Κοροναϊός και κοινωνικές ανισότητες : γιατί η πανδημία σάρωσε τις πιο φτωχές περιοχές της Αγγλίας  

Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς μια «τέλεια καταιγίδα»: ένας συνδυασμός χαμηλά αμειβόμενου πληθυσμού, πυκνοκατοικημένων συνοικιών και σερί αποτυχιών στη διανομή της κρατικής βοήθειας και στο πρόγραμμα τεστ και ιχνηλατήσεων, που μετέτρεψε τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Αγγλίας σε εστίες έξαρσης της πανδημίας.

Το καταγράφει και περιγράφει λεπτομερώς διαβαθμισμένη έκθεση, που  συνέταξε για λογαριασμό της βρετανικής κυβέρνησης το Κοινό Κέντρο Βιοασφάλειας (JBC) και φέρνει τώρα στο φως κατ’ αποκλειστικότητα η εφημερίδα Guardian.

Η έρευνα διήρκεσε έξι μήνες και παραδόθηκε στους αρμόδιους προ μήνα. Το συμπέρασμά της, επιγραμματικά; Αν και υποχρεωμένοι εκ του νόμου σε  αυτοαπομόνωση, ένεκα πανδημίας -είτε γιατί ήταν φορείς του κοροναϊού, είτε επειδή ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, είτε γιατί οι επιχειρήσεις στις οποίες δούλευαν έκλεισαν με εντολή του κράτους- πολλοί Άγγλοι, που δεν είχαν καν τη δυνατότητα τηλεργασίας, εξαιρέθηκαν ακόμη και από το μικρό κρατικό βοήθημα των 500 λιρών.

Μοιραία, το αποτέλεσμα ήταν ολοένα και περισσότεροι – κυρίως κάτοικοι υποβαθμισμένων περιοχών και άτομα χαμηλού εισοδήματος – να μην τηρούν τα περιοριστικά μέτρα, μιας και στερούνταν της πολυτέλειας να χάσουν έστω και ένα μεροκάματο.

Όπου φτωχός και η μοίρα του…

Ενδεικτικές περιπτώσεις, τονίζεται στην έκθεση, είναι το Μπλάκμπερν και το Λέστερ: από τις πλέον πληγείσες περιοχές στην Αγγλία από την πανδημία. Όπως διαπιστώθηκε, οι περισσότερες αιτήσεις για το κρατικό επίδομα των 500 λιρών για αυτοαπομόνωση απορρίφθηκαν.

Το αποτέλεσμα ήταν πολλοί να συνεχίσουν να πηγαίνουν κανονικά στις δουλειές τους, για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους. Ανάμεσά τους, υπάρχουν πολλοί που εργάζονται σε πόστα, τα οποία προϋποθέτουν επαφή με το κοινό, π.χ. νοσηλευτές, οδηγοί ΜΜΜ ή ταξί, υπάλληλοι σε σούπερ μάρκετ.

Πάντως, για τις εστίες έξαρσης δεν ευθύνεται μόνον «η ύπαρξη στην κοινότητα μεγάλου αριθμού ατόμων, που απασχολούνται σε επαγγέλματα υψηλού κινδύνου», υπογραμμίζεται στην έκθεση. Συντελεί, τονίζεται, μια σειρά άλλων παραγόντων.

Επισημαίνεται «η υφιστάμενη κοινωνικο-οικονομική ανισότητα», που έχει αφήσει υγειονομικά έκθετες ολόκληρες κοινότητες, εθνοτικές και μη. «Στην Αγγλία», αναφέρει ενδεικτικά η έκθεση, «δεν φαίνεται να υπάρχουν κατευθυντήριες γραμμές, ανάλογες με εκείνες στη Σκωτία και στη Βόρεια Ιρλανδία για το πώς πρέπει κανείς να αυτοαπομονώνεται με ασφάλεια σε πυκνοκατοικημένα κτίρια», όπως οι εργατικές πολυκατοικίες.

Ερωτηθείς από τον Guardian, εκπρόσωπος της βρετανικής κυβέρνησης απέφυγε να πάρει θέση. «Δεν σχολιάζουμε διαρροές. Αναγνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για πάρα πολλούς ανθρώπους. Θέσαμε σε εφαρμογή το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης ατόμων, που δεν μπορούν, ενώ είναι σε αυτοαπομόνωση, να εργάζονται από το σπίτι. Συνεργαζόμαστε με τις 314 τοπικές αρχές της Αγγλίας για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας του προγράμματος – συμπεριλαμβανομένων τυχόν επιπτώσεων σε ομάδες που ενδέχεται να εξαιρέθηκαν αυτού».

Σημειωτέον ότι πάνω από 8 εκατομμύρια Άγγλοι έχουν τεθεί μέχρι στιγμής συνολικά σε αυτοαπομόνωση, εκ των οποίων 2,3 εκατομμύρια πολίτες σε σοβαρές παθήσεις. Αλλα 1,7 εκατομμύρια εν τω μεταξύ κλήθηκαν από την περασμένη Τρίτη να πράξουν το ίδιο, καθώς κρίθηκε ότι ανήκουν σε κατηγορίες υψηλού κινδύνου για να νοσήσουν σοβαρά.

Για πρώτη φορά, στους παράγοντες επικινδυνότητας συνυπολογίστηκαν -μεταξύ άλλων- η εθνοτική καταγωγή και ο βαθμός υποβάθμισης στον τόπο κατοικίας.