«Εγώ έχω γνωρίσει τον σκηνοθέτη και συνάδελφο Δημήτρη Λιγνάδη. Και τον έχω γνωρίσει στο θέατρο και όχι έξω από αυτό» σημειώνει η Γιούλικα Σκαφιδά μιλώντας για τον σκηνοθέτη.

Η Γιούλικα Σκαφιδά φέτος πρωταγωνιστεί στην Έξαψη του MEGA. Για όλα όσα συμβαίνουν στον χώρο του θεάματος το τελευταίο διάστημα, η Γιούλικα Σκαφιδά μιλά στο περιοδικό «ΟΚ!».

Σε ό,τι αφορά το θέμα των ημερών, με τις αποκαλύψεις συναδέλφων σου για σωματική και σεξουαλική βία, ποια περίπτωση ήταν αυτή που σε σόκαρε περισσότερο; 

Γενικά, επειδή είμαστε λίγοι άνθρωποι στον χώρο, γνωριζόμαστε όλοι πολύ καλά μεταξύ μας. Δεν σοκαρίστηκα, με την έννοια ότι άκουγα για πρώτη φορά κάποια φήμη. Αλλά είναι διαφορετικό να ακούς φήμες και διαφορετικό να βλέπεις ένα τσουνάμι αποκαλύψεων και επιβεβαιώσεων αυτών των φημών. Σίγουρα το πιο σοκαριστικό είναι το θέμα της παιδεραστίας.

Το 2017 συνεργάστηκες με τον Δημήτρη Λιγνάδη στο έργο του Ίψεν Πέερ Γκυντ στο Εθνικό Θέατρο. Υπέπεσε κάτι στην αντίληψή σου για όσα σήμερα κατηγορείται;

Κοίταξε, εγώ έχω γνωρίσει τον σκηνοθέτη και συνάδελφο Δημήτρη Λιγνάδη. Και τον έχω γνωρίσει στο θέατρο και όχι έξω από αυτό. Γι’ αυτό και δεν έχω να σχολιάσω κάτι πάνω σε αυτό.

Θέλω να μου πεις απλά αν σε εξέπληξε το γεγονός ότι αναμείχθηκε το όνομά του σε ιστορίες παιδεραστίας: 

Είμαστε σε μια δουλειά που εκτιθέμεθα καθημερινά και είμαστε στη διάθεση του κοινού και των συναδέλφων μας, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα, οπότε φήμες μπορεί να έχουν ακουστεί. Αλλά από το να ακουστούν φήμες μέχρι το να σε καλέσει ο Εισαγγελέας και να φυλακιστείς, είναι τελείως διαφορετικό. Δεν θέλω να πω πολλά γιατί έχω μια φοβερή αμηχανία με το θέμα αυτό.

Τι σου προκαλεί αμηχανία;

Από τη μία χαίρομαι που γίνονται όλες αυτές οι αποκαλύψεις, φτιάχνουμε τον δρόμο για μια επόμενη μέρα καθαρή και υγιή. Από την άλλη δεν μπορώ και να μην είμαι σοκαρισμένη και αμήχανη μπροστά σε αυτές τις αποκαλύψεις. Αυτή τη στιγμή όσοι δεν έχουμε κάποια προσωπική εμπλοκή, ως θύματα εννοώ, νομίζω ότι πρέπει να ακούσουμε τους ανθρώπους που έχουν βιώσει τέτοια περιστατικά και να καλλιεργήσουμε ένα περιβάλλον εμπιστοσύνης, ώστε να μιλήσουν και άλλοι που δεν έχουν τολμήσει μέχρι σήμερα. Άνθρωποι που αισθάνονται φόβο ή δισταγμό. Κατά τα άλλα, νομίζω ότι είναι μια καλή στιγμή να σωπάσουμε οι υπόλοιποι, δεν είναι η ώρα για να περιαυτολογήσουμε – αν έτυχε σε μένα ή όχι. Δεν είμαστε εμείς πάντα το επίκεντρο. Αυτή τη στιγμή στο επίκεντρο είναι οι άνθρωποι που βρήκαν το θάρρος να βγουν και να πουν την ιστορία τους. Και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.

Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι του χώρου σου, με τις κατηγορίες που τους βαραίνουν, έχουν «τελειώσει» επαγγελματικά ή θα τους ξαναδούμε σε λίγα χρόνια στη σκηνή;

Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει με αυτούς τους ανθρώπους. Όλες οι υποθέσεις έχουν πάρει τον δρόμο της Δικαιοσύνης και αυτή έχει τον τελευταίο λόγο. Αυτό που μπορώ εγώ να ευχηθώ, και ελπίζω να γίνει, είναι η επόμενη μέρα στο θέατρο να μην έχει σκοτάδια, ούτε καχυποψία μεταξύ συναδέλφων. Μέσα από όλο αυτό να βγει κάτι καλό για το θέατρο. Και να σου πω κάτι; Οι άνθρωποι του θεάτρου είμαστε φωτεινοί και η Τέχνη της Υποκριτικής βασίζεται στην αλήθεια, σε αντίθεση με τα όσα υποστήριξε η κυρία Μενδώνη.

Η υπουργός Πολιτισμού στη συνέντευξη Τύπου έκανε λόγο περί «εξαπάτησης και βαθιάς υποκριτικής Τέχνης»…

Είναι πάρα πολύ λυπηρό ο άνθρωπος αυτός που έχει αναλάβει να συντονίζει το υπουργείο Πολιτισμού να πιστεύει ότι η υποκριτική τέχνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τέχνη εξαπάτησης. Η υποκριτική τέχνη περνά πάντα μέσα από την αλήθεια. Αυτό έχω να πω εγώ! Και πως θα ήθελα όταν τελειώσουν όλα αυτά και αποδοθεί Δικαιοσύνη, το κοινό να έχει ξανά εμπιστοσύνη στον χώρο του θεάματος και να μην υπάρχει κανενός είδους καχυποψία. Και κανενός είδους σκοταδιού.

Θα ήθελα ένα σχόλιό σου και για τη φράση «επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι», που ακούστηκε από τον συνήγορο υπεράσπισης του Δημήτρη Λιγνάδη:

Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει «επαγγελματίας ομοφυλόφιλος». Και έχω την αίσθηση ότι θα έπρεπε να κινηθεί η Δικαιοσύνη κατά τέτοιων απόψεων και εκφράσεων, που ακούγονται τόσο λάθος όσο να μου πει κάποιος ότι είναι ψάρι και όχι άνθρωπος και εγώ να πρέπει να έρθω σε αντιπαράθεση μαζί του και να τον πείσω πως «Όχι, δεν έχεις λέπια, έχεις πόδια».

Έχεις παραδεχτεί πως έχεις συνεργαστεί στο παρελθόν με σκηνοθέτες που είχαν προσβλητική συμπεριφορά. Νιώθεις πλέον πιο έτοιμη να αντικρούσεις τέτοια περιστατικά; 

Η δική μας δουλειά είναι λίγο περίεργη, υπό την έννοια ότι τα όρια τα βρίσκεις δουλεύοντας. Ένας σκηνοθέτης μπορεί να σου πει –και να έχει επιχειρήματα– ότι εγώ σου μιλάω άσχημα και σε πιέζω γιατί θέλω να βγάλεις το καλύτερο κομμάτι του εαυτού σου κι αυτό μόνο μέσα από την πίεση μπορεί να γίνει. Υπάρχουν πάρα πολλές σχολές σκηνοθετών και τα όρια που εσύ μπορείς να βάλεις απέναντι σε έναν σκηνοθέτη και τη σχολή που αυτός πρεσβεύει θα τα μάθεις στην πορεία. Έχω περάσει άσχημα σε πρόβες γιατί σκηνοθέτης θέλησε να με προσβάλει με το επιχείρημα, ας πούμε, της βελτίωσης και της υποκριτικής εξέλιξής μου. Προτιμώ να μην εξελιχθώ υποκριτικά αλλά να έχω μια υγιή πρόβα και μια υγιή ζωή. Δεν μου αρέσει όλος αυτός ο σαδισμός, είναι πέρα από μένα, και το να περνάω πλέον καλά στη δουλειά είναι ένα βασικό κριτήριο για να δεχτώ τη δουλειά. Όταν είσαι νέος και κάποιος στο θέατρο σου πει πως «Θα σε πατήσω κάτω», υπό την έννοια του ότι θα σε πιέσω μέχρι να φτύσεις αίμα αλλά για το δικό σου καλό, θα πεις ότι «Ξέρεις τι; Μάλλον έτσι πρέπει να γίνει». Αν όμως αυτό συμβεί σε μια δουλειά στην τράπεζα, θα βάλεις απευθείας τα όριά σου. Πρέπει να σταματήσουν όλα αυτά, ανήκω σε μια γενιά που τα έχει απομυθοποιήσει. Θέλουμε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας και να περνάμε όμορφα σε αυτήν

Headlines