Στις 7:30 π.μ. της 4ης Φεβρουαρίου 1943 εκτελέστηκε από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής ο Κώστας Περρίκος, αξιωματικός της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Ο Περρίκος, που θανατώθηκε λόγω της εθνικής δράσεως που είχε αναπτύξει ως ιδρυτικό μέλος και ηγετικό στέλεχος της αντιστασιακής οργάνωσης ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων), είχε συλληφθεί κατόπιν προδοσίας στο κρησφύγετό του, στην Καλλιθέα, στις 11 Νοεμβρίου 1942.

Στο διάστημα που μεσολάβησε από τη σύλληψη έως την εκτέλεσή του ο Περρίκος όχι μόνο ανέλαβε εξ ολοκλήρου την ευθύνη για τη δράση της οργάνωσης και δήλωσε περήφανος για το ισχυρό πλήγμα που είχε καταφέρει στον εχθρό, αλλά και φρόντισε να αφήσει στα μέλη της οικογένειάς του και σε ολόκληρον τον ελληνισμό μια σημαντική πνευματική και ηθική παρακαταθήκη, τα γραπτά και τα λόγια του.

Σε μια επιστολή του με αποδέκτη το γιο του Δημήτρη έγραφε ο Περρίκος:

«Αγαπημένο μου παιδί, Μίμη μου.

Ο πατέρας σου έπεσε για τη λευτεριά της πατρίδας μας. Έφυγε απ’ τον κόσμο με την ικανοποίηση πως αν δεν έκαμε το χρέος του όπως έπρεπε πάντως το έκαμε όσο μπορούσε. Το χρέος αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Αν ζούσε θα εξακολουθούσε τις προσπάθειές του και κατά την περίοδο της ειρήνης. Το ρόλο αυτό επεφύλαξε η Μοίρα για σένα. Δούλεψε για να σταματήσουν οι πόλεμοι, να ευημερήσουν όλοι οι άνθρωποι, να ενωθούν τα κράτη της Ευρώπης, να ειρηνεύση και να ευτυχήση ο κόσμος. Δούλεψε για να καταργηθούν οι τεχνητοί φραγμοί που παρεμποδίζουν και σε άπειρες περιπτώσεις ματαιώνουν την πρόοδο των αξίων. Δούλεψε για την επικράτηση της Δημοκρατίας. Αφιέρωσε τη ζωή σου στην Ελλάδα και στην ανθρωπότητα».

Το πρωί της εκτέλεσης ο Περρίκος έγραφε από τις Φυλακές Αβέρωφ στη σύζυγό του, Μαρία Δεληγεώργη:

«Εγκαταλείπω τον κόσμο χωρίς μίση και κακίες. Αγωνίσθηκα για την πατρίδα μου. Για την δική τους πατρίδα αγωνίζονται κι’ εκείνοι οι οποίοι με καταδίκασαν. Θα ήθελα το αίμα μου να μην μας χωρίση αλλά να μας ενώση στο μέλλον με τους σημερινούς αντιπάλους».

Τέλος, ακριβώς πριν από τη θανάτωσή του ο Περρίκος είπε τα εξής στους εκτελεστές του:

«Δεν αισθάνομαι τίποτα εναντίον σας. Εσείς εκάματε το καθήκον σας. Ομοίως και εγώ έκαμα το καθήκον μου. Είμαι έλλην αξιωματικός της Αεροπορίας, υποσμηναγός. Σας συγχωρώ. Ζήτω η Ελλάς».

Headlines