Πώς δίνει κουράγιο ο «Θανασάκης» του Αρκά σε παιδάκι με πρόβλημα υγείας

Τη δύναμη της αισιοδοξίας και του χιούμορ αποδεικνύει η ιστορία οικογένειας από την Κύπρο, η οποία βρήκε «καταφύγιο» χαράς στις ιστορίες του μικρού Θανασάκη του Αρκά.

Ο πατέρας της οικογένειας που ζει για ένα διάστημα στην Γερμανία περιέγραψε με ανάρτηση του τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν όταν ο γιός του διαγνώστηκε με απλασία μυελού των οστών.

Μέσα σε πολύ κρίσιμες ώρες για την ζωή του μικρού παιδιού ο Θανασάκης και ο απεγνωσμένος έρωτάς του για την Θίθυ έδιναν κουράγιο και χαρά στην οικογένεια.

Σήμερα ο μικρός αναρρώνει από την πολύ σοβαρή μεταμόσχευση και ο ίδιος, όπως και ο μπαμπάς του αγαπάει πολύ και τις τηγανιτές πατάτες αλλά και τον… Θανασάκη.

Αναλυτικά η ανάρτηση

«Καλησπέρα σας,
Πριν από περιπου 1 χρόνο, ο γιος μου διαγνώστηκε με απλασία μυελού των οστών. Μέσα του Μάρτη, σαν να ήταν χθες. Μέσα σε ένα μήνα τον Απρίλη, ήρθαμε στην Γερμανία για μεταμόσχευση. Εκτός όλου αυτού, είχαμε και το θέμα του covid19, και η γυναίκα μου έγγυος με το 2ο μας μωράκι 4 μηνών. Όταν ήρθαμε Γερμανία, έμεινε η γυναίκα μου στο νοσοκομείο, και εγώ για τις πρώτες ημέρες, δικαιούμουν επίσκεψη 1ας ώρας κάθε μέρα. Μέσα σε όλο αυτό τον πανικό που επικρατούσε στις ζωές μας, και το ξαφνικό της κατάστασης, προσπαθούσαμε από κάπου να ποιαστούμε…. Τότε ήρθε στην ζωή μου, ο Θανασάκης….

Μέσα στην στεναχώρια μου, έγινα πλέον φανατικός θαυμαστής.. εγώ, η γυναίκα μου, ο γιος μου (φανατικός και των πατάτων τηγανιτών, τυχαίο;), και διαβάζουμε και της μικρής πλέον…

Μας έκαναν δώρο τα βιβλία του Θανασάκη, φανέλες, μάσκες, φουτεράκια…

Ο γιος μου τώρα αναρρώνει στο σπίτι. Θεωρείται η μεταμόσχευση επιτυχής, αλλά είχαμε και άλλες επιπλοκές, και έτσι είμαστε στην αναμονή… Τον είχαμε χάσει 2 φορές, για αυτό είμαστε τυχεροί που τον έχουμε στο διαμέρισμα μας που ενοικιάζουμε στην Γερμανία, και ανυπομονούμε να πάμε στο σπίτι μας (ΚΥΠΡΟΣ).

Θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλο Θανασάκη που μέσα σε αυτή την δύσκολη μας κατάσταση, κάθε μέρα με έκανε να ρίχνω ένα όμορφο χαμόγελο και αυτό με βοήθησε ψυχολογικά… Να είσαστε καλά, δυνατοί και ανυπομονούμε για τα επόμενα. Ο γιος μου είναι τώρα 2 και κάτι χρονών, και ας ελπίσουμε ότι δεν θα γίνει ενήλικας, μέχρι να μάθουμε ποια είναι τελικά αυτή η θίθυ… :))

Τα φιλιά μας από Γερμανία, και ελπίζουμε σύντομα από την Κύπρο..».