Έχοντας «προίκα» πια κοντά μια δεκαετία επαγγελματικής καριέρας ο Γιώργος Μασούρας ξέρει καλά να κοντρολάρει τα συναισθήματα του. Να μην απογοητεύεται εύκολα, να μην ενθουσιάζεται εύκολα. Και κυρίως; Να μην χάνει από τα μάτια του «την επόμενη» φάση, αφήνοντας το μυαλό στην «προηγούμενη». Από τις πρώτες βασικές εντολές στο manual των επιθετικών του ποδοσφαίρου.

Παρά ταύτα, είναι σχεδόν βέβαιο πως αυτό το 15ήμερο που διανύουμε θα μείνει καιρό χαραγμένο στο μυαλό του 27άχρονου άσου του Ολυμπιακού. Του έμελλε να ζήσει, ότι σε άλλους δεν συμβαίνει σε μια ολόκληρη «ποδοσφαιρική ζωή». Με νέο πολυετές συμβόλαιο (ως το 2024) με τους Ερυθρόλευκους από την Παρασκευή (12/2). «Μοιραίος» την περασμένη Κυριακή (14/2) στο ντέρμπι αιωνίων με τον Παναθηναϊκό χάνοντας μια κλασική ευκαιρία στο 89΄. «Ήρωας» τη Πέμπτη (18/2) σε μια σπουδαία ευρωπαϊκή βραδιά, πετυχαίνοντας το γκολ-μισή πρόκριση κόντρα στην PSV για το τελικό 4-2. Και κόντρα στον Άρη…100άρης. Μέλος ενός κλαμπ που ονειρεύονταν από μικρό παιδί. Τότε που κλοτσώντας μια μπάλα στην Κεχρινιά (14 χλμ έξω από την Αμφιλοχία) έβαζε με το μυαλό του γκολ στο «Γ. Καραϊσκάκης».

«’Εντεκα Μασούρες»

Ναι, ακριβώς 100 (24 γκολ, 10 ασίστ) οι συμμετοχές του με την Ερυθρόλευκη φανέλα. Σε μια ιστορία που κρατά πλέον μια τριετία. Εμφανίστηκε στον Ρέντη λίγο πριν τα 24 γενέθλια του (1/1/18). Έφτασε από τον γειτονικό Πανιώνιο (152 συμ, 24 γκολ, 3 ασίστ) στα μέσα της πρώτης σεζόν Πέδρο Μαρτίνς. Λίγοι πίστεψαν πως ο Ολυμπιακός μόλις είχε εντοπίσει έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές της νέας του εποχής. Καμιά άλλη «μεταγραφή εσωτερικού» όμως σε αυτή την τριετία δεν έχει καταφέρει να συμβάλει τόσα πολλά όσα εκείνος. Άλλοτε σαν winger, άλλοτε ως δεύτερος επιθετικός. Άλλοτε βασικός, άλλοτε ρολίστας –όπως εσχάτως- με περιορισμένο χρόνο συμμετοχής. Πάντα σημαντικός όμως στο πλάνο του τεχνικού τιμ. Και αν ζούσε ο αείμνηστος Σάββας Θεοδωρίδης, ίσως να έλεγε «φέρτε μου ένδεκα Μασούρες» όπως είχε πει κάποτε για τον Νταβίδ Φουστέρ.

Δεσμοί αίματος

Συμπτωματικά; Οι περισσότεροι φίλοι του Ολυμπιακού, στο πρόσωπο του Μασούρα βλέπουν το… ποδοσφαιρικό ξαδερφάκι του Ισπανού που αγαπήθηκε όσο λίγοι στο μεγάλο λιμάνι (2010-16). Όχι μόνο για την ποδοσφαιρική αξία του, αλλά και για την αυταπάρνηση του. Θα μπορούσε μάλιστα κάποιος να καταθέσει και… δεσμούς αίματος επ αυτού. Ήταν 5 Δεκέμβρη όταν ο Γιώργος Μασούρας γεμάτος αίματα στο πρόσωπο δεν μπορούσε καλά-καλά να πανηγυρίσει το γκολ που πέτυχε απέναντι στον Βόλο. Είχε βάλει το κεφάλι του απευθείας στη… φωτιά για να προλάβει τη μπάλα. Εκείνη η φωτογραφία, με τον πορτιέρο Γκαραβέλη άθελα του να τον κλωτσάει στο κεφάλι είναι τουλάχιστον ανατριχιαστική. Και βέβαια στο ίδιο άλμπουμ οι αντίστοιχες φωτογραφίες του Φουστέρ που δεν το είχε κάνει μια και δύο. Είναι να το λέει η καρδιά σου γενικώς. Και ο Γιώργος Μασούρας το ήξερε χρόνια πριν. Πολύ πριν ζήσει την ποδοσφαιρική καταξίωση στον Ολυμπιακό και την εθνική μας ομάδα (14 συμ).

Το σοκ

Οι αποδείξεις κάπου στο μακρινό 2013. Ο 19άχρονος άσος κάνει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα στην Ηλυσιακό. «Περιφερειακός» στο πλευρό του πολυβόλου Ηλία Κάμπα. Σε ένα ματς δέχτηκε χτύπημα στο ζυγωματικό. Έμεινε λιπόθυμος στο χορτάρι. Κάταγμα, η άμεση διάγνωση. Το πρόσωπό του σχεδόν παραμορφώθηκε. Ασθενοφόρο, νοσοκομείο και πολύωρο χειρουργείο. Και έπειτα μια δυσλειτουργία στο δεξί του μάτι. Διπλωπία. Πέρασε έπειτα από μήνες. Έτσι διπλά άρχισε να τα βλέπει και στις 5 Δεκέμβρη μετά τον τραυματισμό με το Βόλο. Σκέφτηκε να ζητήσει αμέσως «αλλαγή» όχι για τα αίματα στο πρόσωπο, αλλά για αυτή την παράξενη αίσθηση πως ο χρόνος γύρισε πίσω. Δεν το έκανε. Ένα-δύο λεπτά αργότερα όλα ήταν κανονικά. Στη θέση τους. Και το μυαλό: σκέφτονταν ήδη την επόμενη φάση.

Ζαχαροπλάστης

Στην Αθήνα ζει με την αδερφή του. Από τον περασμένο Φλεβάρη, όταν προέκυψε το πρώτο lockdown μετέτρεψε το parking του σπιτιού του σε γυμναστήριο για να μην χάσει ούτε μια μέσα προπόνησης. «Το πρωί προπόνηση. Το μεσημέρι φαγητό και ύπνος. Το απόγευμα κάποιο βιβλίο ή κάποια νέα δοκιμή στην… κουζίνα. Και το βράδυ καμιά ταινία. Ήσυχα πράγματα» έλεγε εκείνες τις ημέρες αποκαλύπτοντας πως στην ρουτίνα της καραντίνας «Μαγειρεύω. Μου αρέσει. Δοκιμάζω λοιπόν νέες συνταγές. Για να είμαι πάντως ειλικρινής μάλλον είμαι καλύτερος στα γλυκά (γέλια)». Μεταξύ μας; Καλύτερος στα γκολ και τις ασίστ είναι. Πέρσι τον Φλεβάρη μια δική του σέντρα «έφτιαξε» το τελικό 1-2 στο Emirates με την Άρσεναλ στέλνοντας τον Ολυμπιακό στους «16» του Europa League. Φέτος ήδη έκανε τη μισή δουλειά, με το γκολ που πέτυχε την Πέμπτη απέναντι στην PSV και τα «φιλάκια» που έστειλε στην τηλεοπτική κάμερα. Μένει όμως άλλο τόσο.

Η ρεβάνς

Ίσως ακριβώς για αυτό τον «απολογισμό» με τις αναμνήσεις θα πρέπει να τον ανοίξει λιγάκι παραπάνω. Από τις 12/2 και το νέο του συμβόλαιο ως το βράδυ της 25/2 στο Philips Stadium του Αιντχόφεν. Τη νύχτα της ρεβάνς. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει ήδη το πρώτο βήμα. Η υπόθεση πρόκριση όμως δεν έχει τελειώσει. Θα πρέπει στην Ολλανδία, απέναντι σε μια επιθετική μηχανή, όχι τόσο να υπερασπιστεί το 4-2 του «Καραϊσκάκης» όσο να αναγκάσει την ομάδα του Ρότζερ Σμιντ να (ξανά)πληρώσει τα ρίσκα της. Χρειάζεται τουλάχιστον δύο γκολ εκείνη για να μπει στο κόλπο. Θα επιτεθεί από νωρίς γιατί αυτό ξέρει να κάνει. Θα πρέπει οι Ερυθρόλευκοι να την (ξανά)τιμωρήσουν. Έτσι πάει…

Headlines