Σαρωτής ακτίνων Χ και βουλωμένο γράμμα διαβάζει

Επιστολή που παρέμενε περίτεχνα σφραγισμένη εδώ και πάνω από τρεις αιώνες διαβάστηκε για πρώτη φορά χωρίς καν να ανοιχτεί χάρη σε έναν σαρωτή ακτίνων Χ που είχε αρχικά σχεδιαστεί για οδοντιατρικές εξετάσεις.

Η διπλωμένη επιστολή, που φέρει ημερομηνία 31 Ιουλίου 1697, ήταν ένα από τα δεκάδες ανεπίδοτα γράμματα που βρέθηκαν σε ταχυδρομικό μπαούλο του 17^ου αιώνα, αναφέρουν στο Nature Communications οι ερευνητές που τη διάβασαν.

Η τελική απεικόνιση της επιστολής μετά τη σάρωση και το εικονικό ξεδίπλωμα (Jana Dambrogio et al. / Queen Mary)

Χρησιμοποίησαν έναν εξαιρετικά ευαίσθητο «μικροτομογράφο ακτίνων Χ» που αναπτύχθηκε από οδοντιάτρους στο πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου.

«Σχεδιάσαμε τον ανιχνευτή ακτίνων Χ για τη χαρτογράφηση του περιεχομένου των δοντιών σε ανόργανα στοιχεία, κάτι ανεκτίμητο στην οδοντιατρική έρευνα. Χάρη όμως στην υψηλή ευαισθησία του μπορέσαμε να διακρίνουμε ορισμένα είδη μελάνης σε χαρτί και σε περγαμηνή» εξηγεί ο καθηγητής Γκράαμ Ντέιβις, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Την εποχή που γράφτηκε η επιστολή, ο μόνος τρόπος διασφάλισης του απορρήτου των επικοινωνιών ήταν το βουλοκέρι και το λεγόμενο letterlocking –μια περίπλοκη διαδικασία στην οποία η επιστολή διπλώνεται, στερεώνεται και μετατρέπεται σε φάκελο του εαυτού της.

Παράδειγμα της τεχνικής του letterlocking από ερευνητές του ΜΙΤ (Thomas F. Peterson / CC BY-SA 4.0)

Οι ερευνητές συνέλεξαν τομογραφίες της επιστολής και χρησιμοποίησαν αλγόριθμο για να συνδέσουν τα κομμάτια.

Η σφραγισμένη επιστολή είχε αποσταλεί από κάποιον ονόματι Ζακ Σενάκ που ζητούσε από τον ξάδελφό του Πιερ λε Περ, Γάλλο έμπορο στη Χάγη, να του στείλει το πιστοποιητικό θανάτου κάποιου Ντανιέλ Λε Περ.

Όπως λένε οι ερευνητές «η επιστολή προσφέρει μια συναρπαστική ματιά στις ζωές και τις ανησυχίες των απλών ανθρώπων μιας ταραχώδους περιόδου της ευρωπαϊκής ιστορίας, όταν τα δίκτυα αλληλογραφίας κρατούσαν ενωμένες τις οικογένειες, τις κοινότητες και τις εμπορικές επιχειρήσεις».