Γιατί η Πολιτεία μας διστάζει να εφαρμόσει το νόμο για τη διασπορά των επιδημιών;

Σε προγενέστερο σημείωμά μου, με τον τίτλο «Να τιμωρείται ως κακούργημα η υπαίτια διασπορά των επιδημιών;» (in.gr 24.01.2021) είχα επισημάνει την ανάγκη υποδειγματικής τιμωρίας όλων εκείνων των «αφελών» και ταυτόχρονα ασυνείδητων και επικίνδυνων για την κοινωνική ολότητα «γλεντοκόπων» που με τα «κρυφά πάρτι», τινάζουν, με ελαφρότατες διοικητικές κυρώσεις (χαμηλά πρόστιμα και όχι παραπομπή στη Δικαιοσύνη), στον αέρα τη δημόσια υγεία και ζωή.

Επανέρχομαι στο ίδιο θέμα, που το σύστημα της Δημόσιας Τάξης το αντιπαρέρχεται μάλλον με ελαφρότητα και ανεξήγητο ωχαδερφισμό, πιστεύοντας έτσι ότι το αβγό του μεταδοτικού των πανδημιών ιού σπανίως σπάζει σκορπώντας τα φίδια ανίατων και θανατηφόρων ασθενειών.

Αλλά και οι περισσότερες δυνάμεις της αντιπολίτευσης επιμελώς και με ωφελιμιστική διακριτικότητα αποφεύγουν, (για λόγους ψηφοθηρικούς;), τη μετωπική σύγκρουσή τους με το περιθωριακό τμήμα εκείνο του Εκλογικού Σώματος, που άλλοτε με ανοιχτές συγκρούσεις και άλλοτε με την «προπαγάνδα» του εντάσσει τη διασπορά των πανδημιών, στα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα!

Και τώρα φίλες και φίλοι αναγνώστες στην καρδιά του θέματος. Το άρθρο 285 του Ποινικού μας Κώδικα ρητώς ορίζει:

Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών

1.    Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων.

2.    Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί η ασθένεια σε ζώα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και χρηματική ποινή, και αν είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθεί σε άνθρωπο, επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη.

3.    Αν η παραβίαση είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο άλλου επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος μεγάλου αριθμού ανθρώπων, το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει ισόβια κάθειρξη.

Αμείλικτα ερωτήματα

Γιατί άραγε στις αμέτρητες προσαγωγές στην αστυνομία, σε ελάχιστες περιπτώσεις, οι κρατούμενοι οδηγούνται στον εισαγγελέα και από εκεί στον ανακριτή και με σύμφωνη μετά γνώμη εισαγγελέα-ανακριτή η απελευθέρωση των κρατούμενων ή η προφυλάκισή τους (για διάστημα όχι μεγαλύτερο των 48 μηνών) μέχρι την παραπομπή τους στα ακροατήρια των πλημμελημάτων ή και κακουργημάτων;
Γιατί άραγε δεν αρκεί η επ’ αυτοφώρω σύλληψη για την παραπομπή στη Δικαιοσύνη, όχι μόνο των «γλεντζέδων» αλλά και των κερδοσκόπων διοργανωτών αυτών των «πάρτι», που στα μεν 3-4 νησιά μας διασύρουν τον ελληνικό τουρισμό και τις πολιτιστικές παραδόσεις αυτών των νησιών και στα μεγάλα αστικά κέντρα μετατρέπουν την χωρίς αποστάσεις και μάσκες «διασκέδαση» σε εκρηκτική πυριτιδαποθήκη για την Υγεία και την Ζωή της κοινωνικής ολότητας;
Εάν όντως τα ψευδοθεωρητικά κακέκτυπα, του αλήστου μνήμης σοβιετικού Μιχαήλ Σουσλώφ επικαλούνται τους ναρκοθέτες της κοινωνικής γαλήνης, για την με τα προσχεδιασμένα αιματηρά συλλαλητήρια, προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε η οποιαδήποτε έστω και μερική ανοχή από τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου αυτής της ιδεολογικής αφασίας, τότε λοιπόν μιλάμε για μάλλον ασυγχώρητο διασυρμό της δημοκρατικής συνταγματικής ευταξίας, από τους ίδιους τους υποτίθεται θεματοφύλακές της.