Μετά από ένα, μικρό διάλλειμμα, η Άγκυρα επέστρεψε στην τακτική των προκλήσεων και της εμπρηστικής ρητορικής κατά της Ελλάδας, την ώρα που η κατάσταση στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας δεν είναι και η καλύτερη, και σε ότι αφορά την οικονομία αλλά και στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Αγκυρα, η οποία  κωλυσιεργεί στα επόμενα βήματα τόσο των διερευνητικών επαφών όσο και του Κυπριακού, το τελευταίο διάστημα έχει επιδοθεί σε συνεχείς προκλήσεις σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, με παράνομες Navtex, εναέριες παραβιάσεις και υπερπτήσεις. Προκλήσεις που συνοδεύονται από φραστικές επιθέσεις εναντίον της χώρας μας από Τούρκους αξιωματούχους με πρώτο τον Ταγίπ Ερντογάν, (ενδεικτική είναι η σφοδρή λεκτική επίθεση προσωπικά στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη).

Όλα αυτά εξηγούνται, και αποδίδονται στον φόβο που έχει κυριεύσει την τουρκική κυβέρνηση, για την διεθνή απομόνωσή της, με την Άγκυρα να τη «χρεώνει» στην Ελλάδα, και να  θεωρεί ότι καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζει η αμερικανική  κυβέρνηση Μπάιντεν.

Με το βλέμμα στις ΗΠΑ

«Στην πραγματικότητα, τώρα πια τα ελληνοτουρκικά προβλήματα δεν είναι το Αιγαίο, η Μεσόγειος, αλλά και η προσπάθεια της ελληνικής διπλωματίας να εκμεταλλευθεί τη γεωστρατηγική συγκυρία. Αυτή είναι η εικόνα στην Άγκυρα», σύμφωνα με τον Τούρκο αναλυτή Χακάν Τσελίκ και όσα δήλωσε στην εφημερίδα «Καθημερινή».

Ο αναλυτής του CNN Turk και της εφημερίδας Posta στην Άγκυρα, εκφράζει την άποψη πως η σκληρή ρητορική Ερντογάν έναντι της Ελλάδας οφείλεται στην ενόχληση της Αγκυρας λόγω της προσπάθειας της Αθήνας να απομονώσει την Τουρκία διεθνώς.

«Υπάρχει η άποψη στην Τουρκία πως ο Τζο Μπάιντεν δεν θα είναι αντικειμενικός στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι φιλέλληνας, και πολιτικά και πολιτιστικά. Υπάρχει μια αμφιβολία στην Αγκυρα πως οι ΗΠΑ θα χάσουν την ουδέτερη στάση τους. Αυτό το βλέπουν ως παράγοντα που μπορεί να επιβαρύνει τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα. Οι ανακοινώσεις των ΗΠΑ για την Ανατολική Μεσόγειο, οι κινήσεις τους με την παρουσία τους στην Αλεξανδρούπολη προκαλούν εντύπωση. Αυτά έχουν ξυπνήσει αντανακλαστικά στην Αγκυρα και στα τουρκικά ΜΜΕ», σημειώνει, ο Χακάν Τσελίκ.

Οι μαξιμαλιστικές απαιτήσεις

Οι προκλητικές αξιώσεις της Τουρκίας, τόσο σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, όσο και στο θέμα του Κυπριακού, προβάλλονται κατά κόρον και στο εσωτερικό της χώρας, συνοδευόμενες από την θέση πως Αθήνα δεν αφήνει στην Άγκυρα χώρο επιβίωσης.

Σύμφωνα με τον Τούρκο αναλυτή, ο φόβος της πολιορκίας, γεωπολιτικά και οικονομικά, είναι αυτός που έχει ωθήσει τον σουλτάνο στο να γίνει ακόμα πιο επιθετικός.

«Στην Τουρκία υπάρχει ενόχληση, καθώς επικρατεί η άποψη πως η Ελλάδα εμφανίζεται με μαξιμαλιστικές θέσεις. Η άποψη της Τουρκίας είναι πως “είμαι μια μεγάλη χώρα που έχω ακτές στο Αιγαίο, στη Μεσόγειο, έχω τη μεγαλύτερη ακτογραμμή. Ομως, η προσπάθεια και η πολιτική της Ελλάδας δεν μου αναγνωρίζουν χώρο επιβίωσης. Η Ελλάδα κάνει προσπάθειες και ενέργειες που αγνοεί τα δικαιώματά μου στους υδρογονάνθρακες, αλλά και την έξοδο της Τουρκίας στις θάλασσες», υποστηρίζει ο Χακάν Τσελίκ.

Ενοχλούν οι συνεργασίες της Ελλάδας

Ένα ακόμη θέμα, που ενοχλεί τον σουλτάνο, είναι οι συνεργασίες της Ελλάδας και το άνοιγμά της στον αραβικό κόσμο.

«Η Αγκυρα βλέπει πως η Ελλάδα ξεκίνησε συνεργασίες με όλες τις χώρες που έχουν διαφορές με την Τουρκία, όπως η Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος, η Γαλλία, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ. Θεωρεί πως η Αθήνα προσπαθεί να απομονώσει την Τουρκία και ότι αυτό δεν αρμόζει σε σχέση καλής γειτονίας. Στην πραγματικότητα, τώρα πια τα ελληνοτουρκικά προβλήματα δεν είναι το Αιγαίο, η Μεσόγειος, αλλά και η προσπάθεια της ελληνικής διπλωματίας να εκμεταλλευθεί τη γεωστρατηγική συγκυρία. Αυτή είναι η εικόνα στην Αγκυρα», αναφέρει ο Χακάν Τσελίκ.

Παράλληλα, προσθέτει με έμφαση πως «η θεωρία του φόβου της πολιορκίας της Τουρκίας δεν είναι μόνο στο μυαλό των ακραίων στοιχείων της χώρας. Τώρα πια και σοβαροί αναλυτές έχουν αυτήν την άποψη. Διότι πράγματι η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ έχει αρχίσει να είναι διαφορετική με αυτή της Τουρκίας. Στο Ιράκ, στο PKK, στη Συρία. Μέσα σε αυτά προστέθηκε και η Ελλάδα, κι έτσι η θεωρία της πολιορκίας ενισχύθηκε περισσότερο».

Headlines