Πώς θα συνεχίσει το πνευματικό έργο του;

Κάθε μέρα που περνά, τα προσχήματα του Κουφοντίνα υποχωρούν. Σε νέα συνέντευξή της η δικηγόρος του καταδικασμένου δολοφόνου της 17Ν μας αποκάλυψε τον πραγματικό λόγο του αιτήματός του: δεν βολεύεται στον Δομοκό. «Μεταφέρθηκε σε κελί με δύο συγκρατουμένους», είπε η κυρία Κούρτοβικ, «όπου υπήρχε ένα περιβάλλον στο οποίο δεν μπορεί να σταθεί και συνθήκες στενότητας χώρου, όπου δεν μπορεί να διαβάσει βιβλίο, ούτε ραδιόφωνο να ακούσει». Δεν μπορεί, δηλαδή, ο Κουφοντίνας να επιτελέσει το πνευματικό έργο του στον Δομοκό, την παρακαταθήκη που θα αφήσει στις επόμενες γενιές – εκτός από τους έντεκα νεκρούς από το χέρι του. (Θυμίζω ότι ο Κουφοντίνας έχει ήδη συγγράψει τρία βιβλία, το τελευταίο των οποίων έχει τον περισπούδαστο τίτλο «Η γεωπολιτική της 17Ν»…)

Η δικηγόρος είπε επίσης ότι ο κρατούμενος μπορεί να επιλέγει πού θα κρατείται. «Οι αιτήσεις μεταγωγής τι είναι; Ο κρατούμενος επιλέγει και το κελί του», υποστήριξε. Δεν είναι έτσι όμως, διότι η κυρία Κούρτοβικ συγχέει σκοπίμως το αίτημα με το δικαίωμα. Προφανώς ο κάθε κρατούμενος μπορεί να αιτείται ό,τι του κατεβαίνει. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει και το αντίστοιχο δικαίωμα στην ικανοποίηση του αιτήματός του. Αν ευσταθούσε ο ισχυρισμός της δικηγόρου του Κουφοντίνα, το Σωφρονιστικό Σύστημα θα είχε προ πολλού καταρρεύσει εξαιτίας της προσπάθειας των υπαλλήλων να ταιριάξουν τους κρατουμένους κατά τη βολή και το κέφι του καθενός τους.

Ο κόσμος, φυσικά, δεν εξαπατάται από τέτοια σαθρά επιχειρήματα. Το 62,9% απαντά «όχι και μάλλον όχι» στο ερώτημα αν η κυβέρνηση πρέπει να κάνει δεκτό το αίτημα του Κουφοντίνα, όπως έδειξε η δημοσκόπηση της GPO για «ΤΑ ΝΕΑ». Το εκπληκτικό δε είναι ότι η τάση αυτή διαπιστώνεται και στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ: το 32,5% αυτών απαντά «όχι» στο ίδιο ερώτημα και ένα ποσοστό 4,8% «μάλλον όχι». Στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, οι ιθύνοντες δεν θορυβούνται από παρόμοιες ενδείξεις, διότι είναι πρόδηλο πια ότι, για την ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αυτό που προέχει είναι η ικανοποίηση του σκληρού πυρήνα του 4%, από το οποίο ξεκίνησαν: επιστροφή στη μήτρα του κινήματος.

Εν πάση περιπτώσει, η παλινδρόμηση για τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρηθεί ως και φυσιολογική. Ηταν η συγκυρία και τα λάθη των συστημικών κομμάτων που τους έφεραν στην εξουσία. Οι συνθήκες αυτές δύσκολα επαναλαμβάνονται, όσο και αν προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, όμως, γιατί κολλάει από πίσω; Γιατί σπεύδει να συνταχθεί με το 30,7% που απαντά «ναι και μάλλον ναι» (20,9% και 9,8% αντιστοίχως) στο ερώτημα για τον Κουφοντίνα, όταν προσπαθεί να πείσει τους ψηφοφόρους ότι αντιπροσωπεύει την Κεντροαριστερά της λογικής και του μέτρου; Το Κέντρο βρίσκεται μάλλον στο 62,9% που δεν θέλει να γίνει το χατίρι του δολοφόνου. Φαίνεται όμως ότι το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ψαρεύει στους απογοητευμένους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Μας το δείχνει εξάλλου και η πρόσφατη απόφαση της προέδρου Φώφης να αναθέσει, όπως διαβάζω στη σχετική ανακοίνωση του κόμματος, «τον πανελλαδικό συντονισμό της αξιοποίησης στελεχών του ευρύτερου προοδευτικού χώρου» στην Τόνια την Αντωνίου! Κατ’ αρχάς, τα καλά νέα είναι ότι η κυρία Αντωνίου υπάρχει ακόμη στην πολιτική. Αν όμως η περίφημη διεύρυνση του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ στον προοδευτικό χώρο τίθεται υπό την ευθύνη της Τόνιας της Αντωνίου, καταλαβαίνουμε τι χαρακτήρα θα έχει – αν βέβαια γίνει, που δεν το βλέπω. Η Τόνια η Αντωνίου, να θυμίσω, ήταν η κατεξοχήν οπαδός του Ακη του Τσοχατζόπουλου στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ, μαζί με τον αλησμόνητο Νίκο τον Μαδεμλή. Ο τελευταίος, σήμερα, αν δεν κάνω λάθος, έχει αναλάβει την αναδιοργάνωση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ – αυτής της νεολαίας που διαδηλώνει σήμερα πίσω από το πανό «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη». Ας προσέξουν στο ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ μην τυχόν η Τόνια η Αντωνίου καταλήξει και αυτή στον ΣΥΡΙΖΑ…