Οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες στα κέντρα του γαλαξία μας και αυτού της Ανδρομέδας είναι καταδικασμένες να «χορεύουν» μεταξύ τους.

Οι αστρονόμοι γνωρίζουν από καιρό ότι η Ανδρομέδα βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τον γαλαξία μας (SN: 5/31/12). Όμως δεν έχουν γίνει γνωστά πολλά για το τι θα συμβεί στις τεράστιες μαύρες τρύπες που κάθε γαλαξίας φιλοξενεί στον πυρήνα του.

Το πιθανότερο σενάριο

Νέες προσομοιώσεις αποκαλύπτουν την απόλυτη μοίρα τους. Οι γαλαξίες θα συγκεντρωθούν σε έναν τεράστιο ελλειπτικό γαλαξία – που ονομάζεται «Milkomeda» – σε περίπου 10 δισεκατομμύρια χρόνια.

Στη συνέχεια, οι κεντρικές μαύρες τρύπες θα αρχίσουν να περιστρέφονται σε τροχιά μεταξύ τους και τελικά θα συγκρουστούν σε λιγότερο από 17 εκατομμύρια χρόνια αργότερα.

Λίγο πριν οι μαύρες τρύπες συντριβούν μεταξύ τους, θα εκπέμπουν κύματα βαρύτητας με τη δύναμη 10 εκατομμυρίων ήλιων (SN: 2/11/16).

Οποιοσδήποτε πολιτισμός εντός 3,25 εκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς που έχει τεχνολογία ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων ισοδύναμη με τις τρέχουσες ικανότητές μας θα μπορούσε να ανιχνεύσει τη σύγκρουση, εκτιμούν οι ερευνητές.

Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ότι η Ανδρομέδα πλησιάζει περίπου 116 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, λέει ο Riccardo Schiavi, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης.

Βίντεο

Τι δείχνουν οι σχετικές προσομοιώσεις ;

Χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις υπολογιστών που περιλαμβάνουν τη βαρυτική έλξη των δύο σπειροειδών γαλαξιών μεταξύ τους καθώς και την πιθανή παρουσία αερίων και άλλου υλικού μεταξύ τους, ο Schiavi και οι συνεργάτες του έδειξαν πώς θα ξεδιπλωθεί η γαλαξιακή σύγκρουση.

Προηγούμενες προσομοιώσεις έχουν δείξει ότι η Ανδρομέδα και ο γαλαξίας μας έχουν προγραμματιστεί για μια σύγκρουση σε περίπου 4 δισεκατομμύρια έως 5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ωστόσο, η νέα μελέτη εκτιμά ότι οι δύο γαλαξίες θα περάσουν μεταξύ τους περίπου 4,3 δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα και στη συνέχεια θα συγχωνευθούν πλήρως περίπου 6 δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα.

Η εκτίμηση της ομάδας για την ημερομηνία συγχώνευσης της Milkomeda «είναι λίγο μεγαλύτερη χρονικά από ό,τι έχουν βρει άλλες ομάδες», λέει ο Roeland van der Marel, αστρονόμος στο Επιστημονικό Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου στη Βαλτιμόρη, ο οποίος δε συμμετείχε στην έρευνα.

Ωστόσο, σημειώνει, αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει στην αβεβαιότητα στη μέτρηση της ταχύτητας της Ανδρομέδας στον ουρανό.

Πηγή: sciencenews.org

Headlines