Aπό την coronamude (κούραση από τον κορωνοϊό) έως το coronafrisur (χτένισμα κορωνοϊού) το Ινστιτούτο Γερμανικής Γλώσσας της Λειψίας καταγράφει τις νέες λέξεις του τελευταίου χρόνου – ένα γλωσσικό μνημείο για την πανδημία. «1.200 νέες λέξεις δημιουργήθηκαν για τη ζωή με τον Covid-19», εξηγεί η δρ. Κριστίνα Μερς: Coronaangst (άγχος για τον ιό), Hamsteritis (η τάση να αγοράζουμε πολλά τρόφιμα), Impfneid (ζήλια για τους εμβολιασμένους). «Κάτι που δεν έχει όνομα προκαλεί φόβο», λέει η Μερς. «Εάν του δώσουμε όνομα, αισθανόμαστε πιο ασφαλείς».

Δεν εμφανίστηκαν ποτέ χωρίς τα γυαλιστερά τους κράνη και τα γάντια που θύμιζαν ρομπότ. Οι Daft Punk το γαλλικό δίδυμο της ηλεκτρονικής και ποπ σκηνής, ανακοίνωσαν ότι διαλύονται έπειτα από 28 χρόνια, με ένα 8λεπτο βίντεο με τίτλο «Επίλογος», απόσπασμα από την ταινία τους Electroma, που παρουσιάζει την προσπάθεια δύο ρομπότ να γίνουν άνθρωποι. Και κάπως έτσι ένα από τα καλύτερα ντουέτα όλων των εποχών, σύμφωνα με το Rolling Stone, μας αποχαιρέτησε στο ψηφιακό ηλιοβασίλεμα.

Η ιδέα στην Οάνα Αριστίντ ήρθε ξαφνικά ενώ λιαζόταν στη Σύρο: Θα έφτιαχνε ένα μικρό ξενοδοχείο στο νησί, παρότι δεν είχε πολλά λεφτά. Εγκατέλειψε τη δουλειά της ως οικονομολόγος στο Λονδίνο, πήρε δάνειο, τα έβαλε με τη γραφειοκρατία, ανακαίνισε το κτίριο, άνοιξε και μετά ξέσπασε η πανδημία. Είναι χαρούμενη, όμως, εξηγεί στους «Financial Times», γιατί έκανε αυτό που ήθελε. «Εχω τον Ερμή από τον οποίο πήρε η πρωτεύουσα της Σύρου το όνομα, στο πλευρό μου», λέει αποθεώνοντας την ομορφιά του νησιού.

Εφθασε στις ΗΠΑ από την Κολομβία πριν από δύο δεκαετίες, χωρίς να ξέρει αγγλικά και με 300 δολάρια στην τσέπη. Πριν από λίγες ημέρες η μηχανικός Νταϊάνα Τρουχίλο ήταν υπεύθυνη πτήσης της αποστολής του οχήματος Perseverance που προσεδαφίστηκε στον Αρη – ένα τεχνολογικό θαύμα που αναζητά πανάρχαια ίχνη μικροβιακής ζωής στον κρατήρα Τζέζερο του Κόκκινου Πλανήτη. Επί μήνες εργάστηκε νυχθημερόν με την ομάδα της και δεν έχει καμία αμφιβολία: «Θα βρούμε κάποιου είδους ζωή στον Αρη».

Στην Ευρώπη παρατηρούνται τα υψηλότερα ποσοστά κρίσεων πανικού, γράφει στο καινούργιο του βιβλίο «Πανικός, η μεγάλη εξέγερση μέσα μας», ο ψυχίατρος Κώστας Γκοτζαμάνης. Θεωρεί ότι «ο σύγχρονος πολιτισμός προτάσσει αξίες που απαξιώνουν το δικαίωμά μας στη χαρά, μας μαθαίνει να την αναβάλλουμε και να την ταυτίζουμε με ένα υποθετικό αίσθημα ασφάλειας μέσα απο κάποια επιτεύγματα. Ομως, όπου υπάρχει ασφάλεια δεν υπάρχει χαρά, δεν υπάρχει ζωή. Αυτό το μήνυμα μας στέλνει και ο Ευριπίδης με τις «Βάκχες» του».

Εχει αδειάσει η καρδιά μας αυτές τις μέρες. Η πιο επονείδιστη από τις ανθρώπινες συμπεριφορές γεμίζει τις μέρες μας με περιγραφές που προκαλούν ψυχικό άλγος. Παρακολουθούμε επιθέσεις στην αξιοπιστία των θυμάτων, γίνεται θόρυβος πολύς για να σκεπαστούν οι κραυγές τους. Πώς καταφέραμε και κάναμε ακόμα και αυτό πεδίο πολιτικής διαμάχης; Δεν θα κριθούν μόνο οι κατηγορούμενοι. Κρινόμαστε κι εμείς: με τον τρόπο που μιλάμε, που σιωπούμε, που ξαφνιαζόμαστε, που πετροβολάμε, με τον τρόπο που αναπαράγουμε, σε αυτά που λέμε και γράφουμε, τόση βία.

Headlines