Lockdown: Τα συν και τα πλην μιας επανάληψης

Όπως κάθε τι στη ζωή, η επανάληψη, ως κατάσταση, έχει τα θετικά της και τα αρνητικά της.

Εξαρτάται από το πως βλέπουμε το ποτήρι, μισογεμάτο ή μισοάδειο.

Αν ανήκούμε στην πρώτη κατηγορία, τότε με το άκουσμα της λέξης «επανάληψη», το μυαλό μας πάει κατευθείαν στο αρχαίο ελληνικό και λατινικό ρητό «Επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως» (Repetitio est mater studiorum)

Αν ανήκουμε στη δεύτερη κατηγορία η λέξη «επανάληψη» μάς οδηγεί στο πολύ μεγενέστερο «Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου».

Έτσι, όσον αφορά το νέο lockdown «τύπου Μαρτίου» που καλούμαστε να ξαναζήσουμε οι κάτοικοι της Αττικής, από αύριο, και ζουν ήδη οι κάτοικοι της Πάτρας, της Θήρας, της Μυκόνου, της Χαλκίδας και του Αγίου Νικολάου Κρήτης, μπορούμε να το δούμε ως κάτι θετικό ή αρνητικό.

Παραθέτω τα συν και τα πλην της επανάληψης του lockdown κατ’ αντιπαράσταση, ξεκινώντας από τα πλην γιατί μου αρέσουν τα happy end.

Πλην και Συν

– Πλην: Βασικό αρνητικό αυτής της επανάληψης, είναι η ίδια η ουσία της επανάληψης. Το lockdown «τύπου Μαρτίου» το έχουμε ξαναζήσει.

Έχουμε ξανακλειστεί στο σπίτι και δεν υπάρχει τίποτα το πρωτόγνωρο που θα μπορούσε να κάνει έστω και πρόσκαιρα κάπως ενδιαφέρουσα αυτήν την εμπειρία. Αντιθέτως, νιώθεις σαν να σε ξαναβάζουν στο κελί για ποινή που έχεις ήδη εκτίσει.

+ Συν: Ακριβώς επειδή το έχουμε ξαναζήσει, γνωρίζουμε τι μας περιμένει. Γνωρίζουμε ότι η φράση «κρίσιμη η επόμενη εβδομάδα» δεν σημαίνει απολύτως τίποτα.

Μάθαμε να μη σηκωνόμαστε απότομα στην τηλεδιάσκεψη, γιατί κάτω από το πουκάμισο φαίνεται η πιτζάμα, και κυρίως μάθαμε πως η επιβίωση μιας συμβίωσης, τον καιρό της καραντίνας, βασίζεται στο ρητό «η σιωπή είναι χρυσός».

– Πλην: Έχουμε ήδη εξαντλήσει το 80% των διαθέσιμων σειρών και ταινιών του Netflix. Όταν μπαίναμε στο πρώτο lockdown, τον περασμένο Μάρτιο, η playlist της ψηφιακής πλατφόρμας έμοιαζε με τον Κήπο της Εδέμ.

Έναν χρόνο αργότερα, τα μεγάλα και μικρά λοκντάουν με τα  θέατρα, τους κινηματογράφους και τα μπαρ κλειστά, έχουν αφήσει πίσω τους, στο Netflix ,καμένη γη.

+ Συν: Ας παραδεχτούμε ότι η μανία με την οποία καταβροχθίσαμε σειρές και ταινίες, ειδικά στο πρώτο lockdown τα έχει κάνει όλα στο κεφάλι μας ένα θεόρατο κουβάρι.

Εδώ κολλάει το ρητό για την επανάληψη και τη μάθηση. Μπορούμε να τα ξαναδούμε. Εξάλλου χωρίς πλέον το άγχος της πλοκής και της βουλιμικής ανάγκης να φτάσουμε στο φινάλε, θα είμαστε σε θέση να απολαύσουμε τους χαρακτήρες και την ατμόσφαιρα της κάθε ιστορίας.

– Πλην: Επιστρέφουμε στην κόλαση της συνύπαρξης τηλεργασίας και τηλεκπαίδευσης, στο ίδιο σπίτι, την ίδια ώρα. Και τη δουλειά μας κινδυνεύσαμε να χάσουμε ,και τα παιδιά «κόλλησαν» στους υπολογιστές και τα tablet και τίποτα (σχεδόν) δεν έμαθαν.

+ Συν: …Παύση… Συν, εδώ, δεν υπάρχει… Όση προσπάθεια κι αν καταβάλει κανείς για να βρει κάτι θετικό, αν έχει ζήσει έστω και μια μέρα την κόλαση αυτή, δύσκολα βρίσκει το κουράγιο ακόμα και να μιλήσει γι’ αυτό. Καλή δύναμη στους παθόντες.

Ηappy End

Όσα συν και πλην πάντως κι αν συγκεντρώσουμε, το φετινό lockdοwn «τύπου Μαρτίου» έχει μια ουσιαστική διαφορά από το πρώτο και είναι αυτή που θα φέρει και το ευτυχές τέλος στην περιπέτεια της Covid-19.

Σε αντίθεση με τον Μάρτιο του 2020, σήμερα, έστω και με αργούς ρυθμούς, που όλοι ελπίζουμε ότι σε λίγο θα επιταχυνθούν, παράλληλα με το lockdown γίνονται και εμβολιασμοί.

Τον Μάρτιο του 2020 αναρωτιόμασταν αν θα μπορούσαν οι επιστήμονες να βρουν το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού και αν ναι σε πόσα χρόνια θα ήταν διαθέσιμο.

Σήμερα, παρά τα λάθη και τις αστοχίες το εμβόλιο είναι εδώ και όσο κι αν έχουμε κουραστεί, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι βρισκόμαστε στο τέλος του τούνελ και όχι στην αρχή.