Ο Γέρος του Χιονιά

Τις σπάνιες φορές που οι πεδινές περιοχές της Ελλάδας σκεπάζονται από χιόνι, ασυνήθιστες εικόνες προκύπτουν εκεί που δεν το περιμένεις.

Το συνηθισμένο βέβαια και το ασυνήθιστο είναι κάτι το υποκειμενικό, όμως λίγοι πιθανότατα απ’ όσους πέρασαν χθες από την οδό Σταδίου, στο Κέντρο της Αθήνας, δεν θα κοντοστάθηκαν βλέποντας τον έφιππο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, σκεπασμένο, από χιόνι.

Κοιτάζοντας τον Γέρο του Μοριά, μέσα στον χιονιά, συνειδητοποιείς ότι οι δύο ηρωικότερες πολεμικές περιπέτειες των Ελλήνων, η Επανάσταση του 1821 και το έπος του Ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940 έχουν συνδεθεί στη μνήμη μας με συγκεκριμένες, η κάθε μία, καιρικές συνθήκες.

Το 1821 με καλοκαιρία και το Έπος του ’40, λόγω Πίνδου, με μεγάλες χιονοπτώσεις.

Πόσοι ζωγραφικοί πίνακες της τουρκοκρατίας και των επαναστατικών χρόνων έχουν απεικονίσει μάχες ή άλλες στιγμές από τη ζωή των οπλαρχηγών σε τοπίο χειμερινό;

Ο Κολοκοτρώνης έζησε και έδρασε για χρόνια στα αρκαδικά βουνά, από τα οποία δεν έλειψαν ποτέ τα χιόνια, κι όμως, τον φανταζόμαστε πάντα να πολεμά κάτω από ήλιο φλογερό και να ξαποσταίνει με τους άντρες του υπό δροσερή σκιά πλατάνων, σαν να μην συναντήθηκε ποτέ του με το χιόνι.

Googlαρε το

O μεγάλος σύμβουλος της εποχής μας, το Google συμφωνεί.

Το 99,9% των αποτελεσμάτων στην αναζήτηση των λέξεων «Κολοκοτρώνης» και «χιόνι» αφορούν τις περιπτώσεις εκείνες, που το γήπεδο του Αστέρα Τρίπολης, «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», καλύφθηκε από χιόνι.

Αν όμως αλλάξεις τη λέξη «χιόνι» σε «χιόνια», τότε το Google σε οδηγεί στο δημοτικό τραγούδι, «Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά (Των Κολοκοτρωναίων)» που οι γνώστες (δεν συγκαταλέγομαι σε αυτούς) αποκαλούν «Εθνικό Ύμνο του Μοριά», και από το οποίο έχει προέλθει η γνωστή λαϊκή ρήση «καβάλα παν’ στην εκκλησιά, καβάλα προσκυνάνε».

Λάμπουν τὰ χιόνια στὰ βουνὰ
κι ὁ ἥλιος στὰ λαγκάδια.
Έτσι λάμπει κ᾿ ἡ κλεφτουριά,
οἱ Κολοκοτρωναῖοι

Πὄχουν τ᾿ ἀσήμια τὰ πολλά,
τὶς ἀσημένιες πάλες.
Αὐτοὶ δὲν καταδέχονται
τὴ γῆς νὰ τὴν πατήσουν

Καβάλα πᾶν᾿ στὴν Ἐκκλησιά,
καβάλλα προσκυνᾶνε,
Καβάλα παίρνουν ἀντίδερο
ἀπ᾿ τοῦ Παπᾶ τὸ χέρι.

Φλουριὰ ρίχνουν στὴν Παναγιά,
φλουριὰ ρίχνουν στοὺς ἅγιους
καὶ στὸν ἀφέντη τὸ Χριστὸ
ρίχνουνε τ᾿ ἅρματά τους.

Τι μαθαίνει κανείς από ένα χιονισμένο άγαλμα…

Ασυνήθιστες εικόνες οδηγούν σε ασυνήθιστες σκέψεις και οι ασυνήθιστες σκέψεις σε ασυνήθιστες (google) αναζητήσεις και αποτελέσματα.

Όπως εξάλλου γράφει και η Άγκαθα Κρίστι στον «Επιβάτη για Φρανκφούρτη»: «Δεν πρέπει να αρνείται κανείς το ασυνήθιστο, όταν του προσφέρεται».

Αρκεί βέβαια σε αυτό να μην περιλαμβάνονται οι πτώσεις δέντρων και οι διακοπές ρεύματος, ύδρευσης και συγκοινωνίας που έχουν ταλαιπωρήσει από χθες χιλιάδες κόσμου.