Το πνεύμα της μισαλλοδοξίας και της ανωμαλίας

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1989, ημέρα Τρίτη και ώρα 11:36, όπως καταγράφεται επακριβώς στα Πρακτικά της Βουλής, συνέρχεται στην αίθουσα συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η ολομέλεια του Σώματος υπό την προεδρία του αειμνήστου Αθανασίου Τσαλδάρη.

Ο Τσαλδάρης αναγγέλλει στο Σώμα τη στυγερή δολοφονία, πριν από λίγες μόλις ώρες, του βουλευτή Παύλου Μπακογιάννη, εκφράζει τα συλλυπητήρια του Προεδρείου της Βουλής προς την οικογένεια του εκλιπόντος, δηλώνει τη θλίψη και τον αποτροπιασμό του για τον εκτραχηλισμό του πολιτικού βίου και την απόπειρα τρομοκράτησης της ελληνικής δημόσιας ζωής, και παρακαλεί τα κόμματα να τοποθετηθούν.

Πρώτος λαμβάνει το λόγο ο πρωθυπουργός, Τζαννής Τζαννετάκης, και αμέσως μετά ο πρόεδρος της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος, με μια άκρως συγκινητική αλλά και ταυτόχρονα άκρως πολιτική τοποθέτηση, αποσπά το ζωηρό χειροκρότημα όλων των πτερύγων του κοινοβουλίου.

Τη σκυτάλη παίρνουν ακολούθως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Αλευράς, ο πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, Χαρίλαος Φλωράκης, και ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.

Ενώ το αίμα του Μπακογιάννη είναι ακόμη νωπό, όλοι στοιχίζονται στην ίδια γραμμή, αυτήν της έντονης αποδοκιμασίας της άνανδρης δολοφονίας του Μπακογιάννη, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, χωρίς μισόλογα και χωρίς υπεκφυγές.

Η ομιλία του Στεφανόπουλου είναι, κατά τα ειωθότα, άξια θαυμασμού, τόσο από πλευράς ουσίας όσο και από πλευράς συναισθηματικού πλούτου.

Η ομιλία όμως στην οποία θα σταθώ είναι εκείνη του Χαρίλαου Φλωράκη.

Και τούτο, διότι φανερώνει ποια πρέπει να είναι η στάση της Αριστεράς απέναντι στους δολοφόνους και στην τρομοκρατία, απέναντι σε όσους επενδύουν, φανερά ή συγκεκαλυμμένα, στο διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, στη μισαλλοδοξία και στην ανωμαλία.

Εκείνη την αποφράδα Τρίτη, λοιπόν, ο Χαρίλαος Φλωράκης δηλώνει τα εξής εντός της αίθουσας συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου:

Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή συνεδρίαση της Βουλής σκιάζεται από τη δολοφονία του βουλευτή Παύλου Μπακογιάννη και εξέχοντος μέλους του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

 Εσείς καλέσατε τα κόμματα να τοποθετηθούν πάνω σ’ αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα.

 Από την πλευρά του Συνασπισμού των Δυνάμεων της Αριστεράς και της Προόδου, θα θέλαμε να σημειώσουμε τα παρακάτω και θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή όλων των κυρίων συναδέλφων και ιδιαίτερα της κυβέρνησης.

Πρώτο, το θέμα της στιγμής που επελέγη και εξετελέσθη αυτή η δολοφονία. Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη φάση, σε μια φάση της πολιτικής ζωής που η κυβέρνηση πραγματοποιεί ένα έργο εκδημοκρατισμού της ελληνικής ζωής, σε μια φάση που γίνεται η κάθαρση, σε μια φάση που προετοιμάζεται η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές.

 Το δεύτερο το οποίο θα ήθελα να σημειώσω είναι το πρόσωπο. Δεν είναι ο οποιοσδήποτε, δεν είναι μονάχα το ότι είναι μέλος του Κοινοβουλίου. Δεν είναι ότι ήταν ένας εξέχοντας πολιτικός παράγοντας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και στενός συγγενής του προέδρου του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.

 Έχω τη γνώμη ότι δε φθάνει το να καταδικάζουμε τις δολοφονίες —αυτό το γεγονός τα τελευταία χρόνια εδώ στο Κοινοβούλιο το παρακολουθούμε, καταδικάζουμε αποτρόπαιο έγκλημα—, πρέπει να βγάλουμε επιτέλους και ορισμένα συμπεράσματα.

 Νομίζω ότι το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει από αυτήν τη δολοφονία είναι να μην επιτρέψουμε να περάσει αυτή η προσπάθεια του διχασμού του ελληνικού λαού, αυτή η μισαλλοδοξία, που προσπαθούν οπωσδήποτε να καλλιεργήσουν. Το δεύτερο είναι ότι όλοι πρέπει να υπερασπίσουμε τη δημοκρατική ομαλότητα και τις δημοκρατικές εξελίξεις του τόπου μας.

 Το τρίτο είναι να καταδικάσουμε, όχι με λόγια αλλά με έργα, εκείνους που καλλιεργούν ιδεολογικά παρόμοιες κατευθύνσεις ή αν θέλετε καλλιεργούν το πνεύμα της μισαλλοδοξίας και της ανωμαλίας στον τόπο μας. Και εδώ νομίζω ότι πρέπει να τοποθετηθούν επίσης τα κόμματα. Και υπάρχουν τέτοια όργανα που συστηματικά καλλιεργούν αυτό το πνεύμα.

 Τέταρτο, νομίζω ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες, επιτέλους, πρέπει να δώσουν απάντηση σ’ αυτά τα ερωτήματα που χρόνια τώρα υπάρχουν στον ελληνικό λαό. Τι συμβαίνει; Πώς γίνεται αυτό το μυστηριώδες, χρόνια τώρα και να μην πιάνεται κανένας; Και σας τα λέω εγώ που έχω και κάποια πείρα από παράνομη δουλειά. Εδώ έχουμε το φαινόμενο 15 χρόνια να μην πιάνεται κανένας. Εμείς δεν προκόβαμε παραπάνω από ένα χρόνο, μας πιάνατε. Πώς συμβαίνει τούτο; Σ’ αυτά τα ερωτήματα πρέπει να δώσουν απάντηση οι υπηρεσίες και τα μέλη της κυβέρνησης, τα αρμόδια γι’ αυτήν την υπόθεση.

 Εκφράζω τα συλλυπητήριά μου στην οικογένεια του Παύλου Μπακογιάννη. Από την δική μας πλευρά θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να υπερασπίσουμε τις ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις στον τόπο μας.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού και της Νέας Δημοκρατίας)