Τενεσί Ουίλιαμς : Το γράψιμο είναι πιο επώδυνο κι από γέννα

Έχω φτάσει στο πιο δύσκολο μέρος ενός καινούριου έργου, να μαζέψω δηλαδή το σκόρπιο υλικό και να κάνω το τελικό σχέδιο. Η τελική διευθέτηση του υλικού είναι κολοσσιαία δουλειά, που την κάνω μουγκρίζοντας και βρίζοντας μέσα απ’ τα δόντια μου, κατάχαμα στο πάτωμα, με απλωμένα γύρω μου χαρτιά, που σιγά-σιγά ταξινομώ σε στοίβες. Τελικά μπαίνει κάποια τάξη, εγώ όμως έχω στο μεταξύ πεθάνει χίλιες φορές. Σίγουρα αυτή η δουλειά είναι πιο επώδυνη κι από γέννα. Κι όταν τα ξαναδιαβάζω μετά την τακτοποίηση, τότε είναι ακόμα χειρότερα. Γι’ αυτό τ’ αποφεύγω, κι έτσι εξηγείται πως τα γραπτά μου είναι γεμάτα περίεργες ασυναρτησίες και αντιφάσεις. Το γράψιμο είναι κάθε άλλο παρά ευχάριστη ενασχόληση.

Γράμμα στον Ντόναλντ Ουίντχαμ, Ιούλιος 1943

Τα νεύρα μου είναι δεμένα κόμπο σήμερα. Έχω βουλιάξει σε μια από τις περιοδικές νευρώσεις μου, συνηθισμένη υποθέτω σ’ όλους τους Ουίλιαμς. Κάτι παρόμοιο τρέλανε την αδελφή μου κι έκανε τον πατέρα μου άθλιο μεθύστακα. Σ’ εμένα παίρνουν τη μορφή μικρών εσωτερικών καταιγίδων, που ελάχιστα φαίνονται απέξω, αλλά που μου δημιουργούν ένα τεράστιο χάσμα από τους άλλους ανθρώπους, βαθύτερο ακόμα κι απ’ αυτά που δημιουργούν η ομοφυλοφιλία και η ιδιότητά μου του καλλιτέχνη.

Γράμμα στον Ντόναλντ Ουίντχαμ, Ιούλιος 1943

Είναι σωστό ή λάθος για έναν θεατρικό συγγραφέα να βάζει τον εαυτό του μέσα στο έργο του; Η απάντησή μου είναι: «Τι άλλο μπορεί να κάνει;» Η πρώτιστη ανάγκη του συγγραφέα είναι να εκφράσει όλ’ αυτά που έχουν περάσει μέσα του ως εμπειρίες. Αλλιώς το έργο, όσο και καλό να ‘ναι, δεν είναι παρά μια κατασκευή, ένα συνθετικό πράγμα. Έχω επανειλημμένα δηλώσει ότι εγώ κατατάσσω το γράψιμο σε δύο μεγάλες κατηγορίες: εκείνο που είναι οργανικό κι εκείνο που δεν είναι.

Δοκίμιο Too Personal, εισαγωγή στο Small Craft Warnings

Εγώ, παιδάκι μου, τους έχω ξεχάσει τους κριτικούς, εύχομαι να με ξεχάσουν κι εκείνοι. Οι κριτικοί ακόμα και σήμερα με θέλουν να γράφω ποιητικό ρεαλισμό, αν και ποτέ μου εγώ δεν έγραψα. Όλοι μου οι «μεγάλοι» χαρακτήρες είναι μεγαλύτεροι απ’ τη ζωή, όχι ρεαλιστικοί. Για να συλλάβεις την ποιότητα της ζωής μέσα σε δυόμισι ώρες πρέπει καθετί να είναι συμπυκνωμένο, επικεντρωμένο. Πρέπει να δώσεις τη ζωή σε στιγμές κρίσης, σε στιγμές ηλεκτρικής εκκένωσης. Η αληθινή ζωή είναι πολύ αργή.

Στον Ρόμπερτ Τζένινγκς, Απρίλιος 1973

Ο μέγας θεατρικός συγγραφέας Τενεσί Ουίλιαμς (Τόμας Λένιερ Ουίλιαμς ήταν το πραγματικό όνομά του) γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου 1911 στο Κολόμπους του Μισισιπή και απεβίωσε τη νύχτα της 24ης προς την 25η Φεβρουαρίου 1983, σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου της Νέας Υόρκης.