«Έφυγε» από τη ζωή ο δημοσιογράφος Νάσος Νασόπουλος

Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο δημοσιογράφος Νάσος Νασόπουλος, ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τη δημιουργία του γνωστού πόρταλ thebest.gr.

Ο δημοσιογράφος έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στα 57 του χρόνια.

Είχε δίπλα του τους αγαπημένους του ανθρώπους, τη δημοσιογράφο σύζυγό του Νεκταρία Ντούκα, διευθύντρια του thebest.gr, που δεν έλειψε κυριολεκτικά ούτε δευτερόλεπτο από το πλάι του, τους γιους του Περικλή και Θάνο που είχε αποκτήσει από τον πρώτο γάμο του με την πρώην σύζυγό του, Ντοραλίνα Γκολφινοπούλου, η οποία επίσης ήταν εκεί.

O Nάσος Νασόπουλος έγραφε για τη μάχη του με την επάρατη νόσο σε δύο στήλες έως τις 29 Ιανουαρίου, λίγο πριν τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του.

Η ανάρτηση του thebest.gr:

«Η είδηση αυτή, είναι ό,τι πιο σκληρό έχει κληθεί να διαχειριστεί το thebest.gr από την αρχή της διαδρομής του. Είναι η είδηση που ποτέ δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε ότι θα γράψουμε. Όχι τώρα.. Ποτέ τόσο νωρίς…

Το «αποκλειστικό» που μας συντρίβει. Ο Νάσος Νασόπουλος, η «ψυχή» του portal, o εμπνευστής του, αυτός που άλλαξε το τοπίο της ενημέρωσης στην ελληνική περιφέρεια με το διορατικό και παραγωγικό μυαλό του, αυτός που ήταν πάντα οδηγός και εμψυχωτής μας, αυτή τη φορά δεν έμελλε να μας δείξει το δρόμο, αλλά να μας ραγίσει την καρδιά. Με τραύμα βαθύ.

Έφυγε πριν από λίγο από τη ζωή, απελπιστικά νωρίς, μόλις στα 57 του χρόνια, έχοντας δίπλα του τους αγαπημένους του ανθρώπους, τη δημοσιογράφο σύζυγό του Νεκταρία Ντούκα, διευθύντρια του thebest.gr, που δεν έλειψε κυριολεκτικά ούτε δευτερόλεπτο από το πλάι του, τους γιους του Περικλή και Θάνο που είχε αποκτήσει από τον πρώτο γάμο του με την πρώην σύζυγό του, Ντοραλίνα Γκολφινοπούλου, η οποία επίσης ήταν εκεί.

Έφυγε προκαλώντας απέραντη θλίψη όχι μόνο στους πολύ κοντινούς του ανθρώπους, αλλά και στους πολλούς του φίλους, σε όλους όσοι δουλέψαμε μαζί του, συμπορευτήκαμε στις πάντα καινοτόμες αναζητήσεις του, ευεργετηθήκαμε και εμπνευστήκαμε από αυτόν, συνταξιδέψαμε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο στον κόσμο της ενημέρωσης.

Για τον Νάσο Νασόπουλο, είναι αδύνατον να μιλήσεις με συνηθισμένα λόγια πένθους και συντριβής, ακόμη και ετούτη τη στιγμή, την τόσο οδυνηρή για όλους μας.

Ούτε σε πρόσωπο τρίτο. Ο Νάσος ο δικός μας θα είναι πάντα εδώ. Σε χρόνο παρόντα. Σε πρώτο πρόσωπο.

Εμπνευστής, οδηγός, φίλος, αταλάντευτα και βαθιά προοδευτικός, στην καθημερινή πρακτική και όχι μόνο στην «ταμπέλα», σε όλη την πορεία της ζωής του… Και πάνω από όλα αγωνιστής. Από μικρό παιδί. Στηριγμένος πάντα στις δυνάμεις τις δικές του, που ήταν πολλές και αξιοθαύμαστες.

Πολεμιστής μέχρι το τέλος, ακόμη και όταν απέναντί του είχε τον καρκίνο στον οποίο κατάφερε να χαμογελάσει, με το χιούμορ των ευφυών ανθρώπων και την τόλμη των φιλοσοφημένων.

Κατάφερε ακόμη και στη πιο σκληρή στιγμή της ζωής του, την ώρα που συναντήθηκε με το «θηρίο» (νόσησε τον Ιούνιο του 2019 από καρκίνο του πνεύμονα), να περιγράψει καρέ- καρέ την περιπέτειά του, να μοιραστεί τις εμπειρίες του με άλλους συμπάσχοντες και να σπάσει τα ταμπού γύρω από την αιώνια μάστιγα που δεν λέει να πάψει να μας στερεί όσους αγαπάμε.

Η στήλη του «Ζώντας με τον καρκίνο» και το «Ημερολόγιο ενός καρκινοπαθούς» στο thebest.gr η ενημέρωση του οποίου σταμάτησε στις 9.07 το πρωί στις 29 Ιανουαρίου, λίγο πριν τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του, ήταν η τελευταία απόδειξη ότι ήταν γεννημένος μαχητής μα και γεννημένος δημοσιογράφος.

«Εξοικονομώ λίγα μόνο λεπτά, που ακόμα μπορώ να λειτουργώ στοιχειωδώς για να γράψω αυτό το μήνυμα. Γιατί πολύ σύντομα, το κρεβάτι και ο καναπές μου θα γίνουν τα «καταφύγιά μου». 23 ώρες την ημέρα εκεί τις περνάω» έγραφε στην τελευταία του ανάρτηση.

«Και δεν μπορώ, ούτε να σηκωθώ, ούτε να μιλήσω, ούτε βιβλίο να διαβάσω, ούτε τηλεόραση να δω. Βυθισμένος σε έναν λήθαργο, όταν δεν τον διακόπτει ο πόνος. Τον οποίο προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε με μια ειδική θεραπεία πόνου, επιτυχώς αρχικά.

Είναι από τις πιο δύσκολες ημέρες που περνάω εδώ και 19 μήνες που ξεκίνησε η ταλαιπωρία με τον καρκίνο.

Αλλά, όπως σάς υποσχέθηκα από την αρχή, θα τις περνάμε όλες μαζί: και τις εύκολες και τις δύσκολες. Όσο έχω δυνάμεις να επικοινωνούμε».

Ο Νάσος Νασόπουλος, κατάφερε ενώ υπέφερε, να στρέψει το μικρόφωνο, όχι μόνο στους πάσχοντες, στους ανθρώπους που έχουν χτυπηθεί από τον καρκίνο, μα και στον ίδιο τον καρκίνο, περιγράφοντας τα στάδιά του, τα συμπτώματα αλλά και τα συναισθήματα που προκαλεί, τον τρόπο που διεισδύει στην σκέψη. Κατάφερε με τον τρόπο του να τον «ξεγυμνώσει».

Ο Νάσος, ο δικός μας, είχε χάρισμα: την επικοινωνία με τους ανθρώπους, την αστείρευτη έμπνευση, την μαγνητική μετάδοση σκέψεων και μηνυμάτων. Και ταυτόχρονα, είχε το χάρισμα, το πολύ μεγάλο, να ανακαλύπτει και να αντλεί μέσα από τους συνεργάτες του το πιο δυνατό τους σημείο. Να βγάζει στην επιφάνεια το καλύτερο κομμάτι από τον καθένα. Να τον κάνει να νιώθει μοναδικός. Να του αλλάζει τη ρότα.

Πολυτάλαντος και αεικίνητος, ο Νάσος Νασόπουλος, πέρα από μια διεισδυτική και απίστευτα διαυγής πένα, υπήρξε και ένας ανήσυχος καθοδηγητής στα ΜΜΕ.

Ήταν αυτός που διέβλεψε αρκετά νωρίς ότι το μέλλον στην ενημέρωση περνά σε νέα περίοδο επηρεαζόμενη από την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και προχώρησε με τη συνδρομή και τη στήριξη του Χριστόφορου Πετρή, στη δημιουργία του thebest.gr, επιχειρώντας και επιτυγχάνοντας μια μικρή επανάσταση στο χώρο της ενημέρωσης στην ελληνική περιφέρεια, δημιουργώντας έναν από τους πλέον σύγχρονους ενημερωτικούς ιστότοπους της Ελλάδας.

Κατάφερε να κάνει το thebest.gr το οποίο ήταν ένα από τα πρώτα ειδησεογραφικά sites στη χώρα, να κατακτήσει εξαρχής την κορυφή στην περιφερειακή ενημέρωση, με επιμονή στην υπηρεσία της αντικειμενικής δημοσιογραφίας, έναντι του συνεχούς εντυπωσιασμού.

Ανήσυχος και ασύλληπτα ευρηματικός, με αξιοθαύμαστες ικανότητες οργάνωσης υπήρξε ο άνθρωπος που καταπιάστηκε και έφερε εις πέρας δύσκολες αποστολές για την πόλη της Πάτρας.

Ο Νάσος Νασόπουλος δεν θύμιζε σε τίποτα καθοδηγητή παλιού τύπου σε καμία έκφανση της δραστηριότητάς του. Έγραφε τις απόψεις του χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Χωρίς να βάζει στεγανά και περιορισμούς στους συνεργάτες του με τους οποίους βρισκόταν σε διαρκή επικοινωνία, συχνά δε ενθουσιώδη, όταν περιέγραφε τις νέες ιδέες του. Είχε ένα αλάνθαστο ένστικτο και ένα κοφτερό πνεύμα. Ήξερε πώς να μεταδώσει στον συνομιλητή του αυτό που εννοούσε. Και παράλληλα, ήξερε να ακούει.

Αλίευε από τον καθένα, ένα μικρό… θησαυρό.

Παραγωγικό μυαλό, γρήγορο, αναλυτικό και σαφές. Από αυτά που γεννούν ιδέες και όχι από αυτά που τις ακολουθούν.

Ήταν τέτοια μάλιστα για αυτόν η ευκολία της αντίληψης των καταστάσεων, της αναζήτησης και της εξεύρεσης μιας διεξόδου εκεί που για τους άλλους διαφαινόταν τοίχος, που τον καθιστούσε έναν εκ φύσεως πολεμιστή ενώ η δυνατότητα της διατύπωσης των καταστάσεων

με τις λέξεις που αρκούσαν και ποτέ δεν περίσσευαν τον είχε προικίσει με το ατού της μεταδοτικότητας και μάλιστα- τις περισσότερες φορές- με ενθουσιώδεις δόσεις που συναντάς είτε σε έναν έφηβο, είτε σε έναν καλό και αποφασισμένο παίκτη.

Όλα αυτά και άλλα πολλά, όπως το καυστικό του χιούμορ, ο αυτοσαρκασμός του, το αιχμηρό του πνεύμα και τα «γωνιώδη» σχόλιά του, κάνουν τον Νάσο που μας αποχαιρετά αναντικατάστατο.

Τον δικό μας Νάσο, τον δικό μας άνθρωπο, αυτόν με τον οποίο κάποιοι από εμάς πορευτήκαμε το μεγαλύτερο μέρος του επαγγελματικού μας βίου. Αυτόν χωρίς τον οποίο κάποιοι από εμάς ίσως και να μην είχαμε διαγράψει την ίδια πορεία.

Αυτό το «αντίο», το τόσο σκληρό, το τόσο πρόωρο, έχει μέσα του μια συντριβή μα και μια δύναμη. Τη δύναμη που οφείλουμε να δείξουμε για να κρατήσουμε τον Νάσο εδώ, μαζί μας… Σε χρόνο πάντα παρόντα. Σε πρώτο πρόσωπο. Πάντα.

Καλό ταξίδι αφεντικό και φίλε.

Εσύ ο φίλος που ήσουν και το αφεντικό.

Εσύ που θα είσαι πάντα εδώ, ο οδηγός μας.

Thebest.gr».