Την 1η Φεβρουαρίου η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Τρύφωνος του Μάρτυρος (η μνήμη του εορτάζεται και από την Καθολική Εκκλησία, στις 10 Νοεμβρίου).

Την ημέρα αυτή εορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Τρύφων και Τρυφωνία.

Ο Τρύφων γεννήθηκε στη Λάμψακο της Φρυγίας (νυν Λαψέκι Τουρκίας) και έζησε στα χρόνια των ρωμαίων αυτοκρατόρων Γορδιανού Γ’ (238-244), Φιλίππου του Άραβος (244-249) και Δεκίου (249-251).

Προερχόταν από φτωχή οικογένεια και στην παιδική του ηλικία έβοσκε χήνες για να ζήσει.

Συγχρόνως, όμως, μελετούσε με ζήλο την Αγία Γραφή και εκτελούσε με ευλάβεια τα θρησκευτικά του καθήκοντα.

Στην πορεία του χρόνου άρχισε να γίνεται γνωστός για τις θαυματουργικές του ικανότητες.

Θεράπευε αρρώστους και δαιμονισμένους, και η φήμη του έφθασε μέχρι τη Ρώμη.

Ο αυτοκράτορας Γορδιανός τον παρακάλεσε να θεραπεύσει την άρρωστη κόρη του και ο Τρύφων ανταποκρίθηκε με επιτυχία.

Ο Γορδιανός προσπάθησε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, προσφέροντάς του αξιώματα και χρήματα, τα οποία όμως ο άγιος αρνήθηκε.

Τον Ιανουάριο του 250 ο αυτοκράτορας Δέκιος εξαπέλυσε άγριους διωγμούς κατά των χριστιανών.

Ο Τρύφων συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον των ρωμαϊκών Αρχών στη Νίκαια της Βιθυνίας.

Εκεί του ζητήθηκε να απαρνηθεί τη χριστιανική πίστη του, και όταν αυτός αρνήθηκε, υποβλήθηκε σε μια σειρά από φρικτά βασανιστήρια.

Στην αρχή κατατρύπησαν το σώμα του με σπαθιά, έπειτα τον έδεσαν από τα πόδια σε άλογα και τον έσυραν σε δύσβατες και πετρώδεις τοποθεσίες, στη συνέχεια τον έσυραν γυμνό πάνω σε σιδερένια καρφιά και τέλος του καψάλισαν τα πλευρά με λαμπάδες.

Του έδωσαν μια τελευταία ευκαιρία, και όταν και πάλι αρνήθηκε να αποκηρύξει την πίστη του, τον αποκεφάλισαν.

Ο Άγιος Τρύφων προστατεύει τους αγρούς από τα τρωκτικά, τις κάμπιες και τα λοιπά ζωύφια.

Οι αμπελουργοί αποφεύγουν το κλάδεμα την ημέρα αυτήν, επειδή, όπως διηγούνται σε πολλά μέρη της Ελλάδας, κάποιος που έπιασε κλαδευτήρι ανήμερα της εορτής του Αγίου Τρύφωνος έκοψε τη μύτη του.

(Πηγή πληροφοριών: sansimera.gr)

Headlines