Μπροστά στη μεγάλη εικόνα

Τα ποσοστά δεν έχουν σημάνει συναγερμό. Η ψαλίδα επιτρέπει να προχωρήσει ο σχεδιασμός χωρίς την πίεση που θα προκαλούσε ένα σκηνικό με αλλοιώσεις στη μεγάλη εικόνα. Στο Μαξίμου, ωστόσο, έχουν να λένε για τον σκληρό Φεβρουάριο. Πέρυσι τέτοιο καιρό ήταν που καταγράφηκε η πρώτη κάμψη – πριν έρθει ο Εβρος και η τουρκική επιχείρηση «απόβασης» στην ακριτική ζώνη μέσω των προσφύγων για να αλλάξει άρδην το σκηνικό. Η τάξη αποκαταστάθηκε λίγο μετά με την πανδημία και η ψαλίδα ξανάνοιξε. Φέτος ήταν η Ικαρία και η υπόθεση Λιγνάδη. Και από κοντά η εσωτερική πίεση στη Λίνα Μενδώνη και μια αλλαγή φρουράς στην εκπροσώπηση, με την αποχώρηση του Χρήστου Ταραντίλη, που για κάμποσους βουλευτές της ΝΔ δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς. Ολα αυτά προκαλούν γρατζουνιές στην κυβερνητική εικόνα που παρακολουθούνται από το πρωθυπουργικό επιτελείο, το οποίο προετοιμάζεται και για αντισηπτικές παρεμβάσεις. Ο πρόσφατος ανασχηματισμός, πάντως, αναγνωρίζεται ότι λειτουργεί αποτρεπτικά για αλλαγές που θα προκαλούσαν κλυδωνισμούς. Ενα νέο ανακάτεμα προσώπων και επιλογών θα ήταν όντως δυσνόητο μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Μέσα σε όλα αυτά, η προστασία της πρωθυπουργικής εικόνας αποτελεί μια βασική επιλογή για όλο το επιτελείο. Πρόκειται για λογική αντίδραση παντός καιρού και κάθε κυβερνητικής ομάδας. Οχι μόνο γιατί το «υπερόπλο» της κυβέρνησης πρέπει να μείνει αλώβητο, αλλά κι επειδή αποτελεί κοινό τόπο στο Μαξίμου ότι τα δυσκολότερα είναι μπροστά και κάθε αντεπίθεση θα ξεκινά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δίνει πρώτος το σύνθημα. Κάπως έτσι, ο Γιώργος Γεραπετρίτης ανέλαβε τις προηγούμενες ημέρες και ρόλο κυβερνητικού εκπροσώπου στην υπόθεση Λιγνάδη, κάπως έτσι άρχισε και ο Ακης Σκέρτσος να παίρνει θέση σε μια δημόσια συζήτηση που ξεπερνούσε τους μπλε φακέλους και τον κυβερνητικό προγραμματισμό. Και η δική του παρέμβαση στην υπόθεση Λιγνάδη εντάχθηκε στην κυβερνητική αντεπίθεση που είχε ως αιχμή του δόρατος το μήνυμα ότι ο μέχρι πρότινος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου περίπου εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και δεν αποχώρησε για προσωπικούς λόγους, όπως ήταν η αρχική εξήγηση. Η παράλληλη παραδοχή για επικοινωνιακές αστοχίες της Λίνας Μενδώνη μπορεί να μην καλύπτει την υπουργό Πολιτισμού, αλλά πάντως προσφέρει μεγάλο χώρο κινήσεων στο Μαξίμου και στην ηγεσία. Δημοσκοπικά προκύπτει ότι ο Πρωθυπουργός έχει βγει από το κάδρο μιας δυσώδους υπόθεσης – κι αυτό αποτελεί ήδη την πρώτη επιτυχία. Τα υπόλοιπα, με τις θεσμικές παρεμβάσεις που θα θωρακίζουν τα θύματα κακοποίησης, καταγράφονται επίσης θετικά στον συλλογικό νου και μπορούν να οδηγήσουν την όλη συζήτηση σε έναν νέο δρόμο, με την κυβέρνηση στη θέση του οδηγού.

Ολα αυτά, όμως, αφορούν την ατζέντα των ημερών και του μήνα. Ο Σκέρτσος, όπως άπαντες στο πρωθυπουργικό επιτελείο, γνωρίζει καλά ότι αρκετά θα κριθούν σε έναν άλλο δρόμο τους προσεχείς μήνες – εκείνον της επιστροφής στην κανονικότητα μετά τον πολύμηνο εγκλωβισμό. Από τις επιπτώσεις στο λιανεμπόριο έως την εστίαση και κάθε ακινητοποιημένη επιχειρηματική δραστηριότητα, θα κριθούν δουλειές και προοπτικές. Η ταχύτερη επανεκκίνηση θα εξασφαλίσει τη μακροημέρευση μιας πολιτικής κυριαρχίας που δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να δοκιμαστεί και στις κάλπες. Στο Μαξίμου ο εκλογικός ορίζοντας αφορά κυρίως τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση που θα γίνει με την ενισχυμένη αναλογική. Αν δεν είναι καθαρό το πεδίο για αυτή την κάλπη, δεν θα επισπευστούν οι αποφάσεις για την κάλπη που θα προηγηθεί.

Η αξιολόγηση μήνα με τον μήνα που έχει βάλει πλέον μπροστά ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, όπως και η εμπλοκή του στην παρακολούθηση της επιχείρησης του μαζικού εμβολιασμού, συνδέονται με τα προσεχή στοιχήματα. Η παρεμβολή του σε έναν άτυπο ρόλο εκπροσώπου επανέφερε πρόσκαιρα στο εσωκομματικό παρασκήνιο μια συζήτηση για τη διαδοχή του Χρήστου Ταραντίλη από τον Σκέρτσο, όπως και τη συζήτηση για τη θέση της παλαιάς φρουράς της Πειραιώς στο νέο οργανόγραμμα δίπλα στον Μητσοτάκη – αφού πέραν του Ταραντίλη, εκτός φρουράς βρίσκεται πλέον και ο Τάκης Θεοδωρικάκος. Αλλά κι αυτά είναι θέματα του μήνα και δεν αφορούν τη μεγάλη εικόνα…