Σκηνή πρώτη: Σε δρόμο της Αθήνας αστυνομικό μπλόκο σταματά αυτοκίνητο με δύο άτομα και τους κάνει έλεγχο. Δηλώνουν «μετακίνηση 4», δηλαδή βοήθεια στο σπίτι αλλά ο αστυνομικός τους βάζει πρόστιμο γιατί δεν προβλέπονται δύο άτομα για βοήθεια. «Μα η μάνα μου είναι υπερήλικη και υπέρβαρη, πώς θα την σηκώσω αν δεν έχω βοήθεια;»

«Δεν προβλέπεται», απαντά το όργανο.

Σκηνή δεύτερη: Παίρνει κάποιος το αυτοκίνητό του και θέλει να πάει με κωδικό 2 στο σούπερ μάρκετ. Αυτό όμως είναι στα 3 χιλιόμετρα γιατί στην περιοχή του έχει κάτι ψιλικατζίδικα της συμφοράς. Πρόστιμο από το όργανο γιατί έτσι λέει ο νόμος.

Σκηνή τρίτη: Φεύγουν από το ίδιο μέρος ένας με αυτοκίνητο, ένας με ποδήλατο κι ένας με τα πόδια. Και οι τρεις έχουν προορισμό την παραλία ή το βουνό που είναι πάνω από 2 χιλιόμετρα.

Μαντέψτε ποιος θα φάει το πρόστιμο; Μα αυτός που έκανε το λάθος να πάρει το αυτοκίνητο. Αντί να πάει με τα πόδια ή ποδηλατάδα θα πληρώσει ένα 300άρι για να μάθει να είναι τεμπέλης.

Αυτά κι άλλα πολλά σκηνικά θα ζήσουμε αυτό το Σαββατοκύριακο, το οποίο μάλιστα χαρακτηρίζεται ως «κρίσιμο τεστ» για να δουν οι αρχές αν τηρούνται τα μέτρα που ανακοινώθηκαν πρόσφατα.

Ενας παραλογισμός που θα πέσει στα κεφάλια μας μαζί με τη ζέστη και την αφρικανική σκόνη των επόμενων ημερών.

Θα έχει πολύ πλάκα να καταγράφει κανείς τις σουρεάλ σκηνές στα μπλόκα των αστυνομικών, τις δικαιολογίες και τις εξηγήσεις που θα δίνουν οι «παραβάτες» και τα όργανα της τάξης.

Θα μπορούσε να γραφτεί ολόκληρο βιβλίο με τα τραγελαφικά γεγονότα που περιμένουν όλοι.

Διότι ναι. Να περιορίσουμε την πανδημία. Να σταματήσουμε το κακό πριν μπει για τα καλά στα σπίτια μας.

Όμως, τι σκληρά μέτρα και lockdown εφαρμόστηκαν από το Νοέμβριο και απέτυχαν παταγωδώς και θα πιάσουν τα αστεία πολλές φορές μέτρα που ισχύουν από προχθές;

Δηλαδή πόσο δύσκολο ήταν να περιορίσουν τις μετακινήσεις αυτούς τους 4 μήνες ώστε να μην υπάρχει διασπορά του ιού;

Πόσο δύσκολο ήταν να μη γίνεται χαμός στους δρόμους, να μην είναι ο ένας πάνω στον άλλον στα λεωφορεία, να έχουν προετοιμαστεί τα νοσοκομεία ώστε να μη δέχονται αυτή την αφόρητη πίεση;

Ο κόσμος είναι κουρασμένος, ούτε υποδείξεις μπορεί να ακούει πια, ούτε την επίκληση της ατομικής ευθύνης.

Κι αν δεν μπόρεσαν να περιορίσουν την πανδημία με τα προηγούμενα μέτρα, με τα τωρινά απλά θα δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερο αρνητισμό.

Εκτός κι αν ο κάθε ένας που κυκλοφορεί έχει μαζί του κι έναν αστυνομικό να του λέει τι να κάνει. Μόνο personal police δεν ανακαλύψαμε στην Ελλάδα, γιατί να μην το κάνουμε τώρα;

Δεν είναι αστεία τα πράγματα. Η πανδημία δεν περιορίζεται με μέτρα «ό,τι να ’ναι».

Διότι έτσι που είναι στα κάγκελα ο κόσμος το πιο πιθανό είναι να εκραγεί και να απαξιώσει τη δουλειά που έγινε όλους αυτούς τους μήνες.

Χρειάζονται έξυπνες λύσεις για να ξεπεραστεί και αυτή η κρίση. Τα ημίμετρα, τα «βλέποντας και κάνοντας» και οι συνεχείς περιορισμοί που τελικά δεν εφαρμόζονται σωστά, απλά επιδεινώνουν το πρόβλημα.

Headlines