Τα anime πουλάνε περισσότερο από ποτέ αλλά οι δημιουργοί τους ζουν με ψίχουλα
Οι άνθρωποι πίσω από τα δημοφιλή ιαπωνικά κινούμενα σχέδια ζουν με πενιχρούς μισθούς που σε περιπτώσεις δεν ξεπερνούν τα 200 ευρώ το μήνα.
- Μιας διαγραφής… μύρια έπονται για τη Ν.Δ.- Νέες εσωκομματικές συνθήκες και «εν κρυπτώ» υπουργοί
- Τι βλέπει η ΕΛ.ΑΣ. για τη γιάφκα στο Παγκράτι – Τα εκρηκτικά ήταν έτοιμα προς χρήση
- Την άρση ασυλίας Καλλιάνου εισηγείται η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής
- Οι καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της Black Friday
Σε παγκόσμιο επίπεδο η ζήτηση για τα anime, τα γοητευτικά κινούμενα σχέδια της Ιαπωνίας, είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Οι δημιουργοί τους ωστόσο εξακολουθούν να ζουν με πενιχρούς μισθούς.
Όταν ο Tetsuya Akutsu ξεκίνησε να σχεδιάζει anime πριν οκτώ χρόνια, η παγκόσμια αγορά anime – συμπεριλαμβανομένων τηλεοπτικών εκπομπών και ταινιών- ήταν η μισή σε σχέση με το 2019, όταν η συνολική αξία της άγγιξε τα 24 δισ. δολάρια.
Η πανδημία που ενδυνάμωσε την αυτοκρατορία του streaming οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση για anime τόσο στην Ιαπωνία όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Από τα παιδικά «Pokémon» μέχρι το εντυπωσιακό «Ghost in the Shell» το κοινό διψά για όλο και περισσότερα ιαπωνικά κινούμενα σχέδια.
Ωστόσο η μανία για τα anime δεν μεταφράζεται σε κέρδη για κορυφαίους δημιουργούς όπως ο Akutsu. Παρόλο που ο ίδιος εργάζεται αδιάκοπα σχεδιάζοντας και ενίοτε σκηνοθετώντας μερικά από τα δημοφιλέστερα anime της Ιαπωνίας, καταλήγει να βγάζει μόλις 1.400 με 3.800 δολάρια το μήνα.
Και είναι ένας από τους τυχερούς. Χιλιάδες λιγότερο γνωστοί εικονογράφοι δουλεύουν εξαντλητικά ωράρια για μόλις 200 δολάρια το μήνα. Αντί να τους ανταμείψει, η εκρηκτική ανάπτυξη της βιομηχανίας αντιθέτως διεύρυνε το χάσμα μεταξύ των κερδών που δημιουργούν και των μισθών που λαμβάνουν. Γι’ αυτό και πολλοί από αυτούς αναρωτιούνται πλέον για αν θα μπορέσουν να συνεχίσουν τη πορεία τους στον χώρο.
Η πανδημία που ενδυνάμωσε την αυτοκρατορία του streaming οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερη ζήτηση για anime τόσο στην Ιαπωνία όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.
«Θέλω να δουλέψω στη βιομηχανία anime για το υπόλοιπο της ζωής μου», λέει ο Akutsu, 29 ετών. Αλλά καθώς ετοιμάζεται να κάνει οικογένεια, η οικονομική πίεση τον αναγκάζει να αφήσει τον χώρο. «Ξέρω ότι είναι αδύνατο να παντρευτείς και να μεγαλώσεις ένα παιδί σε αυτές τις συνθήκες» λέει καθώς βρίσκεται αντιμέτωπος με χαμηλές αμοιβές και κακές συνθήκες εργασίας. (Η νοσηλεία για υπερκόπωση λόγω υπερβολικής εργασίας σε αρκετές περιπτώσεις εκλαμβάνεται ως κάτι τιμητικό στην Ιαπωνία).
Κανονικά, η αύξηση της ζήτησης, τουλάχιστον θεωρητικά, θα προωθούσε τον ανταγωνισμό για νέα ταλέντα, αυξάνοντας τις αμοιβές για τους υπάρχοντες εργαζόμενους και προσελκύοντας καινούργιους.
Αυτό συμβαίνει σε κάποιο βαθμό αλλά μόνο στα υψηλότερα επίπεδα της βιομηχανίας. Κατά μέσο όρο τα ετήσια κέρδη για σημαντικούς εικονογράφους αυξήθηκαν σε περίπου 36.000 δολάρια το 2019 από περίπου 29.000 δολάρια το 2015, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που συλλέχθηκαν από την Japan Animation Creators Association.
Αυτοί οι εικονογράφοι είναι γνωστοί ως «genga-man», ένας όρο που περιγράφει όσους σχεδιάζουν τα «βασικά» καρέ. Ως ένας από αυτούς, ο Akutsu, ελεύθερος επαγγελματίας που μεταπηδά ανάμεσα στα πολλά στούντιο κινουμένων σχεδίων της Ιαπωνίας, κερδίζει μονάχα τα χρήματα που χρειάζεται για να φάει και να νοικιάσει ένα μικροσκοπικό στούντιο σε ένα προάστιο του Τόκιο.
Ο μισθός του απέχει πολύ από αυτά που κερδίζουν οι animators στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί η μέση αμοιβή για έναν εικονογράφο είναι περίπου 75.000 δολάρια ετησίως ενώ οι διασημότεροι από αυτούς συχνά λαμβάνουν εξαψήφιες αμοιβές.
Μάλιστα δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε ο Akutsu εργαζόταν ως «douga-man», όπως αποκαλούνται οι εισαγωγικού επιπέδου animators που σχεδιάζουν όλα τα υπόλοιπα καρέ μετατρέποντας τις εικόνες ενός «genga-man» σε κινούμενα σχέδια.
O Tetsuya Akutsu, ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς anime, κερδίζει μονάχα τα χρήματα που χρειάζεται για να φάει και να νοικιάσει ένα μικροσκοπικό στούντιο σε ένα προάστιο του Τόκιο.
Αυτοί οι εργαζόμενοι κέρδιζαν κατά μέσο όρο 12.000 δολάρια το χρόνο το 2019. Πολλοί από αυτούς ήταν freelancers που αμείβονταν ακόμη λιγότερα.
Το πρόβλημα πηγάζει εν μέρει από τη δομή της βιομηχανίας που δεν επιτρέπει την ροή των κερδών στα στούντιο. Τα στούντιο τα βγάζουν πέρα πληρώνοντας τους σχεδιαστές τους με πενιχρούς μισθούς και ο τεράστιος αριθμός νέων που είναι παθιασμένοι με το anime και ονειρεύονται να κάνουν «όνομα» στη βιομηχανία τους επιτρέπει να συνεχίζουν να δρουν με τον ίδιο τρόπο.
Tεράστια κέρδη έχουν πλημμυρίσει την αγορά των anime τα τελευταία χρόνια. Κινεζικές εταιρείες παραγωγής πληρώνουν ιαπωνικά στούντιο υπέρογκα ποσά αναθέτοντάς τους την παραγωγή anime για την εγχώρια αγορά τους. Τον Δεκέμβριο η Sony πλήρωσε σχεδόν 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει την Crunchyroll, έναν ιστότοπο με anime.
My Top 5 Anime’s on Netflix
[THREAD]
1. The Seven Deadly Sins: Imperial wrath of the Gods#Meliodas that’s it that’s the Tweet😍
I barely slept when I was watching this it was that good !!! pic.twitter.com/j7rMT7ptff
— 🤍Froatbaybeee 🤍 (@_gomo_unicorn) February 18, 2021
Η ζήτηση είναι τόσο μεγάλη που σχεδόν κάθε στούντιο anime στην Ιαπωνία είναι κλεισμένο για τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με το Netflix μέσα στο 2020 ο αριθμός όσων παρακολούθησαν anime ήταν διπλάσιος σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Ωστόσο, τα στούντιο δεν έχουν παρά ένα μικρό κομμάτι από τη πίτα καθώς ένα το παλιό σύστημα παραγωγής που ισχύει κατευθύνει σχεδόν όλα τα κέρδη της βιομηχανίας στις λεγόμενες επιτροπές παραγωγής.
Αυτές οι επιτροπές είναι ad hoc συνασπισμοί κατασκευαστών παιχνιδιών, εκδοτών κόμικς και άλλων εταιρειών που δημιουργούνται για τη χρηματοδότηση κάθε έργου. Συνήθως πληρώνουν στα στούντιο κινουμένων σχεδίων μια καθορισμένη αμοιβή και κρατούν τα κέρδη από τα δικαιώματα για τον εαυτό τους.
Ενώ το σύστημα προστατεύει τα στούντιο από τις επιπτώσεις μιας πιθανής αποτυχίας, τα αποκόπτει επίσης από τα κέρδη των επιτυχιών τους.
Αντί να διαπραγματευτούν υψηλότερα ποσοστά με τις επιτροπές παραγωγής, πολλά στούντιο συνεχίζουν να πιέζουν τους εικονογράφους, προσλαμβάνοντάς τους ως ελεύθερους επαγγελματίες για να κρατήσουν τα κόστη χαμηλά.
Με πληροφορίες από New York Times.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις