Τα παπούτσια της Προέδρου, ο βαθύς σεξισμός και η συλλογική υποκρισία

Το έγραψαν αρκετοί, το επαναλαμβάνω και εγώ.

Εάν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν άντρας, κανένας δεν θα είχε ασχοληθεί με τα παπούτσιά της.

Μάλιστα, θα υπήρχαν και αυτοί που θα θεωρούσαν ότι ήταν θετική εξέλιξη ότι επέλεξε για το ταξίδι να φορέσει τα παπούτσια που ήταν πιο βολικά και λιγότερο επίσημα, μια που θα έδειχνε άνθρωπο που ασχολείται με τα ουσιώδη και όχι τα επιφανειακά.

Όμως, όταν έχουμε να κάνουμε με την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τότε όλα αυτά τα ξεχνάμε και ασχολούμαστε με τις λεπτομέρειες της εμφάνισής της.

Μόνο που έτσι αναπαράγουμε ένα από τα πιο βαθιά σεξιστικά στερεότυπα για τις γυναίκες.

Αυτό που τις θέλει να κρίνονται πρώτα για την εμφάνισή τους και μετά για όλα όσα κανονικά θα έπρεπε να κρίνονται.

Αποδεικνύοντας πόσο υποκριτικές είναι οι διακηρύξεις ότι έχουμε πετύχει την ισότητα.

Και μην μου πείτε ότι στους πολιτικούς μετράει και η «εικόνα».

Γιατί η Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο ανώτατος πολιτειακός παράγοντας και όχι πρωτάρης πολιτευτής που πιστεύει ότι οι ψηφοφόροι εξετάζουν την κομψότητα του σακακιού του και έπειτα γιατί η έννοια της «εικόνας» δεν αφορά την ενδυμασία, αλλά τη στάση, τη συμπεριφορά, τις επιλογές δημόσιων δηλώσεων, πράγματα στα οποία η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα έχει πάει πάρα πολύ καλά.

Μόνο που εδώ μπαίνει ο σεξισμός στην εξίσωση. Ο σεξισμός που κάνει πάρα πολλούς να ενοχλούνται, έστω και εάν δεν θέλουν να το ομολογήσουν, ότι έχουμε γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ακόμη και εάν τα πάει καλά. Για την ακρίβεια, που ενοχλούνται ακριβώς επειδή τα πάει τόσο καλά.

Ανθρώπων που θεωρούν ότι υπάρχουν όρια μέχρι που πρέπει να μπορεί να φτάσει μια γυναίκα, που θεωρούν ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να σταθεί μόνο με τη στάση, τη συμπεριφορά, την επιστημονική κατάρτιση, τη γνώση, την εμπειρία, την αποδεδειγμένη σταδιοδρομία που την έφερε στην κορυφαία θέση ενός ανώτατου δικαστηρίου.

Γιατί για όσους σκέφτονται έτσι – και δυστυχώς είναι πολλοί – μια γυναίκα θα πρέπει να «δείχνει» και γυναίκα, άρα να προσέχει για όλα αυτά που υποτίθεται ότι θα πρέπει να προσέχει μια γυναίκα, ακόμη και εάν για έναν άντρα θα τα θεωρούσαμε ανάξια σχολιασμού.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα έχει πάει πολύ καλά. Σε μια θέση που είναι ταυτόχρονα πολύ σημαντική γιατί αφορά την εγγύηση της ίδιας της δημοκρατίας και ταυτόχρονα εξαιρετικά δύσκολη, εάν αναλογιστούμε ότι τα πραγματικά περιθώρια δημόσιας παρέμβασης της είναι συγκεκριμένα.

Εμείς δεν τα πάμε καλά, με όλα τα στερεότυπα που κουβαλάμε.