και συνέχισε: «Εννοείται ότι έπινα, εννοείται ότι έπαιρνα λεξοτανίλ, εννοείται ότι έβγαλα δερματικά. Ήμουν 34 χρονών, ήμουν πολύ δημοφιλής, είχα πάρει τα πάνω μου. Δεν συνεργάστηκα ξανά ποτέ. Μια φορά μου έγινε πρόταση και είπα όχι».

Όσον αφορά το γεγονός αν γνώριζε από πριν για παρόμοια περιστατικά δήλωσε: «Όλοι τα γνωρίζουμε όλα, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τις σκοτεινές πλευρές της δουλειάς. Οφείλουμε να βάλουμε το λιθαράκι μας για να καθαρίσουν τα πράγματα. Έχω ευθύνη για την προστάτεψα τον εαυτό μου γιατί δεν ήξερα, γιατί δεν αντέδρασα. Η αρχή έγινε από την αξιοθαύμαστη γυναίκα, την Σοφία Μπεκατώρου»

Οι σπουδαστές της Δραματικής καταγγέλλουν: «Φοβόμαστε να μιλήσουμε»

Θέση για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στον χώρο του πολιτισμού, μετά τις καταγγελίες της Ζέτας Δούκα για λεκτική και ψυχολογική βία που υπέστη από τον ηθοποιό Γιώργο Κιμούλη παίρνει με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Σπουδαστών/τριών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

Όπως αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση ο Σύλλογος επιθυμεί να συνδημιουργήσει έναν χώρο στον οποίο τα άτομα που έχει υποστεί βία θα μπορούν να μιλήσουν κατευθείαν γι’ αυτό, έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να καταγγείλουν, να διεκδικήσουν και να δικαιωθούν.

Αναλυτικά όλη η ανακοίνωση:

«Ως σύλλογος σπουδαστριών και σπουδαστών της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξη μας στις συναδέλφισσες και συναδέλφους: Ζ. Δούκα, Κ. Γερονικολού, Ε. Ρουμελιώτη, Γ. Χρυστοστόμου, Κ. Παπουτσάκη, Φ. Ξυλά, Α. Κωνσταντινίδη, Μ. Πολυχρονίδη, Π. Αναστασοπούλου, Δ. Παπαδήμα, Ε. Μιλιάρη, Α. Μπουρδούμη, Γ. Νιάρρο και Χ. Τζωρτζάκη, καθώς επίσης και στους συναδέλφους φοιτητές και φοιτήτριες της σχολής του Γιώργου Κιμούλη και κάθε άλλο άτομο που έχει δεχτεί αντίστοιχες συμπεριφορές.

Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και έφτασε η ώρα να φανερωθούν τα αμέτρητα περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξιστικής βίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, τρανσοφοβίας, μισοαναπειρισμού, ηλικισμού και αποκλεισμών του θεάματος – έναν χώρο, που αν και φαινομενικά μοιάζει ρόδινος, είναι γεμάτος από ανθρώπους που εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος μπορούν να υποτιμούν ή ακόμη και να συμπεριφέρονται παραβιαστικά, να εκβιάζουν συναισθηματικά και παρενοχλούν σεξουαλικά.

Εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι, άλλες περισσότερο, άλλοι λιγότεροι, άλλοι ευτυχώς καθόλου, έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά – τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε μπορέσει να αρθρώσουμε λόγω φόβου μήπως εμείς κάτι δεν καταλάβαμε καλά και μήπως μελλοντικά στιγματιστούμε. Αυτό που έγινε μας δίνει ελπίδα ότι κάτι αλλάζει: η «άγνοια» ενός νέου φοιτητή δεν μπορεί να δίνει πάτημα σε διδάσκοντες να συμπεριφέρονται ως αυθεντίες, κακοποιητικές συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτές ως μέθοδοι εκπαίδευσης ή ως τεχνικές εξάσκησης νέων δημιουργών. Η βία είναι βία.

Αντιλαμβανόμαστε το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για ένα άτομο που έχει δεχτεί παρενόχληση να βρει τη δύναμη να το καταγγείλει. Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλουμε να συνδημιουργήσουμε έναν χώρο στον οποίο τα άτομα που έχει υποστεί βία θα μπορούν να μιλήσουν κατευθείαν γι’ αυτό, έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να καταγγείλουν, να διεκδικήσουν και να δικαιωθούν.

Σε έναν κόσμο γεμάτο αποκλεισμούς, εμείς ονειρευόμαστε ένα θέατρο συμπεριληπτικό που λειτουργεί ως χώρος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας με βάση την ειλικρινή αποδοχή, τον υγιή διάλογο, την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη.

Ποτέ ξανά καμία μόνη. Ποτέ ξανά κανένας μόνος».

Headlines