Ας μιλήσουμε για τον ισλαμοαριστερισμό: Ζιλ Κεπέλ και Ολιβιέ Ρουά γράφουν στα «ΝΕΑ»

Οι υποστηρικτές του όρου, όπως ο έγκριτος ισλαμολόγος Ζιλ Κεπέλ, θεωρούν ότι αντιστοιχεί σε μια πραγματικότητα: τη στήριξη ριζοσπαστικών τάσεων μέσα στα πανεπιστήμια, φιλικών προς τον ισλαμισμό. Οι σκεπτικιστές, όπως ο διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικώων Ερευνών της Γαλλίας Ολιβιέ Ρουά επισημαίνουν την ασάφειά του και δεν βρίσκουν τις «ισλαμιστικές αναφορές» που συνεπάγεται. ΤΑ ΝΕΑ μίλησαν και με τους δύο για τον τελευταίο πολιτισμικό πόλεμο στη Γαλλία, που ανακινήθηκε με παρέμβαση της υπουργού Ανώτατης Εκπαίδευσης Φρεντερίκ Βιντάλ.

Ζιλ Κεπέλ: «Πραγματικό φαινόμενο, που έχω βιώσει ως απειλή»

H σύνδεση αριστεριστών και ισλαμιστών δεν είναι καινούργια. Ο σπόρος του «ισλαμο-αριστερισμού» υπάρχει στους βρετανούς τροτσκιστές του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (Socialist Workers Party).

Μαζί με άλλους πέρασαν τη θεωρία ότι οι λαοί του αραβικού κόσμου είχαν πέσει θύμα εκμετάλλευσης των δυτικών και οι ισλαμιστές μπορούσαν να πάρουν τη θέση των «απόκληρων»

Το Ισλάμ για πολλούς τότε θα ήταν ο πολιορκητικός κριός για να καταστραφεί ο παλιός, αντιδραστικός κόσμος του καπιταλισμού. Φυσικά οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας αποζητούσαν και την πλήρη σύγκρουση με τις αξίες του Διαφωτισμού. Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα «θυσίαζαν» ακόμη και τα ατομικά δικαιώματα, κυρίως τα δικαιώματα των γυναικών…

Ολιβιέ Ρουά: «Πολιτικό σλόγκαν χωρίς επιστημονική βάση»

O όρος «ισλαμοαριστερισμός» προέκυψε από τον Πιέρ Αντρέ Ταγκιέφ, πριν από 20 χρόνια, όταν ο ίδιος αναφερόταν στη συμμαχία αριστερών και Παλαιστινίων.

Οπως καταλαβαίνετε, δεν αφορούσε το Ισλάμ εκείνη την εποχή, αλλά την «ήπια» Αριστερά που υποστήριζε τις διεκδικήσεις των Παλαιστινίων εναντίον του Ισραήλ.

Από την αρχή είχε αρνητική διάσταση για όσους τον χρησιμοποιούσαν. Ετσι κι αλλιώς, για την Αριστερά δεν είχε κανένα νόημα η επίκλησή του…

Διαβάστε τις απόψεις των δύο στα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ που κυκλοφορούν εδώ και εδώ